تمایز ساختاری

در کشورهای جهان سوم، به موضوع انقلاب، به عنوان یکی از راه های رسیدن به توسعه، توجه شده است. حال این سؤال مطرح است که دستاورد انقلاب اسلامی از منظر توسعه سیاسی، چه بوده و جمهوری اسلامی چه سیاست ها و برنامه هایی را برای تحقق آن به کار بسته است؟ یافته های این مقاله نشان می دهد بعد از شکل گیری نظام جمهوری اسلامی و تثبیت نهادهای انتخابی، دولت ها در برنامه ها و سیاست های خود جهت گیری متفاوتی در راستای توسعه سیاسی داشته اند، اما با توجه به فاصله نسبی این برنامه ها با آرمان های انقلاب اسلامی، هنوز ظرفیت های زیادی برای تحقق توسعه سیاسی در جمهوری اسلامی وجود دارد که به بازنگری سیاست ها و جمع بندی در شرایط موجود احتیاج دارد. چارچوب نظری این مقاله رهیافت غایت گرایانه لوسین پای است که توسعه سیاسی را وضعیتی می داند که کشورها پس از رسیدن به آن ویژگی های خاصی پیدا می کنند که به عنوان نشانگان تجدّد و معرّف توسعه سیاسی مطرح است. این رهیافت، توسعه سیاسی را به معنای افزایش ظرفیت و توانایی نظام سیاسی در مواجهه با مشکلات و چالش های پیشِ رو می داند.

هدف: هدف از این پژوهش تحلیل تاثیر تمایز ساختاری و روابط بین سازمانی بر دوسوتوانی سازمانی با تاکید بر نقش میانجی محتوای سازمانی به منظور افزایش عملکرد سازمانی می باشد.روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و ازنظر ماهیت و روش، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را تعداد 250 نفر از کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان ایلام را شامل می شود که با استفاده از فرمول کوکران 150 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه های استانداری است که در این زمینه وجود دارند. روایی و پایایی پرسش نامه ها نیز حاکی از آن هستند که ابزارهای اندازه گیری از روایی و پایایی خوبی برخوردار هستند.یافته ها: نتایج حاصل از آزمون فرضیات توسط نرم افزار SMART-PLs 3.8 و با استفاده از آماره آزمون t و ضرایب مسیر (β)، نشان داد که تمایز ساختاری بر بستر سازمانی و دوسوتوانی سازمان به ترتیب دارای اثر مستقیم، معنادار و متوسط، اثر مستقیم و غیرمستقیم و معنادار و متوسط می باشد. هم چنین روابط بین سازمانی بر بستر سازمانی و دوسوتوانی سازمانی سازمان به ترتیب دارای اثر مستقیم، معنادار و متوسط، اثر مستقیم و غیرمستقیم و معنادار و متوسط می باشد. هم چنین بستر سازمانی بر دوسوتوانی سازمانی اثر مستقیم، معنادار و متوسط و نهایتا دوسوتوانی سازمانی بر عملکرد سازمانی اثر مستقیم، معنادار و متوسط دارد. در آخر نیز، نقش میانجی بستر به تایید رسید.اصالت/ارزش افزوده علمی: بر اساس نتایج، مدیران و تصمیم گیرندگان اداره مذبور، به منظور افزایش عملکرد سازمانی شان می توانند به نقش دوستوانی سازمانی توجه کنند؛ البته در این میان بایستی بتوانند به نقش مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای هم چون تمایز ساختاری و روابط بین سازمانی و هم چنین بستر سازمانی توجه کنند. این متغیرها خواهند توانست اثر معناداری بر دوسوتوانی سازمانی به منظور افزایش عملکرد سازمانی داشته باشند.

بی ثباتی سیاسی یکی از مهم ترین و شایع ترین پدیده های قرن 21 است. چرخش از نظام سیاسی نظامی، پادشاهی تا دموکراتیک همیشه با شورش و تنش مواجه بوده است. بنابراین؛ هدف پژوهش حاضر، مطالعه نظری چندجانبه علل بی ثباتی سیاسی جوامع بوده است. بر این اساس؛ الگوی روان شناختی اجتماعی (رفتار تهاجمی: روزا لیند فیرابندو ایوک فیرابند و محرومیت نسبی: تد رابرت گر) به بی ثباتی سیاسی از پنجره فشارهای روانی می نگرند و وجود نارضایتی اجتماعی، نفرت اجتماعی، خشم نهفته در طبقات اجتماعی، محرومیت نسبی و کاهش امید به زندگی را علل اصلی بی ثباتی سیاسی می داند. الگوی سیاسی(نظریه برخورد تمدن ها: هانتینگتون) رقابت بر سر قدرت بین نخبگان، چرخه قدرت و تحولات سیاسی؛ و الگوی اقتصادی (انگلس، نزاع طبقاتی بین حاکمان و محکومان) شکاف و تنازع طبقاتی بین سرمایه داری و پرولتاریا را ریشه بی ثباتی سیاسی می داند و معتقد است نزاع طبقاتی، برده داری، فئودالیسم و سرمایه داری زمینه های ستیز بین شهروندان مردم و نخبگان را فراهم می کنند. الگوی اجتماعی(رفتار جمعی: اسملسر و تمایزات ساختاری کلمن) ریشه های بی ثباتی را در رفتارهای جمعی ناشی از گذار جامعه از قالب کهنه به نو (گذار ناهمگون) می داند.