در این تحقیق تلاش شده تا کارکردهای مختلف مساجد دانشگاهی در حوزههای مختلف بررسی و اولویت آنها از دیدگاه دانشجویان به عنوان هدف اصلی این مراکز معنوی مورد کنکاش قرار گیرد. مساجد به عنوان پایگاهها و پناهگاههای مطمئن مسلمانان، در ایجاد همگرایی انگیزهها و تمرکز افکار و وحدت رفتارهای جامعه، نقش محوری دارند. این محور وحدت، زمانی که در بستر جامعه جوان قرار بگیرد، دارای اهمیت دوچندان شده، لزوم برنامه ریزی دقیق و حساب شده برای آن بیشتر رخ مینمایاند. به منظور دقت بیشتر تحلیل، اندازه گیری سازههای تحقیق با استفاده از عبارات کلامی به عنوان یکی از حوزههای علم فازی انجام شده تا انحراف ارزیابیهای انسانی را پوشش دهد. یافته های تحقیق، «کارکردهای دینی و معنوی» را دارای بیشترین اهمیت و «کارکردهای فوق برنامه» را دارای کمترین اهمیت معرفی کرد. نتیجه گیری: نتایج رتبه بندی ابعاد تحقیق، بعد مراسم دینی را دارای بیشترین اهمیت معرفی می کند. پس از آن به ترتیب، ابعاد روحانی و مسئولان نمازخانه، امکانات فیزیکی و مراسم فوق برنامه قرار دارند. این امر، هوشیاری، آموزش مناسب و ساختار ذهنی دقیق دانشجویان را نشان میدهد؛ چرا که بیشترین اهمیت را به انجام واجبات دینی در حوزه مساجد اختصاص داده اند
