شرط توسعه سازمان، توسعه منابع انسانی است. توسعه منابع انسانی مستلزم تغییر و یادگیری است. امکان تغییر منابع انسانی در مراتب دانش، نگرش و رفتار به واسطه نوع نگاهی است که آنها به قضایای پیرامون خود دارند. در این مقاله، طبق مدل پنجره نگاه, انواع نگاه به شرح زیر مطرح است: 1. نگاه از درون به درون: نگاه فرد از منظر خود به درون سازمان 2. نگاه از درون به برون: نگاه فرد از منظر خود به برون سازمان 3. نگاه از برون به برون: نگاه فرد از منظر دیگران به برون سازمان 4. نگاه از برون به درون: نگاه فرد از منظر دیگران به درون سازمان براساس حالات سوم و چهارم مدل یاد شده، لازم است قضایا و جریانات درون و برون سازمانی، با نگاه برونی، مورد مطالعه قرار گیرد و از این طریق شناختی جامع حاصل شود. مدل پنجره نگاه به واسطه مباحث ارتباطات، ادراک و نگرش مورد حمایت قرار گرفته و به کاربردهای چشمگیر آن اشاره شده است.