در دهه 1990 تمام شرکتها باید جهانی بیندیشند ، در غیر این صورت در بازار به هم پیوسته امروزی موفق نخواهند شد. شرکتها باید یاد بگیرند که چگونه وارد بازارهای خارجی شوند و توانایی رقابتی جهانی خود را افزایش دهند . آنها مجبور هستند قبل از ورود به بازار جهانی استراتژی های خود را تبیین نمایند و مقدار فعالیت خود را در کشور ،قاره و سطح جهانی معیین کنند. شرکتها باید رقیبان خود را بشناسند و استراتژی ها و منابع آنها را تجزیه و تحلیل نمایند . آنها همچنین باید محلهای جغرافیایی تولید ، منابع ، مواد و تجهیزات خود را مشخص کنند . در این مقاله درباره شش تصمیم عمده ای که مدیران بازاریابی بین المللی باید قبل از ورود به بازارهای جهانی ، با توجه به نظریان متخصصان تا سال 1994 آنها مورد توجه قرار دهند ، بحث و بررسی می گردد. اولا عوامل محیطی که شرکتها قبل از تصمیم به فعالیت در سطح جهان باید بررسی کنند ، تجزیه و تحلیل می شوند . ثانیا در مورد اینکه آیا شرکت در بازارهای بین المللی فعالیت کند یا خیر بحث می شود . رابعا شیوه های مختلف ورود به بازارهای جهانی تجزیه و تحلیل می گردد . خامسا نکاتی را که شرکت باید با توجه به آن آمیخته بازاریابی جهانی خود را با هر یک از بازارها هماهنگ نماید ارزیابی می گردد . سادسا چگونگی اداره و سازماندهی فعالیتهای بین المللی مورد توجه قرار می گیرد و سرانجام شش توضیح تکمیلی از بازاریابی جهانی برای شناخت بیشتر بازارهای بین المللی عرضه می گردد .
