آزمون های عملکردی

پژوهش حاضر تأثیر ترکیبی بکارگیری روش های مختلف سنجش جایگزین (عملکردی و کارپوشه) بر نگرش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را مورد بررسی قرار داد. نمونه پژوهش را 40 دانش آموز پسر پیش دانشگاهی در رشتة علوم تجربی منطقه 2 خرم آباد تشکیل دادند که در دو کلاس متفاوت به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری مورد استفاده در این پژوهش عبارت بود از: 1- پرسشنامه تجدیدنظر شده سنجش نگرش نسبت به مدرسه (SAAS-R)، 2- آزمون پیشرفت تحصیلی شیمی، 3- آزمون های عملکردی شیمی، 4-کارپوشه. برای تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA)،و تحلیل کوواریانس یک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد دانش آموزانی که عملکردشان با استفاده از روش های سنجش جایگزین مورد آزمون قرار می گیرند در مقایسه با دانش آموزانی که عملکردشان با روش های سنتی اندازه گیری می شوند: 1- نگرش مثبت تری نسبت به مدرسه دارند، 2- به پیشرفت تحصیلی بالاتری در حیطة روانی- حرکتی و شناختی دست می یابند.

هدف:از این مطالعه مقایسه نمرات آزمونهای عملکردی تارارا در مردان فعال با و بدون ناهنجاریهای زانوی ضربدری و پرانتزی بود. روش ها:60 مرد فعال 18 تا 25 سال با و بدون ناهنجاریهای ضربدری و پرانتزی (هر گروه 20 نفر، ارزیابی بوسیله کولیس) به صورت هدفمند انتخاب و در این مطالعه شرکت کردند. سپس آزمودنیها به اجرای آزمونهای عملکردی 16 مرحله ای تارارا پرداختند. داده ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و آزمون ANOVA تجزیه و تحلیل شد نتایج:نتایج نشان داد بین سه گروه، فقط در اجرای 7 آزمون، تفاوت معناداری وجود دارد و گروه ضربدری در اجرای این 7 آزمون ضعیف تر از دو گروه دیگر بودند. همچنین در اجرای آزمونهای تارارا بین افراد با و بدون ناهنجاری پرانتزی تفاوت معناداری یافت نشد که این امر نشان می دهد این ناهنجاری خود در اجرای برخی آزمونها برتری محسوب می شود. بحث:با افزایش بدراستایی ها و ناهنجاری های وضعیتی زانو در میان ورزشکاران، اهمیت تاثیر این ناهنجاری ها بر عملکرد ورزشی جایگاه ویژه خود را بیش از پیش نمایان تر می سازد. با توجه به نتایج باید توجه بیشتری از سوی مربیان به ناهنجاری زانوی ضربدری در رابطه با در نظر گرفتن اقداماتی جهت برطرف نمودن آن شود.

آزمون عملکرد حرکتی (FMS) و تعادل Y،  ابزارهای ارزیابی عملکردی در موقعیت های گوناگون هستند،   اما در حال حاضر اطلاعات محدودی درباره تفاوت نمرات آزمون های FMS، تعادل Y و آزمون هاپ و دیویس بین گروه های با خطر زیاد و کم  آسیب های ورزشی وجود دارد؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسه نمرات آزمون تعادل Y و هاپینگ در بازیکنان والیبال با خطر زیاد و کم  بروز آسیب انجام شده است. در این مطالعه مقطعی، 131 والیبالیست دختر و پسر نوجوان لیگ برتر استان زنجان با میانگین سنی 83/1 ± 78/15، قد 07/7 ± 30/176، وزن 18/6 ± 56/67 و شاخص توده بدنی 63/1 ± 74/21 شرکت کردند. قبل از شروع فصل، ورزشکاران با چهار آزمون عملکردی تعادل Y، FMS، دیویس و هاپینگ ارزیابی شدند و نمرات آنها ثبت شد. بازیکنان براساس نتایج آزمون FMS به دو گروه با خطر کم  (کسب امتیاز بیشتر از 14) و خطر زیاد  (کسب امتیاز 14 و کمتر) تقسیم شدند. امتیازات بازیکنان با خطرزیاد و با خطر کم  مقایسه شد. همچنین ضریب همبستگی بین آزمون ها بررسی شد. نتایج نشان داد میانگین نمرات آزمون های عملکردی تعادلY  ، دیویس و هاپینگ در بازیکنانی که در آزمون FMS امتیاز بیشتر از 14 را کسب کرده بودند، به طور معناداری بیشتر از همتایانی بود که امتیاز 14 و کمتر را کسب کرده بودند. همچنین بین نمرات آزمون های منتخب همبستگی معنادار مشاهده شد (29/0 < r < 94/0). بازیکنان والیبال که نمره کمتر یا مساوی 14 در آزمون FMS کسب می کنند (دارای خطر آسیب دیدگی زیاد )، نتایج ضعیف تری را در آزمون های عملکردی در مقایسه با بازیکنانی به دست می آورند که نمره آن ها در آزمون FMS بیشتر از 14 (دارای خطر کم  آسیب دیدگی) است؛ بنابراین، پیشنهاد می شود از نتایج آزمون های این مطالعه در شناسایی ورزشکاران درمعرض خطر بروز آسیب استفاده شود.

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آزمون های عملکردی بر اشتیاق تحصیلی، خودکارآمدی ادراک شده و انگیزش پیشرفت گروهی از دانش آموزان پایه ششم ابتدایی انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر پایه ششم ابتدایی شهر مرودشت بود که در سال تحصیلی 99-1398 مشغول به تحصیل بودند که از بین آن ها 15 نفر برای گروه آزمایش و 15نفر هم برای گروه کنترل به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پیش آزمون و پس آزمون برای اشتیاق تحصیلی و انگیزش پیشرفت و پرسش نامه خودکارآمدی (موریس، 2001) برای سنجش خودکارآمدی ادراک شده بود که مراحل لازم جهت سنجش پایایی و روایی آزمون ها و پرسش نامه ها انجام شد. داده های حاصل از این پژوهش با روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های اصلی به دست آمده از تحلیل کواریانس (آنکوا) نشان داد که میانگین آزمون های انگیزش پیشرفت، اشتیاق تحصیلی و خودکارآمدی ادراک شده برحسب عضویت گروهی (گروه آزمایش و کنترل) در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (0/01>P). بر اساس یافته ها، نتایج پژوهش نشان داد که اجرای آزمون های عملکردی بر میزان اشتیاق تحصیلی، خودکارآمدی ادراک شده و انگیزش پیشرفت دانش آموزان پایه ششم تأثیر مثبت دارد.