طرد همسالان

اثرات مخربی که طرد شدن از سوی همسالان در دوره کودکی دارد تحقیق و پژوهش در این حوزه را یک ضرورت ساخته است. نظر به اینکه اصلی ترین گام در هر پژوهشی داشتن ابزاری روا، پایا و مختص فرهنگ آن جامعه است هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روان سنجی (تعیین ساختار عاملی و اعتبار) مقیاس طرد همسالان ویسل، سارید و استرنبرگ (2013) بود. طرح پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم دبستان شهر کرمانشاه در سال 97-96 بود که تعداد 311 نفر از ایشان به عنوان نمونه و به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. نتایج تحلیل عامل اکتشافی نشان داد که همانند با نسخه اصلی پرسشنامه این مقیاس در جامعه مختص دانش آموزان ایرانی دارای چهار مؤلفه است که این مؤلفه ها را تحلیل عامل تائیدی مرتبه اول مورد تائید قرار داد. این مؤلفه ها در تحلیل عامل تائیدی مرتبه دوم همگی در ذیل مفهوم طرد همسالان قرار گرفت. در مجموع می توان گفت که مقیاس طرد همسالان بعد از تعدیل هایی جزئی که بر روی آن صورت گرفت دارای روایی و پایائی مطلوبی می باشد و قابلیت استفاده در جامعه دانش آموزان ایرانی را دارد

در دهه اخیر با توجه به سهم مؤثر طرد همسالان در مشکلات روان شناختی کودکان که گاهی به آینده نیز تعمیم پیدا می کرد، این سازه در ادبیات پژوهشی به شکلی بسیار جدی تر پا به عرصه وجود گذاشته است. هدف اصلی پژوهش حاضر تدوین مدل ساختاری طرد همسالان بر پایه یک طرح پژوهشی آمیخته (کمّی - کیفی) بود. در قسمت کیفی با تکیه بر نظرات متخصصین تعلیم و تربیت و آموزگاران پایه ششم و نیز پیشینه پژوهشی مدل ساختاری عوامل مؤثر بر طرد همسالان با تکیه بر روش مثلث سازی طراحی گردید. بدین صورت که در آن متغیرهای مکنون ضعف های خانوادگی، ضعف در درک دیگران و ضعف در زبان و تعامل به صورت غیرمستقیم و سازه های مشکلات روان شناختی، ضعف های تحصیلی و عدم جذابیت ظاهری به صورت مستقیم بر طرد همسالان تأثیر می گذاشتند. در قسمت کمّی، جامعه مدنظر شامل کلیه دانش آموزان دبستانی شهر کرمانشاه در سال 97- 1396 بود که تعداد 311 نفر از ایشان به عنوان نمونه و به صورت خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و به ابزاری محقق ساخته پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شد. بعد از تأیید روایی و پایائی مدل مفهومی، نتایج برازش مدل نشان دهنده تأیید آن بود. درمجموع می توان گفت که نتایج پژوهش حاضر می تواند الهام بخش اولیا، آموزگاران و سیاست گذاران آموزشی باشد و آن ها را در فرایند پیگیری و یا درمان کمک شایانی بنماید.