رفاه ذهنی

پژوهش حاضر باهدف سنجش سواد مالی و خودکارآمدی مالی کارکنان دادگستری استان یزد و تأثیر آن بر ابعاد مختلف رفاه آنها در بازه زمانی سال 1402 تا 1403 صورت گرفته است. پژوهش از نظر ماهیت و روش، از نوع پژوهش های توصیفی - پیمایشی بوده و از نظر هدف، کاربردی قلمداد می گردد. جامعه آماری متشکل از تمام کارکنان دادگستری استان یزد در نظر گرفته شده و نمونه آماری نیز از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری در دسترس انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه بوده که برای سنجش متغیر برای سنجش متغیرهای سواد مالی، خودکارآمدی مالی و ابعاد رفاه کارکنان به ترتیب از پرسش نامه های معین الدین (1390)، لیو و ژانگ (2021) و سیدیکا (2010) استفاده شده است و تمام پرسش نامه ها دارای طیف 5 گزینه ای لیکرت می باشند. روایی محتوایی - صوری و روایی سازه (تحلیل عاملی تأییدی، روایی همگرا و واگرا) ابزار پژوهش بررسی و مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن نیز با استفاده از آزمون ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی سنجیده شد و باتوجه به اینکه مقدار آلفا برای همه متغیر های پژوهش بیشتر از 0.7 به دست آمد، با اطمینان می توان پایایی ابزار پژوهش را تأیید کرد. به منظور تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده از 405 پرسش نامه تکمیل شده، از روش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است که در بخش اول جداول و نمودارهای فراوانی و در بخش دوم از روش حداقل مربعات جزئی، به وسیله نرم افزارهای Excel و SmartPLS ، جهت آزمون فرضیات و ارائه نتایج پژوهش استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که سواد مالی و خودکارآمدی مالی بر ابعاد منتخب رفاه کارکنان (رفاه جسمی، رفاه مالی و رفاه ذهنی) تأثیر مثبت و معناداری داشته است. به عبارتی دیگر، هر چه سواد مالی و خودکارآمدی مالی افزایش یابد رفاه کارکنان هم از نظر مالی، هم جسمی و هم ذهنی نیز افزایش خواهد یافت.