ناآرامی اجتماعی

امروزه، فناوری اطلاعات و ارتباطات، جوامع بشری را در تمامی ابعاد تحت تأثیر خود قرار داده است و به رغم اثرات چشمگیر در توسعه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی جوامع، اثرات نامطلوبی هم بر آن دارد؛ که از جمله این اثرات، می توان به زمینه سازی فناوری اطلاعات و ارتباطات بر کنش ها و تعارضات اجتماعی اشاره کرد. بر این اساس در این تحقیق، به بررسی تأثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات و توزیع درآمد (ضریب جینی) بر ناآرامی های اجتماعی در ایران در طول دوره زمانی 2018-1984 با استفاده از روش خودرگرسیون با وقفه های توزیع شونده پرداخته شد. از شاخص درگیری های داخلی ارائه شده توسط شاخص ریسک سیاسی ICRG، به عنوان پروکسی ناآرامی های اجتماعی استفاده شد. نتایج به دست آمده، نشان داد که فناوری اطلاعات و ارتباطات و توزیع ناعادلانه درآمد، به طور معناداری، به افزایش ناآرامی های اجتماعی در ایران منجر شده است. همچنین نرخ تورم نیز به طور معنادار، باعث افزایش ناآرامی های اجتماعی در ایران می شود؛ درحالی که تولید ناخالص داخلی سرانه حقیقی، تأثیر معناداری بر ناآرامی های اجتماعی در ایران نداشت. بنابراین سیاست گذاری توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات مبتنی بر شبکه اینترنت داخلی و بهبود توزیع درآمد و کنترل نرخ تورم در کنترل ناآرامی اجتماعی ایران، لازم به نظر می رسد. شماره ی مقاله: ۷

فقر و اَشکال مختلف نابرابری اعم از نابرابری های طبقاتی، جنسیتی، نژادی و قومی ناشی از عدم توازن در روابط قدرت هستند و جامعه را مستعد ایجاد بی ثباتی ها و ناآرامی های اجتماعی می کنند، نابرابری هایی که محصول جانبی عدم تعادل های فزاینده قدرت بین برندگان و بازندگان این روابط هستند. این مطالعه به کمک مدل سازی مبتنی بر عامل، به بررسی اثرات توزیع درآمد بر ناآرامی های اجتماعی می پردازد. این مدل براساس محیطی که دربردارنده دو عامل هوشمند شامل شهروندان و نیروهای نظامی است، با استفاده از داده های اقتصاد ایران شبیه سازی می شود. این مدل هوشمند با رویکرد شبیه سازی مبتنی بر عامل، امکان تغییر پارامترها و فروض مدل را با توجه به شرایط حاکم برجامعه دراختیار سیاست گذار قرار می دهد و امکان مطالعه نتایج احتمالی سیاست گذاری را فراهم می کند. براساس نتایج بدست آمده از شبیه سازی، زمانی که سطح پاداش برای نیروی نظامی نازل است، احتمال پیروزی شهروندان طغیانگر بیشتر می شود. نتایج نشان می دهد هنگامی که درآمد نیروهای نظامی در سطح متوسط قرار دارد، احتمال جنگ داخلی و هنگامی که درآمد نیروهای نظامی بالاست احتمال پیروزی دولت بالاتر می شود. داشتن شغل شایسته و کاهش نابرابری های درآمدی می تواند به ثبات اجتماعی و سیاسی کمک کند. از این رو، اشتغال شایسته به عنوان یکی از اصلی ترین عوامل مؤثر بر ثبات اجتماعی باید مورد توجه سیاست گذاران قرار گیرد. تقویت سرمایه های اجتماعی موجب ایجاد همبستگی و انسجام اجتماعی بین فردی، بین گروهی و میان افراد با نهادها خواهد شد و احتمال بروز ناآرامی های اجتماعی را کاهش خواهد داد.

زمینه و هدف: ناآرامی ها با هر ماهیتی، تأثیر مهمی بر امنیت جامعه داشته و عدم کنترل و مقابله به موقع، زمینه ساز بروز بحران های دیگر شده و هزینه و صدمات جبران ناپذیری را در پی دارد؛ ازاین رو، هدف پژوهش حاضر، مرور نظام مند پژوهش های کنترل ناآرامی های اجتماعی با روش فراترکیب است.روش: پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی از نوع توسعه ای بوده و در چارچوب رویکرد کیفی و بااستفاده از روش فراترکیب با روش هفت مرحله ای سندلوسکی و باروسو انجام شد. قلمرو مطالعه شامل کلیه تحقیقات و مطالعات خارجی در بازه زمانی ۲۰۱3 تا ۲۰۲3 و مطالعات داخلی در بازه زمانی ۱۳۹2 تا ۱۴۰2 در حوزه کنترل یا مقابله با ناآرامی های اجتماعی است. در این راستا، مقالات و اسناد به دست آمده با توجه به معیار های پذیرش موردبررسی قرار گرفتند و درنهایت، 38 پژوهش که از معیار های ورود به مطالعه برخوردار بودند، تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: براساس نتایج تحلیل داده ها در این پژوهش، 82 شاخص، 17 مؤلفه و 8 بعد به عنوان عوامل مؤثر ب ر کنترل ناآرامی های اجتماعی در پژوهش های مختلف داخلی شناسایی شدند که عبارتند از: وضعیت صنفی کارگری، سیاسی امنیتی، الگوی هوشمندانه، راهبرد نرم، راهبرد پیشگیرانه، عملیات روانی، اشراف اطلاعاتی و راهبرد انتظامی و براساس این عوامل، الگوی یکپارچه نهایی ارائه و اعتبارسنجی شد.نتایج: این پژوهش با شناسایی تمامی عوامل مؤثر بر کنترل ناآرامی های اجتماعی که براساس منابع موجود در 10 سال اخیر ب ه دس ت آم ده است، می تواند به عنوان مبنایی برای برنامه ریزی از سوی سیاستگزاران امر قرار گیرد؛ همچنین، طبق نتایج، توجه به پیشران های تأثیرگذار و الگو های نوین و بهره گیری از فناوری ها در کنترل ناآرامی های اجتماعی بسیار تأثیرگذار است.