شبکه سازی سیاسی

کثرت قوانین دستوپاگیر و بعضاً متعارض و وجود سازمانهای نظارتی متعدد موجب شده است که مدیران سازمانها صرفاً به مجریان قوانین ابلاغی تبدیل شده و هرگونه ابتکار و نوآوری درراستای منافع سازمان و فراهنجارهای اجتماعی از آنها سلب شود. بااینحال، جرئتورزی مدیر و توان وی در ایجاد شبکههای سیاسی میتواند به دورزدن مقررات محدودکننده درراستای منافع سازمان و خروج خلاقانه از بنبست قوانین کمککننده باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر جرئتورزی مدیر بر انجام رفتارهای انحرافی خلاقانه در سازمان باتوجهبه نقش میانجی شبکهسازی سیاسی در دانشگاههای دولتی ایران است. پژوهش حاضر برحسب هدف، کاربردی و براساس روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را معاونین و مدیران امور مالی دانشگاههای دولتی ایران به تعداد 425 نفر تشکیل میدهند که باتوجهبه جدول مورگان تعداد 202 نفر از آنها بهعنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامههای آمیز و فلین (2007)، گالپرین (2002) و ژین و پیرس (1996) بهترتیب برای سنجش جرئتورزی مدیر، انحراف خلاق و شبکهسازی سیاسی استفاده شده است. برای تجزیهوتحلیل دادههای پژوهش، از روش مدلسازی معادلات ساختاری و نرمافزار pls استفاده شد. یافتههای پژوهش نشاندهنده آن است که جرئتورزی مدیر هم بر رفتارهای انحرافی خلاقانه و هم بر شبکهسازی سیاسی افراد در محل کار تأثیر مثبت و معنیداری دارد. همچنین متغیر شبکهسازی سیاسی رابطه میان جرئتورزی مدیر و انحراف خلاق را درجهت افزایشی تقویت میکند.

توسعه سازمانی فرآیندی نظام مند در جهت برنامه ریزی، هماهنگی ، تغییر و تحول در سازمان ها متناسب با ساختار و استراتژی های آنها است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر قدرت ارتباطات استراتژیک بر توسعه سازمانی شرکت های دولتی سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران با نقش میانجی شبکه سازی سیاسی می باشد. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه جمع آوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، مدیران ارشد شرکت های دولتی سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران به تعداد 125 نفر بوده که بر مبنای نمونه گیری تصادفی طبقه ای ، 94 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. برای تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و Smart-PLS استفاده گردید. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های Lok & Crawford, 2000; Zhin & piers, 1996) Zerfass & (Viertmann,2017; استفاده گردید که پایایی آنها به وسیله آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. قدرت ارتباطات استراتژیک هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم از طریق میانجی گری شبکه سازی سیاسی با مدیریت ذینفعان کلیدی داخلی و خارجی سازمان و ایجاد ائتلاف و شبکه سازی سیاسی بر توسعه سازمانی تاثیر معناداری دارد. نتایج پژوهش در حوزه قدرت ارتباطات استراتژیک و شبکه سازی سیاسی، نوآوری هایی به همراه داشته است و به مدیران شرکت ها و سازمان ها در درک تاثیرگذاری قدرت ارتباطات استراتژیک بر توسعه سازمان ها با میانجی گری شبکه سازی سیاسی کمک می کند.

هدف: جبران خدمات مشاغل سیاسی حساس همواره محل بحث دانشگاهیان، سیاست گذاران و فعالان اجتماعی بوده است. اینکه پارامترهای اثرگذار بر جبران خدمات این گونه مشاغل بر اساس رویکرد تساوی محور یا عدالت محور بوده و ناشی از مخاطرات یا مسئولیت های نهفته در پست سازمانی باشد، موضوع این مقاله است. بنابراین، هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تأثیر حساسیت سیاسی بر جبران خدمات مدیران ارشد وزارتخانه های دولتی ایران با نقش میانجی شبکه سازی سیاسی و نقش تعدیل گر فشار نهادی است. روش: روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه جمع آوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، مدیران ارشد 18 وزارتخانه دولتی در سطوح معاون وزیر یا مدیران کل ستادی به تعداد 471 نفر بودند که با روش نمونه گیری طبقه ای ساده و بر اساس فرمول کوکران، حداقل نمونه لازم 234 نفر تعیین شد. یافته ها : حساسیت سیاسی هم بر جبران خدمات مدیران ارشد تأثیر مستقیم و معناداری می گذارد و هم به طور غیرمستقیم و از طریق متغیر میانجی شبکه سازی سیاسی که در آن متصدیان پست های حساس سیاسی با مدیریت ذی نفعان و عضویت در شبکه قدرت و ائتلاف بر جبران خدمت خود اثر می گذارد. با این حال فشار نهادی ناشی از فراهنجارهای اجتماعی رابطه حساسیت سیاسی و جبران خدمت را تا حدی تعدیل می کند. نتیجه گیری : حساسیت سیاسی یکی از عوامل مهم تأثیرگذار بر جبران خدمات مدیران ارشد است که هم از طریق مستقیم و هم از طریق شبکه سازی سیاسی و فشارهای نهادی اجباری، تقلیدی و هنجاری بر جبران خدمات مدیران ارشد اثر می گذارد. نتایج پژوهش در حوزه مباحث حساسیت سیاسی، فشارهای نهادی و شبکه سازی سیاسی، نوآوری های تئوریکی به همراه داشته و به مدیران، نهادها و بخش های اجرایی در درک چگونگی تأثیرگذاری حساسیت سیاسی بر جبران خدمات مدیران ارشد با تأکید بر شبکه سازی سیاسی و فشار نهادی کمک می کند.

هدف پژوهش حاضر شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر شبکه سازی سیاسی در شرکت های دولتی تابعه ایدرو می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از حیث ماهیت و روش توصیفی-پیمایشی و در زمره پژوهش های آمیخته است. در بخش کیفی 19 نفر از اساتید رشته مدیریت با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی 52 نفر از مدیران شرکت های دولتی تابعه ایدرو با استفاده از پرسشنامه مقایسه زوجی مشارکت داشتند که روایی و پایایی آن تأیید شد. برای کدگذاری داده های حاصل از مصاحبه از روش تحلیل محتوا و برای اولویت بندی پاسخ ها از روش دلفی فازی استفاده شده است. با استفاده از داده های حاصل از مصاحبه 14 عامل موثر بر شبکه سازی سیاسی در سازمان شناسایی و سپس از طریق پژوهش کمیّ رتبه بندی شدند. نتایج پژوهش نشان می دهد مدیریت ذی نفعان داخلی و خارجی سازمان، تشکیل ائتلاف، شناخت افراد مهم سازمان، دانش و مهارت سیاسی، ارتباطات راهبردی مهمترین عوامل موثر بر شبکه سازی سیاسی در سازمان می باشند. مدیران شرکت های دولتی باید تلاش نمایند برای مدیریت افراد و جلب نظر آن ها، تاکتیک های نفوذ را فراگرفته و با استفاده از مهارت های سیاسی، ذینفعان داخلی و خارجی سازمان را مدیریت نمایند و با استفاده از مهارت های چانه زنی و مذاکره بتوانند مقامات دولتی و سرمایه گذاران را جذب سازمان نمایند. نوآوری پژوهش حاضر علاوه بر پوشش خلا تحقیقاتی موجود و توسعه ادبیات حوزه شبکه سازی سیاسی، مدیران و تصمیم گیرندگان کلیدی را از اهمیت پیشایندهای شبکه سازی سیاسی آگاه نموده و با تقویت مهمترین پیشایندها می توانند به اهداف غایی خود ذیل شبکه سازی سیاسی دست یابند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف تحلیل و بررسی پیامدهای شبکه سازی سیاسی در نظام سیاست گذاری در سازمان های دولتی استان لرستان انجام پذیرفت. طراحی/ روش شناسی/ رویکرد : پژوهش حاضر دارای رویکردی آمیخته است که از نظر هدف، کاربردی و حیث ماهیت و روش، توصیفی پیمایشی است. مشارکت کنندگان پژوهش را مدیران سازمان های دولتی در استان لرستان تشکیل می دهند که با استفاده از اصل کفایت نظری و روش نمونه گیری هدفمند 16 نفر از آنان به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. در بخش کیفی پژوهش برای گردآوری داده از مصاحبه نیمه ساختاریافته بهره گرفته شد که روایی و پایایی آن به ترتیب با استفاده از ضریب CVR و آزمون کاپای کوهن تأیید گردید و داده های به دست آمده از مصاحبه با استفاده از نرم افزار Atlas.ti و روش کدگذاری تحلیل و پیامدهای شبکه سازی سیاسی در نظام سیاست گذاری شناسایی شد. از طرفی در بخش کمی برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد که روایی و پایایی آن با استفاده از روایی محتوا و نرخ ناسازگاری مورد تأیید قرار گرفت. یافته های پژوهش: یافته های بخش کیفی حکایت از آن دارد که شانزده عامل به عنوان پیامدهای شبکه سازی سیاسی شناسایی شد. همچنین یافته های بخش کمی اولویت بندی و تشخیص میزان درجه اهمیت پیامدهای شبکه سازی سیاسی در نظام سیاست گذاری با استفاده از رویکرد دلفی فازی می باشد. محدودیت ها و پیامدها: مغفول ماندن شبکه سازی سیاسی به خصوص در پژوهش های داخلی، پژوهش حاضر را بر آن داشت تا خلأ نظری و مفهومی پیش گفته را کاهش دهد. پیامدهای عملی : شبکه سازی سیاسی این قابلیت را دارد که با تزریق راهبردها و سیاست های نوین، سیاست گذاری در شرایط پیچیده را تسهیل نماید. ابتکار یا ارزش مقاله : این پژوهش پیامدهای شبکه سازی سیاسی را با روشی که تاکنون به کار گرفته نشده است مورد تحلیل قرار داده که این امر مفهومی کامل تر از آن را ارائه می دهد. نوع مقاله:   پژوهشی