اجتناب از شکست

هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل نگرش و جهت گیری جامعه والیبال ایران با اسناد خوش بینانه و بدبینانه بود. روش پژوهش توصیفی–تحلیلی بود. تعداد 288 نفر از بین بازیکنان لیگ والیبال زنان و مردان ایران به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه های سبک اسنادی خود گزارشی، نگرش ورزشی ویلیس و پرسش نامه جهت گیری ورزشی گیل و همکاران بود. از روش های آماری همبستگی پیرسون، فریدمن، واریانس، واتسون، سوبل و معادلات ساختاری برای مدل سازی با نرم افزار پی ال اس استفاده گردید. نتایج نشان داد بین سبک اسنادی با جهت گیری ورزشی و نگرش ورزشی رابطه معناداری وجود ندارد. با وجود این، بین نگرش ورزشی با جهت گیری ورزشی رابطه معناداری وجود داشت. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد مؤلفه های موفقیت و قدرت توانایی پیش بینی جهت گیری ورزشی را دارند. در اولویت نگرش ورزشی مؤلفه موفقیت، قدرت و مؤلفه اجتناب از شکست در رتبه اول تا سوم بود. روایی همگرا و روایی واگرا مدل نیز مورد تأیید قرار گرفت.

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش انگیزش تحصیلی بر ابعاد شناختی-انطباقی، شناختی-غیرانطباقی، رفتاری-انطباقی و رفتاری-غیرانطباقی انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش آموزان سال دوم دبیرستان های پسرانه شهر بوشهر بود. آموزش انگیزش تحصیلی (طی 16 جلسه آموزشی) به عنوان متغیر مستقل و خوداثربخشی، تبحرگرایی، ارزش گذاری، پایداری، برنامه ریزی، مدیریت تکلیف، اضطراب، اجتناب از شکست، کنترل نامطمئن، خودناتوان سازی، عدم التزام تحصیلی و عملکرد تحصیلی به عنوان متغیرهای وابسته بودند. پژوهش حاضر یک طرح آزمایشی میدانی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه انگیزش و التزام تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی مارتین، پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودگردان زیمرمن و مارتینز-پونز و پرسشنامه راهبردهای انگیزشی یادگیری ایکلس بودند. نمونه پژوهش شامل 60 دانش آموز پسر سال دوم دبیرستانی شهر بوشهر در سال تحصیلی 88-1387 بود، که با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله یی انتخاب و به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. نتیجه ی تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) نشان داد که آموزش انگیزش تحصیلی باعث افزایش معنی دار خوداثربخشی، تبحرگرایی، ارزش گذاری، پایداری، مدیریت تکلیف و عملکرد تحصیلی و کاهش معنی دار اضطراب، اجتناب از شکست و کنترل نامطمئن می شود. اما، در متغیرهای برنامه ریزی، خودناتوان سازی و عدم التزام تحصیلی تغییر معنی داری صورت نگرفت.