" مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی و مدلیابی تاثیر مستقیم و غیرمستقیم خوداثرمندی اجتماعی بر احساس تنهایی نوجوانان انجام شد.
روش: آزمودنیهای این پژوهش، 946 نفر از دانشآموزان مقطع دبیرستان و پیشدانشگاهی شهر تهران بودند که بهروش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه اجتناب اجتماعی، پرسشنامه حمایت اجتماعی کودکـان و نوجوانـان، پرسشنامه طرد همسالان و پرسشنامه خوداثرمندی کودکان و نوجوانان بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS AMOS استفاده شد.
یافتهها: تاثیر مستقیم خوداثرمندی اجتماعی بر احساس تنهایی نوجوانان معنیدار بود و تاثیر غیرمستقیم آن، از طریق اثر معنیدار در اجتناب اجتماعی و حمایت اجتماعی تایید شد.
نتیجهگیری: خوداثرمندی اجتماعی از طریق اجتناب اجتماعی و حمایت اجتماعی در احساس تنهایی نوجوانان تاثیر مستقیم و غیرمستقیم دارد. از این رو در بحث پیشگیری از آسیبهای ناشی از احساس تنهایی در نوجوانان، خوداثرمندی اجتماعی و متغیرهای وابسته به آن میتوانند مورد توجه قرار گیرند. "
