هدف این پژوهش، بررسی تأثیر تفکیک اجزاء پایدار و ناپایدار سود در شرکت های محافظه کار و غیر محافظه کار بر ارزش مربوط بودن اطلاعات حسابداری می باشد. برای انجام این پژوهش از اطلاعات 103 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در یک دوره شش ساله از سال 1385 تا 1390 استفاده شد. برای سنجش محافظه کاری از معیار عدم تقارن زمانی شناسایی سود و برای سنجش مربوط بودن اطلاعات حسابداری به ارزش سهام از معیار قیمت سهام استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که جداسازی تفکیک پایدار و ناپایدار سود در شرکت های محافظه کار تفاوت معناداری در ارزش مربوط بودن اطلاعات حسابداری ایجاد نمی کند. اما در شرکت های غیر محافظه کار این رابطه معنادار است.