منظومه ی حماسی عشقی سام نامه به تقلید از شاهنامه ی فردوسی سروده شده است.سراینده ی آن خواجوی کرمانی، شاعر عارف بزرگ ایرانی است که بین دو قرن هفتم و هشتم هجری قمری می زیسته است.در این مقاله پس از مقدمه ی کوتاهی که برای آشنایی با محتوا و مضمون داستان آورده شده است، برخی ویژگی های زبانی این منظومه، مانند واژه های مفرد، ترکیبات و تعبیرات هنری و صورت های خاص دستوری بررسی و ماحصل کار در قهرست هایی متعدد به شرح زیر ضمیمه ی مقاله گردیده است:
فهرست کاربردهای ویژه ی دستوری؛فهرست دگرگونی های آوایی؛ فهرست مفردات شامل اسم و صفت؛فهرست ترکیبات شامل اسم و صفت؛ فهرست مصادر ساده، جعلی، پیشوندی، مرکب و عبارات فعلی؛فهرست نام سازها؛فهرست نام نبرد افزارها؛فهرست امثال و حکم و کنایات.
