مفاهیم فرهنگی

مقاله حاضر ضمن معرفی الگوی نشانه شناختی فرهنگی سیلورستاین تحت عنوان جامعه شناسی مراتب نمایه ای، با استفاده از الگوی مذکور به تحلیل نمونه هایی از تعامل زبانمندان لری و لکی می پرازد. در چارچوب سیلورستاین از طریق اشارتگری نشانه شناختی می توان مفاهیم فرهنگی موجود در واژه ها، حرکات بدنی و رفتار مشارکین ارتباطی را کشف کرد. این مفاهیم که در مکالمات روزمره نمایه شده اند، دارای مراتب نمایه ای خاصی هستند که از طریق بوطیقای آئینی می توان به آنها دست یافت. در این تحلیل، لازم است ""طبقه اجتماعی""، سوابق شرکت کنندگان و طبقه بندیهای فرهنگی را آشکار کرد. با استفاده از ابزار نشانه شناختی، مفاهیم فرهنگی موجود در این مکالمات را استخراج می کنیم. نظم خاص موجود برای پیشبرد این مکالمات مرهون توازن بوطیقایی است. در نهایت نشان می دهیم که رابطه بین بافت کلان و بافت خرد از اهمیت خاصی برخوردار است و از قطع روابط این دو – متنی سازی – برای کنار گذاشتن شرکت کنندگان ناخوانده از مکالمات استفاده می شود.

بیان مسئله: در هر دوره ای، آموزش و فضاهای آموزشی، یکی از ارکان اساسی تکوین، توسعه و انتقال مؤلفه های فرهنگی هر جامعه بوده است. در حقیقت، مدرسه فضایی است که در طی دوره های مختلف و تحت تأثیر عوامل گوناگون دست خوش تغییرات اساسی شده است. اما در کنار این پیشرفت و فناوری، در معماری امروز ایران، ارزش ها و مفاهیم فرهنگی ریشه دار در یک معماری کم رنگ است.هدف پژوهش: هدف این پژوهش بررسی تحولات حاصل از مدرنیته بر معماری مدارس در ایران و ژاپن است؛ تا تحولات معماری و محتوای فرهنگی مرتبط با آن را در ایران و ژاپن طی دوره های گوناگون بررسی کند. علت انتخاب این دو کشور به خاطر وجود پیشینه غنی از معماری سنتی در هر دو بوده است.روش پژوهش: روش تحقیق کیفی و از نوع تطبیقی به شیوه هم سنجی لنزی بوده و اطلاعات به صورت کتابخانه ای، از طریق استناد به کتاب ها و پژوهش های پیشین در دوره های مختلف گردآوری شده و پس از تعیین مشخصه هایی که باید مورد بررسی قرار گیرد درنهایت، توصیف و تحلیل مفاهیم و اصول فضاسازی در معماری این مدارس انجام شده است.نتیجه گیری: بازبینی ها نشان دهنده ناپیوستگی در توالی فرهنگی در آغاز مدرنیته در کشورها است که این مقوله باعث محرومیت فرهنگ بومی در میان فرهنگ های تازه وارد بوده است. اما کشوری همانند ژاپن، پس از گذشت دوره ای به بررسی دوباره عوامل گوناگون پرداخته و سعی در استفاده از فرهنگ بومی در دوران جدید به شکلی نو و متناسب با فرهنگ جامعه داشته که این مسیر باعث شکل گیری فرهنگی زنده در آن دوران بوده است. اما، این روند در ایران مسیر درستی را طی نکرده و موجب شکست در انتقال فرهنگ غنی به دوران جدید بوده است و در نهایت جهت حفظ پیوستگی در توالی فرهنگی در هرزمان لازم است تا ویژگی های اصلی هر دوره بررسی شده و خصوصیات فرهنگی، متناسب با آن دوره به شکلی جدید انتقال پیدا کند.

هدف پژوهش حاضر، ﺍﺛرﺑﺨﺸﯽ یادگیری سیار مبتنی بر ﺍﻟﮕﻮﯼ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺍﻧﮕیﺰﺷﯽ ﮐِﻠِﺮ ﺑﺮ ﯾﺎدﮔیﺮﯼ مادام العمر ﻣﻔﺎﻫیﻢ فرهنگی دانش آموزان در درس مطالعات اجتماعی بود. پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازلحاظ ماهیت اجرا، از نوع نیمه آزمایشی است که با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه انجام پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم مدارس ابتدایی دولتی منطقه 2 شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1399 به تعداد 423 نفر بود که تعداد 40 نفر از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب و براساس کلاس درس همتا شدند. یک کلاس با 20 دانش آموز به عنوان گروه آزمایش و کلاسی دیگر نیز با 20 نفر به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. در این پژوهش، به منطور اندازه گیری یادگیری مادام العمر از پرسشنامه استاندارد وتزل و همکاران (2010) با پایایی آلفای کرونباخ 73/0 استفاده شد. آموزش مفاهیم فرهنگی با تأکید بر مؤلفه اخلاق، براساس ﺍﻟﮕﻮﯼ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺍﻧﮕیﺰﺷﯽ ﮐﻠﺮ طی 6 جلسه 45دقیقه ای برای گروه آزمایش در نرم افزار شاد طراحی و برگزار گردید. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که محیط یادگیری سیار مبتنی بر ﺍﻟﮕﻮﯼ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺍﻧﮕیﺰﺷﯽ ﮐﻠﺮ، تأثیر مثبت و معنا داری ﺑﺮ ﯾﺎدﮔیﺮﯼ مادام العمر ﻣﻔﺎﻫیﻢ ﺍﺧﻼﻗﯽ دانش آموزان دارد (01/0P<). بنابراین، الگوی طراحی انگیزشی کلر باعث ارتقای باورهای مرتبط با یادگیری و انگیزش مفاهیم، مهارت جستجوی اطلاعات مفاهیم و توجه به فرصت های یادگیری مادام العمر مفاهیم فرهنگی با تأکید بر حوزه اخلاق می شود. درنتیجه، کاربست ﺍﻟﮕﻮﯼ طراحی انگیزشی کلر در محیط یادگیری سیار در کنار سایر الگوها می تواند منجربه نتایج مفیدی در بهبود یادﮔیﺮﯼ مادام العمر مفاهیم فرهنگی گردد.

ماهیت پدیده شناختی، مابازای اُبژکتیو یک مفهوم است که شهود می شود. پدیده شناسی علم این ابژه ها و درباره آن هاست؛ اما آیا تمامی مفاهیم می توانند واجد ماهیت باشند؟ اهمیت این پرسش در این است که هر مفهومی که نتواند ماهیت داشته باشد، از حوزه پدیده شناسی حذف می شود. معنای پدیده شناختی چنین مفاهیمی مسئله ای چالش برانگیز است. کنارگذاشتن یک موضوع از پدیده شناسی نتیجه اعتقاد به امتناع دست یابی به ذهنیتی متقن درباره آن است؛ زیرا نمی توان شهودی واضح و متمایز از آن داشت؛ درنتیجه، چنین مفهومی فی نفسه مبهم، مغشوش یا درنیافتنی است و هر مفهوم پردازی یا موضعی درباره آن درنهایت، مصادره اوبژه مذکور و موضعی دل بخواهی خواهد بود. دل بخواهی بودن در اینجا می تواند به معنای ابتنا بر موضعی متافیزیکی و البته غیرمتقن، اطلاقی جمعی (فرهنگی) یا ذوقی شخصی یا هنرمندانه باشد. در همان حال، شناسایی مقولاتی خارج از دامنه پدیده شناسی با انتظار ما از آن به عنوان جامع تمام علوم ناهم خوان است؛ اما شهود ماهیت در برخی مقولات مسئله ساز و مناقشه برانگیز است. چنین امکانی برای مفاهیم نظری، انواع طبیعی، مفاهیم فرهنگی و کلیات متعالی هرکدام به نحوی زیر سؤال رفته است. در این متن ابتدا این مسائل به تفصیل بیان می شود و سپس به آنها پاسخ داده می شود. تمام این نقدها در پایبندی به تعلیق پدیده شناختی، ناواقعی بودن ساحت استعلایی و سولیپسیستی بودن پژوهش پدیده شناختی دچار قصور شده اند. قصور آنها ناشی از اتکا به علوم در پژوهش پدیده شناختی است. درنهایت، طبق ملاحظات مطرح شده، شهود ماهیت معنایی جز تشخیص تعلق یا عدم تعلق یک ابژه منفرد به مفهوم کلی متناظر ماهیت مدنظر ندارد؛ درنتیجه، امتناع شهود ماهیت برای یک مقوله به معنای امتناعِ داشتن موضعی درباره تعلق هیچ ابژه ای تحت مقوله مذکور است؛ درحالی که تمام اشکالات فوق به چنین تشخیصی اذعان دارند.