خودکارآمدی ادراک شده

هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی آموزش شایستگی هیجانی و حل مسأله بر خودکارآمدی ادراک شده در دانشجویان بود. روش پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. نمونه پژوهش شامل 81 نفر (گروه آزمایش شایستگی هیجانی ۲۵ نفر، گروه آزمایشی حل مساله ۲۷ نفر و گروه گواه ۲۹ نفر) از بین دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان مازندران بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسش نامه خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982) بود. به گروه های آزمایشی، آموزش شایستگی هیجانی و حل مسئله طی 10 جلسه و به مدت یک ماه ارائه شد، در این مدت آزمودنی های گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. نتایج آزمون تحلیل واریانس در اندازه گیری های مکرر، نشان داد آموزش شایستگی هیجانی سبب بهبود خودکارآمدی ادراک شده در دانشجویان شد. آموزش حل مسئله نیز سبب بهبود خودکارآمدی ادراک شده در دانشجویان شد. هم چنین، یافته ها نشان داد بین اثربخشی دو گروه شایستگی هیجانی و حل مسئله بر خودکارآمدی ادراک شده دانشجویان تفاوت معناداری وجود نداشت. این نتایج می تواند پشتوانه ای برای به کارگیری شایستگی هیجانی و حل مسئله برای افزایش خودکارآمدی ادراک شده در دانشجویان باشد.

زمینه: مطالعات متعددی به بررسی شایستگی تحصیلی، سبک های فرزندپروری، خودکارآمدی ادراک شده و تنظیم هیجان پرداخته اند. اما پژوهشی که به پیش بینی شایستگی تحصیلی بر اساس سبک های فرزندپروری، خودکارآمدی ادراک شده و تنظیم هیجان دانش آموزان پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی شایستگی تحصیلی بر اساس سبک های فرزندپروری، خودکارآمدی ادراک شده و تنظیم هیجان دانش آموزان انجام شد. روش: پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر کرج در سال تحصیلی 99-1398 بود. 320 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر مقیاس ارزیابی شایستگی تحصیلی دیپرنا و الیوت (1999)، پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند (1972)، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر (1982) و پرسشنامه تنظیم هیجان گراس و جان (2003) بود. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون همزمان انجام شد. یافته ها: بین سبک فرزندپروری مقتدرانه، خودکارآمدی ادراک شده و بازارزیابی هیجانات با شایستگی تحصیلی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (0/05 p < ). همچنین بین سبک فرزندپروری مستبدانه با شایستگی تحصیلی رابطه منفی معنی دار وجود داشت (0/05 p < ). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای سبک فرزندپروری، خودکارآمدی ادراک شده و تنظیم هیجان توان پیشبینی 60 درصد از شایستگی تحصیلی را دارند. نتیجه گیری: سبک های فرزندپروری، خودکارآمدی ادراک شده و تنظیم هیجان قادر به پیش بینی شایستگی تحصیلی در بین دانش آموزان بودند

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه ای خوش بینی تحصیلی در رابطه بین خودکارآمدی ادراک شده و سازگاری دانشجویان با دانشگاه در قالب مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان دوره کارشناسی پردیس های دانشگاه فرهنگیان فارس بود که در نیم سال اول سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند که از بین آن ها تعداد 300 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسش نامه های خودکارآمدی موریس، خوش بینی تحصیلی اسچنن-موران و همکاران و سازگاری با دانشگاه بیکر و سیریک، پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار (نسخه 24) استفاده شد. یافته ها نشان دادند که مدل با داده های پژوهش برازش مناسبی دارد و خودکارآمدی ادراک شده بر خوش بینی تحصیلی و سازگاری دانشجویان با دانشگاه اثر مستقیم دارد. اثر غیرمستقیم خودکارآمدی ادراک شده بر سازگاری با دانشگاه با واسطه گری خوش بینی تحصیلی نیز معنی دار بود. بدین ترتیب باید گفت که خودکارآمدی ادراک شده می تواند هم به طور مستقیم و هم به طور غیرمستقیم و از طریق خوش بینی تحصیلی بر سازگاری دانشجویان با دانشگاه مؤثر باشد. نتایج این پژوهش پیام آور آن است که دست اندرکاران تعلیم و تربیت جهت بالا بردن سطح سازگاری دانشجویان با دانشگاه، می توانند به آموزش و ارتقای توانمندی هایی همچون خودکارآمدی ادراک شده و خوش بینی تحصیلی بپردازند.

زمینه و هدف: درصورت عدم حل مشکلات دانش آموزان همچون چاقی، می توانیم شاهد معضلات اجتماعی و روان شناختی نظیر فرار از مدرسه و ترک تحصیل باشیم، که همین عوامل به طور مستقیم و غیرمستقیم هزینه های مادی و اجتماعی سنگینی بر دوش خانواده ها و جامعه می گذارد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روایت درمانی بر خودکارآمدی ادراک شده دانش آموزان دختر مبتلا به چاقی بود. مواد و روش ها: روش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دختر چاق دوره متوسطه اول مدارس شهرستان جلفا در سال تحصیلی 99- 1398 تشکیل دادند. 30 نفر پس از رعایت ملاک های ورود و خروج به پژوهش، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند؛ اما اعضای گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه خودکارآمدی شرر بود. تجزیه و تحلیل یافته ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر و با کمک نرم افزار آماری SPSS-24 انجام گرفت. یافته ها: میانگین متغیر خودکارآمدی ادراک شده گروه آزمایش در پیش آزمون (93/48)؛ و میانگین متغیر خودکارآمدی ادراک شده گروه کنترل (20/49) بود. نتایج نشان داد که در پس آزمون، نمره خودکارآمدی ادراک شده گروه آزمایش (33/56) نسبت به گروه کنترل (27/49) بیش تر شده است (001/0>P). همچنین نتایج نشان داد که در مرحله پیگیری، اثر روایت درمانی بر خودکارآمدی ادراک شده (47/56) ماندگار است (001/0>P). نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده می توان گفت، روایت درمانی می تواند به عنوان روشی موثر در افزایش خودکارآمدی ادراک شده دانش آموزان دختر مبتلا به چاقی مورد استفاده قرار گیرد.

بهزیستی روانشناختی یکی از مفاهیم مورد توجه در دانشجویان است؛ بنابراین مطالعه متغیرهای مرتبط و زمینه ساز آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش امید به زندگی، خودکارآمدی ادراک شده و ظرفیت خودمهارگری در پیش بینی بهزیستی روانشناختی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد تقریبی 2000 نفر بود. از این بین نمونه ای به حجم 220 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های باورهای بهزیستی روانشناختی ریف (1989)، امید به زندگی اشنایدر و همکاران (1991)، خودکارآمدی شرر (1982) و خودمهارگری تانجنی و همکاران (2004) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین نمره کل امید به زندگی و مولفه های تفکر عاملی و تفکر راهبردی؛ همچنین، خودکارآمدی ادراک شده با نمره کل بهزیستی روانشناختی و مولفه های پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری، تسلط بر محیط، زندگی هدفمند، و رشد شخصی دانشجویان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (05/0P<). همینطور، بین و ظرفیت خودمهارگری با نمره کل بهزیستی روانشناختی و مولفه های پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری، زندگی هدفمند، و رشد شخصی دانشجویان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (01/0P<). در حالی که در حالی که بین ظرفیت خودمهارگری با مولفه تسلط بر محیط بهزیستی روانشناختی دانشجویان رابطه معناداری مشاهده نشد (05/0<P). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای تفکر راهبردی، خودکارآمدی ادراک شده، و ظرفیت خودمهارگری به صورت مثبت قادرند در مجموع 9/41 درصد از تغییرات بهزیستی روانشناختی دانشجویان را پیش بینی کنند (01/0P<). بر این اساس می توان نتیجه گرفت که امید به زندگی، خودکارآمدی ادراک شده و ظرفیت خودمهارگری با بهزیستی روانشناختی دانشجویان رابطه داشته و قادر به پیش بینی معنی دار آن هستند.

پژوهش حاضر به بررسی خودکارآمدی ادراک شده مدیران مدارس از شایستگی های مدیریتی و ارتباط آن با میزان رضایت از وضعیت یادگیری و آموزش در مدارس پرداخته است. تحقیق حاضر بر حسب هدف از نوع کاربردی ازنظر اجرا از نوع توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران مدارس مقطع دبیرستان شهر زاهدان می باشد. تعیین حجم نمونه از نرم افزار sample power استفاده شده است که تعداد 181 نفر با روش حذف سیستماتیک بعد از نمونه گیری خوشه ای به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه می باشد. در این پژوهش از پرسشنامه شایستگی های مدیران شیلر (2003) شامل 28 سوال، پرسشنامه خودکارآمدی ادراک شده شرر و همکاران (1994) شامل 31 سوال، پرسشنامه رضایت از یادگیری فرج اللهی و همکاران (1391) شامل 21 سوال می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که در فرضیه اصلی: خودکارآمدی ادراک شده و شایستگی های مدیریتی مدیران مدارس با رضایت از وضعیت یادگیری در مدارس رابطه دارد، فرضیه فرعی اول: خودکارآمدی ادراک شده مدیران مدارس با رضایت از آموزش در مدارس رابطه دارد. فرضیه فرعی دوم: شایستگی های مدیریتی با رضایت از آموزش در مدارس رابطه دارد و در این پژوهش هر سه فرضیه تایید می گردد.

این پژوهش با هدف پیش بینی سازگاری تحصیلی دانشجویان کارشناسی دانشگاه فرهنگیان فارس بر اساس خوش بینی تحصیلی و خودکارآمدی ادراک شده انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی پردیس های دانشگاه فرهنگیان فارس بود که در نیمسال اول سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند. برای انجام این پژوهش 300 دانشجو (128 پسر و 172 دختر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسش نامه های خودکارآمدی موریس، خوش بینی تحصیلی اسچنن-موران و همکاران و سازگاری تحصیلی بیکر و سیریک را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین خوش بینی تحصیلی و خودکارآمدی ادراک شده با سازگاری تحصیلی دانشجویان رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که خوش بینی تحصیلی و خودکارآمدی ادراک شده توان پیش بینی 0/33 از تغییرات سازگاری تحصیلی را در جهت مثبت دارند؛ بنابراین، می توان برای افزایش میزان سازگاری تحصیلی، به متغیرهای خوش بینی تحصیلی و خودکارآمدی ادراک شده توجه داشت.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روایت درمانی بر نگرانی از بدریختی بدن و خودکارآمدی ادراک شده دانش آموزان دختر مبتلا به چاقی و اضافه وزن بود. روش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگری با گروه کنترل بود. جامعه آماری را دانش آموزان مبتلا دوره متوسطه دوم مدارس شهرستان جلفا در سال تحصیلی 99- 1398 تشکیل دادند. 30 نفر، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش درمان مختص خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند. ابزارهای اندازه گیری، سیاهه نگرانی از تصویر بدن و پرسشنامه خودکارآمدی شرر بودند. تجزیه و تحلیل یافته ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر انجام گرفت. میانگین متغیرهای نگرانی از بدریختی بدن و خودکارآمدی ادراک شده گروه آزمایش در پیش آزمون به ترتیب (60/57) و (93/48)؛ و میانگین نگرانی از بدریختی بدن و خودکارآمدی ادراک شده گروه کنترل به ترتیب (40/61) و (20/49) بود. نتایج نشان داد که در پس آزمون، نمره نگرانی از بدریختی بدن گروه آزمایش (40/51) در مقایسه با گروه کنترل (40/64) کاهش یافته (001/0>P)، و نمره خودکارآمدی ادراک شده گروه آزمایش (33/56) نسبت به گروه کنترل (27/49) بیش تر شده است (001/0>P). همچنین نتایج نشان داد که در مرحله پیگیری، اثر روایت درمانی بر نگرانی از بدریختی بدن (47/51) و خودکارآمدی ادراک شده (47/56) ماندگار است (001/0>P). طبق نتایج به دست آمده می توان گفت، روایت درمانی می تواند به عنوان روشی موثر در کاهش نگرانی از بدریختی بدن و افزایش خودکارآمدی ادراک شده دانش آموزان دختر مبتلا به چاقی و اضافه وزن مورد استفاده قرار گیرد.

این مطالعه با هدف بررسی تأثیر بازآفرینی شغلی بر رفتار نوآورانه با نقش میانجی خودکارآمدی ادراک شده در سازمان تأمین اجتماعی شهرستان شیراز انجام شده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و شکل اجرا، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان شعب تأمین اجتماعی شهرستان شیراز به تعداد ۵۶۸ نفر می باشد و با استفاده از فرمول کوکران ۲۹۹ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. در این مطالعه از پرسشنامه استاندارد بازآفرینی شغلی پترو و همکاران (۲۰۱۲)، پرسشنامه استاندارد رفتار نوآورانه کانتر (۲۰۱۷) و پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی ریگز (۲۰۱۶) برای گردآوری داده ها استفاده شده است که بر مبنای طیف لیکرت پنج درجه تدوین شده اند. روایی پرسشنامه ها با استفاده از روش روایی محتوا مورد تأیید قرار گرفت. برای ارزیابی پایایی پرسشنامه ها، ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. ضریب آلفای کرونباخ بیش از 7/0 به دست آمد که نشان می دهد پرسشنامه از پایایی مطلوبی برخوردار است. برای آزمون فرضیات از تکنیک حداقل مربعات جزئی استفاده شده است. همچنین برای تجزیه وتحلیل داده ها و استخراج نتایج پژوهش، از نرم افزار Smart PLS استفاده شده است. در راستای اهداف پژوهش پنج فرضیه تدوین شده است. نتایج حاصل از این تحلیل نشان داد که بازآفرینی شغلی بر رفتار نوآورانه در سازمان تأمین اجتماعی شهرستان شیراز تأثیر معناداری دارد. بازآفرینی وظیفه بر رفتار نوآورانه در سازمان تأمین اجتماعی شهرستان شیراز تأثیر معناداری دارد. بازآفرینی رابطه بر رفتار نوآورانه در سازمان تأمین اجتماعی شهرستان شیراز تأثیر معناداری دارد. بازآفرینی شناختی بر رفتار نوآورانه در سازمان تأمین اجتماعی شهرستان شیراز تأثیر معناداری دارد. خودکارآمدی ادراک شده در رابطه بین بازآفرینی شغلی و رفتار نوآورانه در سازمان تأمین اجتماعی شهرستان شیراز نقش میانجی دارد.

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، با هدف پیش بینی احساس تعلق به مدرسه بر اساس خودکارآمدی ادراک شده، جو عاطفی مدرسه و احساس شایستگی اجتماعی - عاطفی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم انجام شد. روش شناسی: پژوهش حاضر با توجه به موضوع و هدف تحقیق، توصیفی از نوع پژوهش های همبستگی است، و به لحاظ روش گردآوری داده ها روش پیمایشی و به لحاظ نوع داده ها کمی است و ابزار مورد استفاده پرسشنامه است. جامعه این پژوهش، کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان پلدختر که در سال تحصیلی 1403-1402 مشغول به تحصیل بودند؛ برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد، بر اساس فرمول کوکران نمونه ای با حجم 322 نفر مورد تحلیل قرار گرفت.برای انجام پژوهش از ابزارهای پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بتی و بری (2005)، پرسشنامه شایستگی هیجانی- اجتماعی دانش آموزان زو و ﺟی (۲۰۱۲)، پرسشنامه جو عاطفی- اجتماعی مدرسه و مقیاس خودکارآمدی عمومی(GSES) استفاده شد به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (اندازه های گرایش مرکزی، شاخص های پراکندگی و سایر شاخص های توصیفی) و نیز آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون) از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون نشان داد که مدل رگرسیون از برازش مناسبی برخوردار می باشد. مقدار F به دست آمده برابر 376/48 است که این مقدار در سطح 001/0 معنی دار می باشد. بنابراین فرض اصلی این پژوهش مبنی بر اینکه خودکارآمدی ادراک شده، جو عاطفی مدرسه و احساس شایستگی اجتماعی- عاطفی می توانند احساس تعلق به مدرسه را پیش بینی کنند تأیید می شود.

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آزمون های عملکردی بر اشتیاق تحصیلی، خودکارآمدی ادراک شده و انگیزش پیشرفت گروهی از دانش آموزان پایه ششم ابتدایی انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر پایه ششم ابتدایی شهر مرودشت بود که در سال تحصیلی 99-1398 مشغول به تحصیل بودند که از بین آن ها 15 نفر برای گروه آزمایش و 15نفر هم برای گروه کنترل به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پیش آزمون و پس آزمون برای اشتیاق تحصیلی و انگیزش پیشرفت و پرسش نامه خودکارآمدی (موریس، 2001) برای سنجش خودکارآمدی ادراک شده بود که مراحل لازم جهت سنجش پایایی و روایی آزمون ها و پرسش نامه ها انجام شد. داده های حاصل از این پژوهش با روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های اصلی به دست آمده از تحلیل کواریانس (آنکوا) نشان داد که میانگین آزمون های انگیزش پیشرفت، اشتیاق تحصیلی و خودکارآمدی ادراک شده برحسب عضویت گروهی (گروه آزمایش و کنترل) در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (0/01>P). بر اساس یافته ها، نتایج پژوهش نشان داد که اجرای آزمون های عملکردی بر میزان اشتیاق تحصیلی، خودکارآمدی ادراک شده و انگیزش پیشرفت دانش آموزان پایه ششم تأثیر مثبت دارد.