تصویرسازی دیداری

هدف: هدف این پژوهش ، مقایسه تصویرسازی دیداری و حرکتی دانش آموزان پسر نابینای مقطع راهنمایی با دانش آموزان عادی شهر تهران در این مقطع است. روش: در پژوهش پس رویدادی حاضر 60 نفر حضور داشتند، که از این تعداد30 نفر دانش آموز نابینای مادرزادی بودند و 30 نفر دیگر ازبین دانش آموزان عادی انتخاب شدند.نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای از بین دانش آموزان مدارس عادی و به صورت تصادفی از مدارس نابینایان شهر تهران صورت گرفت. در این پژوهش از دو پرسشنامه ارزیابی تصویرسازی حرکتی(VMIQ) و پرسشنامه ارزیابی تصویرسازی دیداری(VVIQ) استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون آماری tمستقل استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که دانش آموزان نابینا به لحاظ تصویرسازی دیداری در سطح پایین تر از گروه عادی عمل کردند و تفاوت بین آنها معنادار بود.بین دو گروه از لحاظ تصویرسازی حرکتی تفاوت معناداری وجود نداشت و هر دو گروه تقریباً در یک سطح عمل کردند. نتیجه گیری: در افراد نابینا نیز تصویرسازی دیداری و حرکتی وجود دارد، اما آنها عملکرد ضعیف تری در تصویرسازی دیداری نسبت به افراد عادی دارند.

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی ویژگی های روان سنجی نسخة فارسی پرسش نامة تصویرسازی حرکتی-3 بود. در مرحلة اول، پرسش نامة مورد نظر با رعایت قواعد ساختاری ترجمه به زبان فارسی برگردانده شد. در مرحلة دوم، با استفاده از روش تحلیل عاملی تأییدی عوامل این پرسش نامه مورد آزمون قرار گرفتند (164 مرد و 155 زن)؛ در همین مرحله روایی همزمان با استفاده از نسخة فارسی پرسش نامة وضوح تصویرسازی حرکتی-2 به دست آمد (61 مرد و 43 زن). در مرحلة سوم، پایایی پرسش نامه با استفاده از روش همسانی درونی و ثبات زمانی مورد بررسی قرار گرفت که در آن، 53 مرد و 42 زن با فاصلة زمانی 14 تا 30 روز پرسش نامه را تکمیل کردند. با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که این پرسش نامه دارای روایی سازه، روایی همزمان و همسانی درونی مناسب در جامعة ایرانی است و می تواند ابزار مناسبی برای سنجش توانایی تصویرسازی در سه بعد تصویرسازی حرکتی، تصویرسازی دیداری درونی و تصویرسازی دیداری بیرونی باشد.

هدف از این پژوهش مقایسه مهارت های تصویرسازی دیداری و حسی-حرکتی در داوران کم اشتباه و پراشتباه فوتبال بود. این پژوهش از نوع علی مقایسه ای و به لحاظ هدف کاربردی بود. شرکت کنندگان شامل ۳۰ داور مرد استان فارس بودند که به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و بر اساس میانگین نمرات نظارت، به ۲ گروه داوران کم اشتباه (۱۷ داور) و داوران پراشتباه (۱۳ داور) گروه بندی شدند. پرسش نامه تصویرسازی دیداری مارکس (۱۹۷۳) و پرسش نامه تصویرسازی حرکتی ایساکس و همکاران (۱۹۸۶) در ارزیابی مهارت تصویرسازی آن داوران به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که داوران کم اشتباه نسبت به داوران پراشتباه توانایی تصویرسازی دیداری و حسی-حرکتی بهتری دارند و این کمک می کند تا میزان اشتباه کم تری در عملکردشان داشته باشند. بر اساس نتایج به داوران توصیه می شود برای بهبود عملکردشان از مهارت های تصویرسازی ذهنی استفاده نمایند.

ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی پرسش نامه تصویرسازی حرکتی- 3 نوجوانان چکیده هدف تحقیق حاضر بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی پرسش نامه تصویرسازی حرکتی-3 نوجوانان بود. بدین منظور ابتدا نسخه اصلی ترجمه و با روش استاندارد پس رو- پیش رو مورد بررسی و تایید قرارگرفت، سپس 220 ورزشکار نوجوان (120 دختر، 100 پسر) که در سالن های ورزشی شهرستان نهاوند مشغول بودند به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و این پرسشنامه 12 سوالی را تکمیل کردند. روایی محتوا از طریق شاخص نسبت روایی محتوا (CVR)، روایی سازه با تحلیل عاملی تاییدی و با استفاده از نرم افزار AMOS مورد بررسی قرار گرفت. پایایی درونی فاکتورهای مقیاس و پایایی کلی مقیاس نیز از آلفای کرونباخ محاسبه گردید. یافته ها نشان داد که روایی محتوا، سازه و پایایی این پرسشنامه در نوجوانان مورد تایید قرار گرفته است؛ لذا می توان از این مقیاس به عنوان یک ابزار معتبر و پایا برای سنجش توانایی تصویرسازی در سه بعد تصویرسازی حرکتی، تصویرسازی دیداری درونی و تصویرسازی دیداری بیرونی بهره برد.