عباس شکیبی راد

هدف: هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای (tDCS) بر انسداد روانی، ترس از شکست و عملکرد تیر اندازی در شرایط تحت فشار در دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) بود. روش پژوهش: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه کنترل و یک گروه تجربی انجام شد. 40 چهل دانشجوی دانشگاه افسری امام علی (ع) در این مطالعه شرکت کردند. در پیش آزمون و پس آزمون، از پرسشنامه ترس از شکست و انسداد روانی و نیز آزمون عملکرد تیر اندازی استفاده شد. تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای به مدت 20 دقیقه با شدت 2 میلی آمپر در ناحیه قشر خلفی جانبی پیش پیشانی (DLPFC) به مدت 10 جلسه اعمال شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تک متغیره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که tDCS بر روی قشر DLPFC می تواند در شرایط تحت فشار انسداد روانی را کاهش دهد اما قادر به تغییر میزان ترس از شکست نبود. همچنین نتایج نشان داد که tDCS می تواند عملکرد تیراندازی را در شرایط تحت فشار افزایش دهد. نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که tDCS احتمالا می تواند باعث افزایش شاخص های مرتبط با عملکرد در محیط های پر فشار نظامی شود. اگر چه برای پیدا کردن سازوکارهای زیربنایی به مطالعات بیشتری نیاز است.

سازمان ها در قرن بیست و یکم با عوامل محیطی نامطمئن، تغییر و تحولات فناوری، مشتری گرایی و رقابت سرسام آور روبرو هستند. از مهم ترین راهکارها برای مقابله با این محیط پویا، افزایش توانمندی ها، رشد و بقای بلندمدت، بهره گیری از فرصت ها و رویارویی با تهدیدها، به کارگیری مدیریت استراتژیک می باشد. هدف کلی این تحقیق، تدوین برنامه استراتژیک (راهبردی) باشگاه فرهنگی ورزشی نیروی زمینی ارتش است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و در حوزه مطالعات استراتژیک قرار می گیرد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران، کارشناسان و کارکنان باشگاه فرهنگی ورزشی نیروی زمینی به تعداد 45 نفر است که به دلیل محدود بودن از سرشماری استفاده گردید. با استفاده از روش دلفی، جلسات و چندین مرحله تحلیل راهبردی ابتدا ذی نفعان درونی و بیرونی، بیانیه مأموریت، ارزش های کلیدی و چشم انداز باشگاه تدوین گردید؛ سپس عوامل داخلی و خارجی تعیین و ماتریس SWOT تشکیل و موقعیت استراتژیک باشگاه مشخص گردید. استراتژی های مناسب برای باشگاه نیروی زمینی ارتش تدوین و با استفاده از روش ماتریس برنامه ریزی استراتژی کمی (QSPM) اولویت بندی شدند. بر اساس نتایج تحقیق، مهم ترین استراتژی هایی که باشگاه می تواند اجرا کند عبارتند از: توانمندسازی منابع انسانی باشگاه، افزایش منابع مالی باشگاه، توسعه ساختار باشگاه، توسعه زیرساخت ها، تجهیزات، اماکن و تأسیسات ورزشی باشگاه.