انسداد تحت فشار

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر انسداد تحت فشار روانی بر تغییرپذیری حرکتی و تثبیت (رهاسازی) درجات آزادی در بازیکنان ماهر و مبتدی تنیس روی میز بود. بدین منظور 16 بازیکن تنیس روی میز (هشت نفر ماهر و هشت نفر مبتدی) به صورت در دسترس انتخاب شدند و در دو حالت شرایط عادی و شرایط استرس ده ضربه تاپ اسپین به سمت هدفی مشخص انجام دادند. متغیر تغییرپذیری درون اندامی و جفت شدن بین مفاصل محاسبه شد. نتایج نشان داد که تغییرپذیری حرکتی برای گروه ماهر نسبت به گروه مبتدی پایین تر بود اما در دو شرایط (عادی و استرس) تفاوت معناداری وجود نداشت. جفت شدن بین مفاصل نیز برای گروه ماهر نسبت به گروه مبتدی پایین تر بود. علاوه بر این نتایج نشان داد شرایط استرس سبب بالا رفتن جفت شدن بین مفاصل در دو گروه ماهر و مبتدی می شود. این نتایج بر اساس دیدگاه هماهنگی و کنترل و همچنین دیدگاه تثبیت و رهاسازی درجات آزادی توجیه شدند. به طور کلی افراد در شرایط فشار روانی ممکن است به استراتژی مبتدیانه تثبیت درجات آزادی بازگردند.

قابلیت پیش بینی حرکات حریف قبل از اجرای آنها، از اجزای کلیدی کسب موفقیت در رقابت های ورزشی است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر انسداد تحت فشار بر عملکرد پیش بینی و مقایسه آن در شمشیربازان نخبه و مبتدی بود. در این پژوهش نیمه تجربی، آزمودنی ها 15 ورزشکار نخبه تیم ملی شمشیربازی جوانان (120-16 سال) و 15 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران (22- 18 سال) بودند که به عنوان افراد مبتدی در دو گروه به صورت نمونه های در دسترس قرار گرفتند. قبل از انجام آزمون 15 کلیپ از 100 ویدئو کلیپ از ضربات مختلف حمله به نقاط مختلف بدن شمشیرباز توسط دو نفر از اعضای خبره تیم ملی شمشیربازی ایران اجرا و ضبط شد. پس از توقف نمایش هر ویدئوکلیپ (پیش از برخورد شمشیر با بدن حریف)، تصویر پاسخنامه روی صفحه نمایش ظاهر می شد و آزمودنی ها می بایست محل فرود ضربه شمشیر را پیش بینی می کردند. پژوهش حاضر در دو شرایط فشار بالا و طبیعی انجام گرفت. شرایط فشار بالا با حضور مربی تیم ملی به عنوان ارزیاب و در شرایط بدون فشار نیز کوشش ها بدون حضور ارزیاب انجام گرفت. نتایج تحلیل واریانس عاملی مرکب نشان داد که اثر اصلی شرایط و گروه، معنا دار بود، اما اثر تعاملی شرایط و گروه معنا دار نیست. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز نشان داد که بازیکنان در شرایط طبیعی نسبت به شرایط تحت فشار از عملکرد پیش بینی بهتری برخوردارند؛ همچنین بازیکنان ماهر نسبت به مبتدی در هر دو شرایط، عملکرد پیش بینی بهتری داشتند (05/0 >P)، اما به طور کلی، انسداد تحت فشار موجب کاهش عملکرد پیش بینی شمشیربازان نخبه و مبتدی می شود.

هدف: هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای (tDCS) بر انسداد روانی، ترس از شکست و عملکرد تیر اندازی در شرایط تحت فشار در دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) بود. روش پژوهش: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه کنترل و یک گروه تجربی انجام شد. 40 چهل دانشجوی دانشگاه افسری امام علی (ع) در این مطالعه شرکت کردند. در پیش آزمون و پس آزمون، از پرسشنامه ترس از شکست و انسداد روانی و نیز آزمون عملکرد تیر اندازی استفاده شد. تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای به مدت 20 دقیقه با شدت 2 میلی آمپر در ناحیه قشر خلفی جانبی پیش پیشانی (DLPFC) به مدت 10 جلسه اعمال شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تک متغیره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که tDCS بر روی قشر DLPFC می تواند در شرایط تحت فشار انسداد روانی را کاهش دهد اما قادر به تغییر میزان ترس از شکست نبود. همچنین نتایج نشان داد که tDCS می تواند عملکرد تیراندازی را در شرایط تحت فشار افزایش دهد. نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که tDCS احتمالا می تواند باعث افزایش شاخص های مرتبط با عملکرد در محیط های پر فشار نظامی شود. اگر چه برای پیدا کردن سازوکارهای زیربنایی به مطالعات بیشتری نیاز است.

هدف پژوهش حاضر ارزیابی نقش عوامل کینماتیکی در پیش بینی عملکرد حرکتی کودکان ژیمناست 12-10 سال با بررسی اثر انسداد تحت فشار می باشد. نمونه آماری پژوهش را 40 نفر ژیمناست دختر ماهر با دامنه سنی 12-10 سال تشکیل دادند که به صورت دردسترس انتخاب شده و عملکرد حرکتی آنها (اجرای زنجیره ای از حرکات زمینی ژیمناستیک) پس از ارزیابی برخی متغیرهای کینماتیکی (دامنه حرکتی و حس وضعیت مفصل) در دو شرایط اجرایی کم فشار و پرفشار توسط دو داور و یک مربی ژیمناستیک سنجش و ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (رگرسیون خطی) در نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که عوامل کینماتیکی در شرایط فشار روانی بالا می تواند عملکرد حرکتی ژیمناست ها را پیش بینی کند. پس می توان نتیجه گرفت عوامل کینماتیکی ممکن است نقش بسزایی در پیش بینی عملکرد حرکتی ژیمناست ها در شرایط تحت فشار روانی داشته و آن را دستخوش تغییر کند.