رفتار خودتوسعه ای

هدف این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر در رفتار خودتوسعه ای کارکنان، با تأکید بر نقش حمایت سازمان و نگرش اسلامی به کار است. تحقیق حاضر از نظر هدف، بنیادی- کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی- پیمایشی است و 949 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر تهران به عنوان نمونه آماری، در آن شرکت کردند. داده ها به روش تحلیل عاملی و تحلیل مسیر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و عوامل مؤثر در رفتار خودتوسعه ای کارکنان با استفاده از پانل خبرگان، شناسایی و الگوی نهایی خودتوسعه ای منابع انسانی، طراحی و تبیین شد. یافته ها حاکی از آن است که سن، تحصیلات، نگرش اسلامی به کار، خودکارآمدی، تعهد حرفه ای و انگیزش شغلی و حمایت سازمان، بر تمایل و رفتار خودتوسعه ای کارکنان اثرگذارند و نیز بین نگرش اسلامی به کار و حمایت سازمان و حمایت سرپرست با رفتار خودتوسعه ای کارکنان، رابطة مستقیم و معنی داری وجود دارد. بر اساس نتایج تحقیق، نگرش اسلامی به کار و حمایت سازمان، به ترتیب، بیشترین همبستگی را با رفتار خودتوسعه ای کارکنان دارند. می توان نتیجه گرفت که از طریق تقویت و تحکیم باورهای مذهبی کارکنان و نیز تشویق و حمایت سازمان، می توان رفتار خود توسعه ای کارکنان را تقویت کرد.

مفهوم رفتار خودتوسعه ای و توسعه دواطلبانه ی کارکنان، در ادبیات رفتار سازمانی و مدیریت منابع سازمانی از جایگاه ویژه ای برخوردار است و اندیشمندان و صاحب نظرانِ مدیریت، نظرات متفاوتی در این باره ارائه نموده اند. هدف اصلی پژوهش حاضر، ارائه چارچوب مفهومی رفتار خودتوسعه ای کارکنان بود. این پژوهش با رویکرد کیفی و با استفاده از تحلیل مضمون انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل 425 نفر از کارکنان شرکت گاز خراسان رضوی، شمالی و جنوبی بود و از روش نمونه گیری هدفمند برای نمونه گیری استفاده شد. نمونه مورد مطالعه شامل 21 نفر از کارکنان این شرکت بود که دارای آگاهی تئوریک و تجربه عملی در زمینه رفتار خودتوسعه ای بودند و از مصاحبه نیمه ساختاریافته ی عمیق برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. بر اساس نتایج پژوهش، رفتار خودتوسعه ای در قالب ده مقوله کلیدیِ تعهد سازمانی، خودآگاهی، خود کارآمدی، خود سامانی، توانمندی، خود شکوفایی، انعطاف پذیری، یادگیری خود هدایتی، تاب آوری و خوش بینی دسته بندی گردیدند . پیشایندهای رفتار خودتوسعه ای نیز در سه دسته فردی، سازمانی و فراسازمانی دسته بندی شدند. نتایج رفتار خودتوسعه ای نیز در سه دسته فردی، سازمانی و فراسازمانی شناسایی گردیدند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر تجربه غرقگی بر رفتار خودتوسعه ای و عملکرد آموزشی معلمان با نقش میانجی مسئولیت اجتماعی به روش ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ_ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ، ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎری انجام گردید؛ ﺟﺎمعه آﻣﺎری پژوهش شامل تمامی معلمان مقطع متوسطه شهر زاهدان بودند که براساس جدول مورگان و به روش تصادفی ساده تعداد 333 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد تجربه غرقگی جکسون و اکلند (2002)، رفتار خودتوسعه ای احمدی و همکاران (1396)، عملکرد آموزشی زندی (1392) و مسئولیت اجتماعی کارول و استوارتز (2003) بود ﮐﻪ رواﯾﯽ صوری و ﻣﺤﺘﻮاﯾﯽ ﺑﻪ تأیید صاحب نظران و رواﯾﯽ ﺳﺎزه از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ تأیید شد و ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزمون آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ و پایایی ترکیبی بزرگتر از 7/0 محاسبه گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارهای Spss23 و SmartPLS3 استفاده شد. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد، تجربه غرقگی ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺴﯿﺮ (491/0) ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد آﻣﻮزﺷﯽ؛ تجربه غرقگی ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺴﯿﺮ(716/0) بر رفتار خودتوسعه ای؛ و به طور غیرمستقیم تجربه غرقگی به ترتیب ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺴﯿﺮ (243/0) و (336/0) ﺑﺮ رفتار خودتوسعه ای و عملکرد آموزشی ﺗأﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﻮده اﺳﺖ

هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی تأثیر پویایی آموزشی و برند آموزشی بر اعتماد عمومی ادراک شده و رفتار خودتوسعه ای اعضای هیئت علمی دانشگاه سیستان وبلوچستان بود. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر اجرا توصیفی – پیمایشی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل همه اعضای هیئت علمی دانشگاه سیستان وبلوچستان به تعداد 380 نفر بود که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی طبقه ای برابر با 191 نفر برآورد شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد پویایی آموزشی شفیع پور مطلق و موسیوند (1397)؛ برند آموزشی شفیع پور مطلق و موسیوند (1397)؛ اعتماد عمومی قره خانی و همکاران (1393) و رفتار خودتوسعه ای احمدی و همکاران (1396) استفاده شد. روایی آنها از طریق تحلیل عاملی تأییدی و پایایی نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه و تأیید شد. ابزار تجزیه وتحلیل داده ها نرم افزار SPSS 20 و Smart Pls بود. برای تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که پویایی آموزشی و برند آموزشی بر اعتماد عمومی ادراک شده و رفتار خود توسعه ای اعضای هیئت علمی دانشگاه سیستان وبلوچستان تأثیر دارد.