ژیمناستیک

هدف از انجام این پژوهش عبارت است از مقایسه دیدگاه ورزشکاران، مربیان، و صاحب نظران در مورد راهکارهای پیشرفت بعد قهرمانی ورزش ژیمناستیک کشور. نمونه آماری این تحقیق را 24 نفر از ورزشکاران تیم ملی، 80 نفر از مربیان، و 97 نفر از صاحب نظران تشکیل دادند که جمعا 201 نفر بودند....

فعالیت ورزشی موجب کاهش پاسخ ایمنی و افزایش وقوع بیماریهای عفونی و تشدید این بیماریها در ورزشکاران نخبه میشود. اثربخشی تزریق واکسن به عنوان یک استراتژی پیشگیری از بیماری های عفونی در انسان نیاز به بررسی بیشتری دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی نیمرخ استراحتی سایتوکین های 2IL- ، 6IL- و INFγ ژیمناست های پسر نوجوان در طول هشت هفته تمرین پس از تزریق واکسن آنفلوانزا بود. 30 ژیمناست پسر نوجوان با میانگین سن 8/0 ± 8/9 سال؛ قد8 ± 19/139 سانتی متر؛ توده بدن 15/7± 79/33 کیلوگرم و VO2max 4± 89/32 میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه به طورتصادفی به دو گروه تمرین (15n=) و ترکیب تمرین - واکسن (15n=) تقسیم شدند.یک گروه از افراد هم سن نیز به عنوان گروه کنترل غیر ورزشکار (15n=) که فقط تزریق واکسن را تجربه نمودند مورد مطالعه قرار گرفتند. دو گروه ترکیب تمرین _واکسن و تمرین برنامه تمرینی منتخب ژیمناستیک را با شدت 80-60 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت هشت هفته اجرا کردند. به منظور تعیین تغییرات نیمرخ سایتوکین های مورد مطالعه، نمونه گیری خونی از کلیه آزمودنی ها در آغاز دوره، هفته چهارم و هشتم در حالت استراحت به عمل آمد. تزریق واکسن آنفلوانزا در گروه ترکیب تمرین – واکسن وواکسن پیش از خون گیری در هفته آغازین، اولین تزریق واکسن وتزریق یاد آور آن درانتهای هفته چهارم انجام شد. .سایتوکین هابا استفاده از کیت های اختصاصی و به روش الایزا اندازه گیری شدند. تحلیل داده ها با روش آماری تحلیل واریانس در اندازه های تکراری (ANOVA)نشان داد هشت هفته تمرین موجب کاهش در غلظت های 6IL- وINFγ به ترتیب (17/26F= و000/0p= و93/69F= و000/0 p=) در هر سه گروه شد، در حالی که هیچ تغییری در غلظت 2IL- مشاهده نشد (51/3F= و 043/0 p=). همچنین مقایسه بین گروهی پاسخ سایتوکین های سرمی پس از هشت هفته نشان داد، غلظت IL-2 فقط بین گروه ترکیب تمرین _واکسن وگروه واکسن تفاوت معنی داری وجود دارد (12/5F= و 012/0 p=)، غلظت 6IL- فقط بین گروه ترکیب تمرین – واکسن و گروه تمرین تفاوت معنی داری مشاهده شد (46/3F= و021/0 p=) و بین غلظت IFNγ درگروه های سه گانه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (323/0F= و 726/0 p=). این یافته ها نشان داد تمرین همراه با تزریق واکسن تاثیر قابل توجهی بر دستگاه ایمنی ومیزان پاسخ واسطه های التهابی ژیمناست های پسر نوجوان ندارد.

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیرات احتمالی تمرینات ژیمناستیک بر برخی ویژگی های عصب روان شناختی در کودکان پسر 8 تا 10 ساله دچار اختلال هماهنگی رشدی شهر تهران بود. 34 کودک 10-8 سالة دچار اختلال هماهنگی رشدی که در سال 1392 به کلینیک های کاردرمانی و توانبخشی شهر تهران مراجعه کرده بودند، به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (19 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. به منظور غربالگری، از پرسشنامه اختلال هماهنگی رشدی و آزمون هوش ریون استفاده شد. همچنین به منظور ارزیابی متغیرهای وابسته از پرسشنامه عصب روان شناختی کانرز استفاده شد. گروه آزمایش برنامه حرکتی مداخله ای ژیمناستیک را به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه) دریافت کردند. تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره در سطح معناداری 05/0≤P با کمک نرم افزار SPSS 16 انجام گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در تمامی متغیرهای کارکردهای اجرایی (001/0P≤، a492.454F=) و حسی – حرکتی (001/0P≤، a285.693F=) مشاهده شد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که برنامه تمرینی ژیمناستیک می تواند بر بهبود بر ویژگی های عصب روان شناختی کودکان دچار اختلال هماهنگی رشدی مؤثر باشد.

ژیمناستیک به عنوان ورزش پایه و مادر به مهارت ها و قابلیت هایی از جمله قدرت، سرعت، انعطاف و چابکی نیاز دارد. مربیان و سرپرستان تیم ها همواره سعی در ارزیابی و سنجش این مهارت ها با استفاده از آزمون های طراحی شده در بازه های زمانی مختلف دارند. شناسایی موفقیت یک ژیمناست براساس این نتایج به تجربه بسیار زیادی نیاز دارد. بر این اساس در این مقاله، تلاش شده است تا با بومی سازی آزمون استاندارد تیم ملی ژیمناستیک آمریکا متناسب با جنس و سن ورزشکاران استان کردستان مهارت های مختلف براساس تکنیک های داده کاوی ارزیابی شود تا تأثیرگذارترین مهارت ها در کسب نتیجه مناسب با استفاده از الگوریتم های استخراج پارامترهای کلیدی بررسی شود. نتایج حاکی از آن است که قدرت و سرعت تأثیرگذارترین عامل موفقیت یک ژیمناست در آزمون های صورت گرفته اند. در نهایت می توان گفت ژیمناست هایی که در بدو ورود از عامل قدرت و سرعت بیشتری نسبت به ژیمناست های دیگر برخوردارند، در این رشته موفق تر خواهند بود.

هدف از این تحقیق، مقایسه نیمرخ فیزیولوژیک و آنتروپومتریک ژیمناست های مرد حرفه ای دو استان کرمان و گیلان و مقایسه آنها با هنجار بود. آزمودنی ها شامل20 ژیمناست مرد حرفه ای از دو استان کرمان و گیلان با میانگین سنی 2/2±2/15 سال، وزن 24/13±35/51 کیلو گرم و قد 36/11±80/161 سانتی متر بودند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (t استیودنت) در سطح معناداری 05/0>P بررسی شدند. یافته ها نشان داد ژیمناست های استان گیلان در انعطاف پذیری و ژیمناست های استان کرمان در سرعت و استقامت عضلات کمربند شانه ای نسبت به دیگری برتری داشتند (05/0>P). در بخش فیزیولوژیک، میانگین های دو استان به طور معناداری پایین تر از هنجار بود و در بخش آنتروپومتریک، ژیمناست ها در قسمت چربی زیرپوستی و طول اندام های فوقانی و تحتانی اختلاف معناداری با هنجار داشتند (05/0>P). براساس نتایج، ژیمناست های این تحقیق در بخش فیزیولوژیک، در سطح پایین تری از هنجار قرار دارند که این امر لزوم توجه هرچه بیشتر مربیان به برنامه های افزایش آمادگی جسمانی و فیزیولوژیک ژیمناست ها را آشکار می کند.

هدف از پژوهش حاضر تحلیل عاملی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهای فدراسیون ژیمناستیک جمهوری اسلامی ایران بود. جامعه آماری تحقیق مدیران و متخصصین رشته ورزشی ژیمناستیک و اعضای هیات علمی رشته های علوم ورزشی آشنا با ژیمناستیک به تعداد 160 تن بود. برای نمونه تحقیق در بخش کیفی از نظرات 25 تن از متخصصین رشته ورزشی ژیمناستیک استفاده شد که نمونه ها به طور هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی نیز با استفاده از جدول مورگان 117 تن به طور تصادفی – طبقه ای برای نمونه تحقیق برگزیده شدند. جهت دست یابی به اهداف تحقیق با استفاده از روش دلفی فهرستی از نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای فدراسیون ژیمناستیک تهیه و با نظر متخصصین و خبرگان رشته ژیمناستیک فهرست تهیه شده نهایی شد. سپس بر مبنای فهرست تهیه شده پرسشنامه ای شامل 96 سئوال در زمینه نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای فدراسیون ژیمناستیک تنظیم شد که روایی آن توسط 15 تن از متخصصین تایید شد و پایایی آن در یک آزمون مقدماتی با 30 آزمودنی و با استفاده از آلفای کرونباخ 81/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده در بخش کیفی از روش دلفی و در بخش کمی از روش های آماری توصیفی و روش های آماری استنباطی از جمله تحلیل عاملی تاییدی با کمک نرم افزارهایAMOS و SPSS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که فدراسیون ژیمناستیک جمهوری اسلامی ایران دارای 15 نقطه قوت، 21 نقطه ضعف، 9 فرصت و 4 تهدید می باشد.

هدف این تحقیق مقایسه نیم رخ آنتروپومتریک، سوماتوتایپ و ترکیب بدنی ژیمناست های مبتدی و حرفه ای 6 تا 8 ساله بود. 40 نفر از ژیمناست ها در دو گروه (مبتدی 20 ژیمناست و حرفه ای 20 ژیمناست) در این آزمون مشارکت کردند. 17 متغیر آنتروپومتریکی، سوماتوتایپ و ترکیب بدنی از هر آزمودنی اندازه گیری شد. ابزارهای اندازه گیری پرسش نامه های اطلاعات فردی و ارزیابی سلامت عمومی، کرنومتر، متر نواری، قدسنج، ترازوی قابل حمل، کالیپر، کولیس و نرم افزار سوماتوتایپ بود. از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی در دو گروه مستقل) در سطح معناداری 05/ برای بررسی داده های تحقیق استفاده شد. بین درصد چربی (سه سر بازو، فوق خاری و ساق پا)، طول کل دست، محیط (ساق پا و باسن)، ترکیب بدنی (BMI)، اندومورفی و اکتومورفی تفاوت معنادار مشاهده شدp<0.05) ). ازمنظر آنتروپومتریکی، 6 تا 8 سالگی را می توان پایین ترین و بهترین سن استعدادیابی ژیمناستیک در نظر گرفت. براساس نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که ژیمناست های حرفه ای دارای درصد چربی کمتر، طول دست بیشتر، محیط باسن و ساق کمتر، BMI کمتر، اندومورفی کمتر و مزومورفی و اکتومورفی بیشتری نسبت به مبتدی ها هستند. به طور میانگین ژیمناست های حرفه ای از لحاظ کلاس بندی سوماتوچارت در ناحیه اکتومورف- مزومورف و گروه مبتدی در ناحیه اندومورف- مزومورف قرار داشتند

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر تداخل زمینه ای کم با تداخل زمینه ای زیاد بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت های پایه ژیمناستیک در کودکان سه تا شش سال بود. جامعه آماری شامل52 کودک سه تا شش سال ثبت نام شده در مدرسه ژیمناستیک بودند که از بین آنها 20 نفر به طور تصادفی ساده انتخاب شدند. مربی در آغاز مهارت های پرش جک پاباز، جک پاجفت و تپانچه، مهارت های تعادلی ساده، لک لک، فرشته و مهارت های غلت پاجفت، غلت پاباز و غلت یک پا را نمایش داد و سپس آزمودنی ها در پیش آزمون این مهارت ها شرکت کردند. از اجرای تمام پیش آزمون ها فیلم برداری شد و بر اساس مجموع میانگین امتیاز سه داور رسمی، آزمودنی ها به ترتیب رتبه بندی و در دو گروه ده نفره تداخل زمینه ای کم و تداخل زمینه ای زیاد قرار گرفتند. گروه تداخل کم در هر جلسه فقط یکی از مهارت های را تمرین و در آخر همان جلسه، پس آزمون اکتساب و 48 ساعت بعد در شروع جلسه بعد، پس آزمون یادداری و انتقال مهارت جلسه قبل را اجرا و تمرین مهارت بعدی را اجرا کردند. گروه تداخل زیاد هر جلسه تمام مهارت ها را برای نُه جلسه تمرین و در پایان جلسه نهم پس آزمون اکتساب و 48 ساعت بعد، پس آزمون یادداری و انتقال را اجرا کردند. امتیازات داوران از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح 5 0/0 تحلیل شد. نتایج نشان داد در هر سه مهارت تعادل، پرش و غلت، بین دو گروه تمرین مسدود و تصادفی، تفاوت معنادار بود ( P<0.05 ). نتایج، برتری تمرین تصادفی را در دامنه سنی سه تا شش سال در ژیمناستیک تأیید و بر تأثیر نوع مهارت در تداخل زمینه ای تأکید داشت.

زمینه: حافظه، توانایی به یادآوری اطلاعات یادگرفته شده است و از اینرو، ارتباط تنگاتنگی بین یادگیری و حافظه وجود دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین حافظه کاری و حافظه بلند مدت با عملکرد ورزشی ژیمناستیک کاران دختر 8 تا 10 سال بود. روش تحقیق: برای این منظور تعداد 40 نفر به روش در دسترس و هدفمند به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای سنجش حافظه کاری از آزمون حافظه کاری وکسلر، و برای سنجش حافظه بلند مدت از آزمون حافظه بصری کیم کارد استفاده شد.جهت بررسی عملکرد ژیمناست کاران از ازمون چهار اسباب ژیمناستیک استفاده شد. شیوه نمره دهی در این تحقیق مطابق با نظر داوران ژیمناستیک بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که فقط بین حافظه کاری و عملکرد ژیمناستیک ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. اما بین حافظه بلند مدت و عملکرد ژیمناستیک ارتباط معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: در کل نتایج این تحقیق نشان دهنده این است که حافظه کاری به طور مستقیم با عملکرد حرکتی دختران نخبه ژیمناست کار ارتباط دارد.

هدف از پژوهش حاضر، تدوین منظرها و نقشه راهبردی توسعه ژیمناستیک ایران با رویکرد کارت امتیازی متوازن بود. جامعه آماری تحقیق مدیران و متخصصین رشته ورزشی ژیمناستیک و اعضای هیات علمی رشته های علوم ورزشی آشنا با ژیمناستیک به تعداد 160 تن بود. برای نمونه تحقیق در بخش کیفی از نظرات 15 تن از متخصصین رشته ورزشی ژیمناستیک استفاده شد که نمونه ها به طور هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی نیز با استفاده از جدول مورگان 117 تن به طور تصادفی برای نمونه تحقیق برگزیده شدند. دو پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آنها به تایید متخصصین رسید و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و محاسبه آلفای کرونباخ (پرسشنامه منظرها: 83/0و پرسشنامه اهداف راهبردی 81/0) به دست آمد. برای تحلیل اطلاعات از روش تحلیل عاملی تاییدی، آزمون مجذور کای و روش استقرایی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که فدراسیون ژیمناستیک ایران دارای چهار منظر مالی، مشتری، فرآیندهای داخلی، یادگیری و رشد و 34 هدف راهبردی است. همچنین در نقشه راهبردی تدوین شده برای فدراسیون ژیمناستیک روابط علت و معلولی بین منظرها و اهداف راهبردی وجود دارد. در نهایت منظرها، راهبردها و نقشه راهبردی ترسیم شده قابلیت اجرای راهبردهای فدراسیون ژیمناستیک را دارند.

مقدمه و هدف: بی تردید تغییرات هورمونی بلوغ به طور چشم گیری بر پاسخ های فیزیولوژی به فعالیت ورزشی و عملکرد بدنی جوانان تأثیر می گذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی وضعیت بلوغ در دختران ورزشکار و غیروزشکار 9 تا 12 سال شهرستان اهواز بود. روش شناسی: به همین منظور تعداد 80 نفر دختر شاغل در رشته ژیمناستیک، 125 نفر از رشته شنا به عنوان ورزشکار و تعداد 50 نفر بدون سابقه ورزشی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند به عنوان نمونه در این پژوهش شرکت کردند. برای بررسی وضعیت بلوغ شرکت کنندگان از طریق نمونه گیری خونی ناشتایی هورمون های LH و FSH در آزمایشگاه موردبررسی قرار گرفتند همچنین جهت بررسی داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معنی داری 05/0 استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که بین میزان هورمون FSH (640/0 F= و 726/0 P=) و LH (640/0 F= و 726/0 P=) دختران ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش به لحاظ شاخص های هورمونی بلوغ، رشته های ورزشی ژیمناستیک و شنا باعث تقدم و یا تأخیر در بلوغ نمی شوند و برخی از تغییرات نابهنگام بلوغ ممکن است ناشی از وضعیت اجتماعی-اقتصادی، تغذیه و شرایط خانوادگی باشد.

هدف از این پژوهش بررسی مشابهت و یا تفاوت مکانیسم های زیربنایی تمرین جسمانی و ذهنی بود. به این منظور 60 نفر در این پژوهش شرکت کردند که به صورت تصادفی به سه گروه تمرین جسمانی، تمرین جسمانی و تصویرسازی بخش بخش و تمرین جسمانی و تصویرسازی کل تقسیم شدند. تکلیف هدف در این پژوهش یک برنامه ژیمناستیک بود. این گونه استدلال شد که اگر تمرین جسمانی و تصویرسازی مکانیسم های مشابهی داشته باشند باید تمرین ذهنی بخش بخش نسبت به تمرین ذهنی کل منجر به یادگیری بهتری برای این تکلیف گردد. بر اساس گروه بندی ذکرشده شرکت کنندگان به مدت دو روز (هر روز 40 کوشش) به تمرین پرداختند. 72 ساعت بعد آزمون یادداری انجام شد. نتایج نشان داد که تمرین ذهنی بخش بخش نسبت به تمرین ذهنی کل اثربخشی بیشتری برای یادگیری این تکلیف دارد و عملکرد گروه تصویرسازی کل نسبت به تمرین جسمانی محض ضعیف تر بود. این نتایج نشان دهنده مشابه بودن مکانیسم های زیربنایی تمرین جسمانی و ذهنی هستند

هدف پژوهش حاضر ارزیابی نقش عوامل کینماتیکی در پیش بینی عملکرد حرکتی کودکان ژیمناست 12-10 سال با بررسی اثر انسداد تحت فشار می باشد. نمونه آماری پژوهش را 40 نفر ژیمناست دختر ماهر با دامنه سنی 12-10 سال تشکیل دادند که به صورت دردسترس انتخاب شده و عملکرد حرکتی آنها (اجرای زنجیره ای از حرکات زمینی ژیمناستیک) پس از ارزیابی برخی متغیرهای کینماتیکی (دامنه حرکتی و حس وضعیت مفصل) در دو شرایط اجرایی کم فشار و پرفشار توسط دو داور و یک مربی ژیمناستیک سنجش و ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (رگرسیون خطی) در نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که عوامل کینماتیکی در شرایط فشار روانی بالا می تواند عملکرد حرکتی ژیمناست ها را پیش بینی کند. پس می توان نتیجه گرفت عوامل کینماتیکی ممکن است نقش بسزایی در پیش بینی عملکرد حرکتی ژیمناست ها در شرایط تحت فشار روانی داشته و آن را دستخوش تغییر کند.

     هدف از پژوهش حاضر، تعیین موقعیت راهبردی وتدوین برنامه استراتژیک فدراسیون ژیمناستیک جمهوری اسلامی ایران است. جامعه آماری تحقیق، مدیران و متخصصان رشته ورزشی ژیمناستیک و اعضای هیئت علمی رشته های علوم ورزشی آشنا با ورزش ژیمناستیک به تعداد 160 تن بود. برای نمونه تحقیق در بخش کیفی از نظرات 15 تن از متخصصان استفاده شد که نمونه ها به طور هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی نیز با استفاده از جدول مورگان 117 تن به طور تصادفی برای نمونه تحقیق برگزیده شدند. جهت دست یابی به اهداف تحقیق با استفاده از روش دلفی، فهرستی از نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای فدراسیون ژیمناستیک تهیه و با نظر متخصصان و خبرگان رشته ژیمناستیک فهرست یاد شده نهایی گردید. سپس بر مبنای فهرست تهیه شده پرسشنامه ای شامل 96 سئوال در زمینه نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای فدراسیون ژیمناستیک تنظیم شد که روایی آن توسط 15 تن از متخصصان تایید شد و پایایی آن در یک آزمون مقدماتی با 30 آزمودنی و با استفاده از آلفای کرونباخ 81/0 محاسبه گردید. برای تحلیل اطلاعات جمع آوری شده در بخش کیفی، از روش دلفی و در بخش کمی از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله تحلیل عاملی تاییدی با کمک دو نرم افزار  AMOS نسخه 18 و SPSS نسخه 16 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد 14 راهبرد برای توسعه ژیمناستیک ایران وجود دارد. همچنین، موقعیت راهبردی ژیمناستیک ایران در وضعیت تدافعی قرار دارد.