نقش میانجی خودکارآمدی معلمان در رابطه بین سبک های مدیریت کلاس و مهارت های فراشناختی دانش آموزان
منبع:
توسعه حرفه ای معلم سال پنجم زمستان ۱۳۹۹ شماره ۴ (پیاپی ۱۸)
105 - 120
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین سبک های مدیریت کلاس و مهارت های فراشناختی دانش آموزان با نقش میانجی متغیر خودکارآمدی معلمان است. روش پژوهش، کمی از نوع همبستگی است. جامعه این پژوهش را کلیه معلمان و دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر فین هرمزگان شامل 59 معلم (25 زن و 34 مرد) و 359 دانش آموز (123 دختر و 236 پسر) تشکیل دادند. از این بین طبق فرمول کوکران تعداد 51 معلم و 185 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار سنجش این پژوهش، سه پرسشنامه خودکارآمدی شرر و آدمز (1982)، سبک های مدیریت کلاس ولفکاگ و گلیکمن (1986) و فراشناخت حالتی اُنیل و عابدی (1996) بود. داده های گردآوری شده با استفاده از روش آماری توصیفی میانگین و انحراف معیار و آزمون آماری استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با استفاده از SPSS نسخه 21 و Lisrel8.8 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج آزمون t و ضریب مسیر بین سبک های مدیریت کلاس و مهارت های فراشناختی با میانجی گری خودکارآمدی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین بین سبک های مدیریت کلاس و مهارت های فراشناختی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ اما رابطه معناداری بین خودکارآمدی معلمان و مهارت های فراشناختی دانش آموزان یافت نشد.