" مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی اثر حالتهای خلقی مثبت و منفی بر پاسخهای قلبی- عروقی و نقش تعدیلکننده ابعاد شخصیتی برونگردی و نوروزگرایی انجام شد.
روش: ابتدا 654 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه تربیت مدرس، نسخه تجدیدنظرشده پرسشنامه شخصیتی آیزنک را تکمیل نمودند؛ سپس بر اساس نمره‌های نهایی دو بُعد شخصیتی برونگردی و نوروزگرایی، 4 گروه برونگرد، درونگرد، نوروزگرا و پایدار هیجانی (هر گروه 30 نفر؛ مجموعاً 120 نفر) انتخاب شدند. کاربندی آزمایشی در مورد هر یک از آزمودنیها در دو جلسه با فاصله دو تا چهار هفته، اعمال گردید؛ بدین ترتیب که در یک جلسه خُلق مثبت و در جلسه دیگر، خُلق منفی به آنها القا شد. میزان فشار خون و ضربـان قلب آزمودنیهـا در پیش و پس از فرآیند القـای خلق، اندازهگیری و ثبت گردید.
یافتهها: در مورد همه آزمودنیها، در موقعیت خُلقی مثبت در مقایسه با موقعیت خُلقی منفی، میزان فشار خون سیستولی نسبت به میزان آن در مرحله خط پایه کاهش بیشتری داشت. در موقعیت خُلقی منفی در مقایسه با موقعیت خُلقی مثبت، میزان ضربان قلب نسبت به میزان آن در مرحله خط پایه با افزایش همراه بود. امّا ابعاد شخصیتی برونگردی یا نوروزگرایی این آثار را تعدیل نکردند .
نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، میتوان از شیوهای القای خُلق، در راستای بهبود سلامت افراد بهره گرفت.
"
