سبک های مدیریت کلاس

هدف این پژوهش، مطالعه تاثیر سبک های مدیریت کلاس معلم، بر رشد مهارت های فراشناختی دانش آموزان است. در این پژوهش سه نوع سبک مدیریت کلاس (سبک مداخله گر، سبک تعاملی و سبک غیرمداخله گر) در نظر گرفته شده است. جامعه تحقیق، کلیه کلاس های پایه پنجم در مدارس ابتدایی پسرانه و دخترانه ناحیه شش آموزش و پرورش مشهد در سال تحصیلی 1384-1383 می باشد. سبک مدیریت کلاس معلمان با استفاده از یک پرسشنامه محقق ساخته در نمونه 60 نفری معلمان سنجیده شد و متغیر فراشناخت نیز با استفاده از پرسشنامه خود - گزارش دهی اسپرلینگ و همکاران در نمونه 307 نفری دانش آموزان ارزیابی گردید. بر اساس نتایج به دست آمده از تحلیل داده ها، فرضیه تحقیق مبنی بر اینکه: «دانش آموزان معلمین تعامل گرا در مقایسه با دانش آموزان معلمین مداخله گر از مهارت های فراشناختی بالاتری برخوردارند» تایید گردید. همچنین یافته ها، نشان می دهد؛ مهارت نظارت فراشناختی دانش آموزان پسر بطور معناداری بالاتر از دختران است و بین فراشناخت دانش آموزان و نمره پیشرفت تحصیلی (معدل) آنان، رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

در مسائل آموزشی از عوامل مؤثر بر یادگیری دانش آموزان، نحوه مدیریت کلاس به وسیله معلمان می باشد، که دارای اهمیت شایان ذکری است. نحوه مدیریت معلمان ناشی از عوامل متعدد دیگری از جمله ویژگی های شخصیتی یک معلم می باشد که سبک مدیریت وی را تحت تأثیر قرار می دهد. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه سبک های مدیریت کلاس با ویژگی های شخصیتی معلمان مدارس ابتدایی شهر یزد بود که بر روی 244 نفر (زن= 149 و مرد= 95) از معلمان انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود که در آن معلمان به پرسشنامه های سبک مدیریت کلاس (ABCC) و پرسشنامه پنج عاملی شخصیت (NEO) فرم کوتاه به همراه یک سری پرسش های جمعیت شناختی پاسخ دادند. نتایج نشان داد که سبک مدیریت آموزش از بین پنج ویژگی شخصیتی، تنها با ویژگی با وجدان بودن رابطه معناداری داشت (165/0=r و 05/0>p). هم چنین رابطه معنادار بین سبک مدیریت رفتار با ویژگی روان آزرده گرایی، سازگاری و وظیفه شناسی در سطح (01/0>p و 05/0>p) وجود داشت. در بررسی سبک مدیریت افراد نیز رابطه مثبت معنادری با برون گرایی، سازگاری و وظیفه شناسی به ترتیب (291/0=r ,232/0=r و 164/0=r) مشاهده شد، اما با روان آزرده گرایی رابطه منفی معنادار در سطح (164/0- =r و 05/0>p) داشت.

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین سبک های مدیریت کلاس مدرسان زبان انگلیسی با رویکرد آنها در ارتباط با تلفیق فناوری آموزش با برنامه درسی فراگیران می باشد که بر روی 172 نفر (زن=114 و مرد=58) از مدرسان زبان انگلیسی شاغل در موسسات آموزش زبان انگلیسی شهر شیراز انجام گردید. در این پژوهش سه نوع سبک مدیریت (سبک غیرمداخله گر، تعاملی و مداخله گر) بر اساس چارچوب نظری ولفگانگ و گلیکمن(1998) در نظر گرفته شد و متغیر فناوری آموزشی با توجه به شش مولفه تشکیل دهنده آن (ریسک پذیری و احساس راحتی با فناوری، مزایای اداراک شده به کارگیری فناوری، باورها و رفتارها در ارتباط با استفاده از فناوری در کلاس، فواید آموزشی، اجرایی و ارتباطی، پشتیبانی فنی و بهره گیری فراگیران از فناوری آموزشی) مورد بررسی قرار گرفت. داده های این پژوهش در دو مرحله جمع آوری گردید که در اولین مرحله با پاسخ نمونه 172 نفری به دو پرسش نامه سبک مدیریت کلاس (1998) و فناوری آموزشی(2008)، داده ها جمع آوری گردید.ضریب پایایی دو پرسشنامه از طریق کرونباخ آلفا به ترتیب 887/0 و 853/0 محاسبه گردید. در این مرحله روش انجام این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. در مرحله دوم، شش نفر از مدرسان با تجربه به صورت هدفمند انتخاب گردیدند و در یک مصاحبه نیمه ساختاریافته شرکت کردند. نتایج نشان داد که سبک مدیریت مداخله گر سبک غالب مدرسان می باشد و اینکه مدیریت آموزشی با 5 مولفه و مدیریت افراد و رفتار هر کدام با 3 مولفه فناوری آموزشی ارتباط معنادار داشتند. تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که سه مولفه فناوری به طور معناداری از قدرت پیش بینی سبک مدیریت کلاس برخوردار می باشد.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین سبک های مدیریت کلاس و مهارت های فراشناختی دانش آموزان با نقش میانجی متغیر خودکارآمدی معلمان است. روش پژوهش، کمی از نوع همبستگی است. جامعه این پژوهش را کلیه معلمان و دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر فین هرمزگان شامل 59 معلم (25 زن و 34 مرد) و 359 دانش آموز (123 دختر و 236 پسر) تشکیل دادند. از این بین طبق فرمول کوکران تعداد 51 معلم و 185 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار سنجش این پژوهش، سه پرسشنامه خودکارآمدی شرر و آدمز (1982)، سبک های مدیریت کلاس ولفکاگ و گلیکمن (1986) و فراشناخت حالتی اُنیل و عابدی (1996) بود. داده های گردآوری شده با استفاده از روش آماری توصیفی میانگین و انحراف معیار و آزمون آماری استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با استفاده از SPSS نسخه 21 و Lisrel8.8 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج آزمون t و ضریب مسیر بین سبک های مدیریت کلاس و مهارت های فراشناختی با میانجی گری خودکارآمدی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین بین سبک های مدیریت کلاس و مهارت های فراشناختی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ اما رابطه معناداری بین خودکارآمدی معلمان و مهارت های فراشناختی دانش آموزان یافت نشد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش منابع اقتدار مدیریت کلاس در پیش بینی سبک های تدریس معلمان بود. جامعه ی آماری پژوهش، کلیه ی معلمان شاغل به تدریس در دو شهرستان پاوه و جوانرود به تعداد ۸۰۰ نفر بود، که به کمک جدول حجم نمونه کرجسی و مورگان، تعداد 300 نفر (210 مرد، 90 زن) با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. روش تحقیق از نظر هدف توصیفی و اجرای آن از نوع همبستگی بود. داده ها به کمک دو پرسشنامه ی منابع اقتدار سبک های مدیریت کلاس درس فرنچ و راون، (1960) و پرسشنامه سبک های تدریس پراشینگ (2002) جمع آوری گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی و روش های آمار استنباطی شامل آزمون تحلیل واریانس تک متغیری و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد که بین منابع اقتدار مدیریت کلاس با سبک های تدریس معلمان رابطه (05/0≥P، 01/0≥P ) وجود دارد. یافته ها حاکی از آن بود که تعدادی از سبک های منابع اقتدار مدیریت کلاس درس توانایی پیش بینی سبک های تدریس را دارند. این نتایج نشان داد که سبک های مدیریت علمی، تشویقی، تنبیهی و مرجع بیشترین نقش را در پیش بینی سبک های تدریس معلمان دارند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های مدیریت کلاس و خودکارآمدی معلم با بهزیستی تحصیلی دانش آموزان پسر و معلمان دوره اول متوسطه ناحیه 2 شهر خرم آباد انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت موضوع، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری این  پژوهش شامل دانش آموزان پسر و معلمان مرد دوره اول متوسطه ناحیه2 شهر خرم آباد به تعداد 225 معلم و 1084 دانش آموز پسر بود. نمونه مورد بررسی با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 60 معلم و 300 دانش آموز پسرتعیین شد که به روش طبقه ای نسبی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سبک های مدیریت کلاس ولفگانگ و گلیکمن، پرسشنامه خودکارآمدی بندورا و پرسشنامه بهزیستی تحصیلی پیترینین و همکاران  بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سبک مدیریت تعامل گرا و بهزیستی تحصیلی رابطه مثبت معنی دار و بین سبک مدیریت مداخله گر و بهزیستی تحصیلی رابطه منفی معنی دار وجود دارد. بین خودکارآمدی و خرده مولفه های آن با بهزیستی تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. یعنی با افزایش نمرات سبک  مدیریت تعامل گرای کلاس و  مولفه های خودکارآمدی میزان بهزیستی تحصیلی دانش آموزان نیز افزایش می یابد. همچنین تحلیل ضرایب رگرسیون نشان داد، که از بین مولفه های خودکارآمدی معلم، تنها مولفه ی جلب مشارکت والدین از قابلیت پیش بینی بهزیستی تحصیلی دانش آموزان برخوردار است.