الگوی طراحی آموزشی گانیه

هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه ی تأثیر روش آموزش مبتنی بر الگوی طراحی آموزشی دیک و کری و الگوی طراحی آموزشی گانیه بر انگیزش و یادگیری دانش آموزان سال اول دبیرستان در درس علوم بوده است. تحقیق حاضر از نوع شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با 2 گروه است. جامعه ی مورد مطالعه ی این پژوهش را کلیه ی دانش آموزان دختر پایه ی اول دبیرستان شهر شیراز که در سال تحصیلی 93-92 مشغول به تحصیل بوده اند تشکیل می دهد. حجم نمونه در این پژوهش 54 نفر از دانش آموزان دختر پایه ی اول دبیرستان بودند که نمونه گیری به دلیل محدودیت اجرا به صورت نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه ی انگیزش پیشرفت هرمنس (1977) و آزمون یادگیری محقق ساخته (1392) بود و به منظور محاسبه ی پایایی پرسش نامه ی انگیزش پیشرفت، از آلفای کرونباخ استفاده شد و میزان پایایی آن 87/. به دست آمد و به منظور محاسبه پایایی آزمون یادگیری، از کودرریچاردسون 20 استفاده شد و میزان پایایی آزمون یادگیری 73/. به دست آمد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون آماری کوواریانس استفاده شد و نتایج زیر به دست آمد: روش مبتنی بر الگوی گانیه و الگوی دیک و کری تفاوتی در میزان تأثیر بر انگیزش ندارند، اما مشخص شد که بین روش های آموزشی (گانیه و دیک کری) ازنظر میزان یادگیری تفاوت معنی داری وجود دارد و روش مبتنی بر الگوی گانیه، بر یادگیری دانش آموزان اثربخش تر است.

اهداف: طراحی آموزشی از بخش های مهم تولید و راه اندازی آموزش الکترونیکی است. هدف این پژوهش، طراحی و تولید محتوای الکترونیکی درس ""آمار مهندسی"" براساس الگوی طراحی آموزشی گانیه و تعیین میزان اثربخشی آن بر یادگیری دانشجویان بود. مواد و روش ها: در این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون دارای گروه کنترل، از میان دانشجویان دروس الکترونیکی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در نیمسال اول سال تحصیلی 91-1390، 48 دانشجوی درس آمار مهندسی به روش در دسترس انتخاب شده و به دو گروه مساوی آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت یک نیم سال تحصیلی در معرض درس طراحی شده براساس الگوی طراحی آموزشی گانیه قرار گرفتند. هر دو گروه در مراحل پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسش نامه هایی محقق ساخته مورد سنجش قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و با کمک نرم افزار SPSS 19 تحلیل شدند. یافته ها: در پیش آزمون، میانگین نمرات در گروه آزمایش 93/0±76/11 و در گروه کنترل 02/1±52/10 بود. در پس آزمون نمرات گروه آزمایش با میانگین 32/1±41/16 به طور معنی داری بیشتر از نمرات گروه کنترل با میانگین 09/1±15/11 بود. درس طراحی شده براساس الگوی طراحی آموزشی گانیه، تاثیر معنی داری بر یادگیری داشت (82/18=F؛ 05/0p<). نتیجه گیری: استفاده از الگوی طراحی آموزشی گانیه برای طراحی محتوای دوره های آموزش الکترونیکی باعث افزایش یادگیری یادگیرندگان می شود.

هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه ی تأثیر روش آموزش مبتنی بر الگوی طراحی آموزشی بایبی و الگوی طراحی آموزشی گانیه بر انگیزش و یادگیری دانش آموزان سال اول دبیرستان در درس علوم بود. تحقیق حاضر از نوع شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه است. جامعه ی مورد مطالعه ی این پژوهش را کلیه ی دانش آموزان دختر پایه ی اول دبیرستان شهر شیراز که در سال تحصیلی93-92 مشغول به تحصیل بوده اند، تشکیل می دهد. حجم نمونه در این پژوهش 54 نفر از دانش آموزان دختر پایه ی اول دبیرستان بودند که نمونه گیری به دلیل محدودیت اجرا به صورت نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ی انگیزش پیشرفت هرمنس و آزمون یادگیری محقق ساخته بود و به منظور محاسبه ی پایایی پرسشنامه ی انگیزش پیشرفت، از آلفای کرونباخ استفاده شد، و میزان پایایی آن 87/. بدست آمد و به منظور محاسبه ی پایایی آزمون یادگیری از کودرریچاردسون20 استفاده شد و میزان پایایی آزمون یادگیری 73/. به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده از آزمون آماری کوواریانس استفاده شد و این نتایج حاصل شد که روش مبتنی بر الگوی گانیه و بایبی تفاوتی در میزان تأثیر بر میزان انگیزش ندارند، اما مشخص شد که بین روش های آموزشی گانیه و بایبی از نظر میزان یادگیری تفاوت معنا داری وجود دارد و روش مبتنی بر الگوی گانیه بر یادگیری دانش آموزان اثربخش تر است.

پژوهش حاضر، با هدف بررسی تأثیر یادگیری سیار بر اساس الگوی طراحی آموزشی گانیه بر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش شبه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته علوم تربیتی- گرایش تکنولوژی آموزشی دانشگاه اراک به تعداد 145 نفر بود. نمونه عبارت از دانشجویانی دختری بود که واحد درس مقدمات کامپیوتر را اخذ نموده اند. در پژوهش حاضر از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. حجم نمونه مورد مطالعه 34 نفر بود. با استفاده از یک پرسش نامه محقق ساخته، میزان تبحر و آشنایی دانشجویان با فن آوری های رایانه ای مورد سنجش قرار گرفت. پس از تعیین سطح هر یک از افراد و ارایه آموزش های مورد نیاز، همه افراد همتاسازی شدند و به خط پایه رسیدند، سپس به طور تصادفی در دو گروه 17 نفره قرار گرفتند. در این مطالعه، جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پنتریچ و دی گروت که دارای خرده مقیاس های راهبردهای شناختی (تکرار و مرور، بسط و گسترش، سازمان دهی و درک مطلب) و راهبردهای فراشناختی و خودنظم دهی (برنامه ریزی، نظارت و کنترل و نظم دهی) بود استفاده شد. به منظور تحلیل استنباطی داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد یادگیری سیار بر اساس الگوی طراحی آموزشی گانیه به طور کلی منجر به افزایش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشجویان شد. ولی، در خرده مؤلفه های درک مطلب، برنامه ریزی و نظم دهی تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده نشد.

هدف تحقیق حاضر تعیین تاثیر برگزاری جلسات یادگیری سیار بر اساس الگوی طراحی آموزشی گانیه در دوره های کارورزی بر میزان خود تنظیمی دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان در شهرستان تبریز می باشد. روش پژوهش شبه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجو معلمان گروه آزمایشی تجربی در رشته آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان شهرستان تبریز به تعداد 145 نفر بود. نمونه آماری در پژوهش حاضر از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. حجم نمونه مورد مطالعه 30 نفر بود. سپس به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره قرار گرفتند. گروه آزمایش دوره های آموزشی گانیه را در دوره کارورزی دریافت کردند. در این مطالعه، جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه مقیاس خودتنظیمی توسط میلر و براون (1999) که دارای 7 خرده مقیاس پذیرش (9 سوال)، ارزیابی (9 سوال)، راه اندازی (9 سوال)، بررسی (9 سوال)، برنامه ریزی (9 سوال)، اجرا (9 سوال) و سنجش (9 سوال) بود، استفاده شد. به منظور تحلیل استنباطی داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد یادگیری سیار بر اساس الگوی طراحی آموزشی گانیه به طور کلی منجر به افزایش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشجو معلمان شد.