سرمایه گذاری ورزشی

مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر ارزیابی عوامل اقتصادی مؤثر در موفقیت ورزشی تیم های لیگ برتر فوتبال ایران بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت، تبیینی (علی) است. جامعه آماری پژوهش شامل 32 تیم لیگ برتر فوتبال کشور در سال های 1394 و 1395 بودند. روش شناسی: جهت جمع آوری داده ها از اطلاعات موجود در سایت های سازمان لیگ، بانک مرکزی، ورزش 3، نود و همچنین مصاحبه با مدیران و روابط عمومی های باشگاه ها منتخب استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون چندگانه و لجستیک در نرم افزار E Views (نسخه 9) در سطح 5/0 استفاده گردید. نتایج:   نتایج نشان داد که میزان اعتبار تیم ها، سرمایه گذاری در تیم های پایه و وجود هوادار بیشتر در ورزشگاه، اثری مثبت و معنادار بر موفقیت آن ها داشته (05/0  P ≤) ، اما میزان حمایت مالی، شهر محل استقرار تیم ها، تحصیلات کادر فنی و برخورداری از مربی خارجی بر موفقیت تیم ها اثری معنادار نداشته است (05/0 <P). نتیجه گیری: بنابراین می توان گفت که با توجه به نقش مثبت میزان اعتبار تیم ها در به خدمت گرفتن بازیکنان، کادر فنی و همچنین امکانات بهتر و به تبع آن تلاش برای جذب هواداران بیشتر و همچنین سرمایه گذاری در تیم های پایه به عنوان پشتوانه ای برای تیم های بزرگ سال، می توان بیان کرد سایر تیم ها نیز می توانند با الگو گرفتن از تیم های موفق و الگو گرفتن از روش آن ها در کسب موفقیت تلاش نموده و از طرفی از هدر رفت هزینه ها و سقوط به سطوح پایین تر که با ضررهای مالی فراوانی همراه می باشند، جلوگیری نمایند.

در این پژوهش بررسی عوامل مؤثر در جذب سرمایه گذاری در توسعه فضاها و اماکن ورزشی موردمطالعه قرار گرفت. اماکن و فضاهای ورزشی یکی از مهم ترین و اساسی ترین کاربری ها در شهرهای امروزی است که نقش مهمی در تأمین سلامت جسم و روح شهروندان دارد. همچنین یکی از دلایل اهمیت زیرساخت های ورزشی و ترویج ورزش، تأثیر مثبت مشارکت ورزشی بر تندرستی، سلامت جامعه و کاهش هزینه های درمانی ناشی از بی تحرکی در رده های سنی مختلف است. توسعه ورزش نیازمند توجه به ابعاد زیادی است، در سطح کلان و خرد، عوامل زیادی بر اشاعه و ترویج ورزش تأثیر دارند. توسعه ورزش را مشتمل بر ساختارها، سیستم ها، فرصت ها و فرایندهایی می دانند که افراد را قادر می سازد در ورزش و تفریحات شرکت کنند و عملکرد خود را تا سطح دلخواه ارتقا دهند. فضاها و مکان های ورزشی، گونه های فضاهای اجتماعی در سکونتگاه های انسانی به شمار می روند. حضور هم زمان و متراکم جمعیت پرشمار انسانی، تحرک، گذران اوقات فراغت و تفریح ساکنین شهرهای بزرگ، انجام رقابت های ورزشی، برگزاری گردهمایی ها. ازاین رو اولویت سیاستگذاری باید بر مبنای جذب سرمایه گذاری بخش خصوصی در توسعه فضاها و اماکن ورزشی کلان شهرها می توان به مواردی همچون تأثیر آیین نامه ها و قوانین حقوقی و مالی و موارد مدیریتی اجتماعی و تأثیر رسانه در جذب سرمایه اشاره کرد. ما در این تحقیق راهکاری جهت برنامه ریزی مؤثر برای مشارکت بخش خصوصی در توسعه فضاها و اماکن ورزشی پیشنهاد می دهیم. مقاله بنیادی حاضر، با روش توصیفی - تحلیلی، درصدد بیان این مسئله است که عوامل تأثیرگذار در سیاست گذاری و جذب سرمایه در اماکن ورزشی مشخص شود.