مطالب مرتبط با کلیدواژه
۱.
۲.
۳.
۴.
۵.
۶.
۷.
۸.
۹.
الأدب الفارسی
حوزه های تخصصی:
معمولا تحلیل گران ادبیات تطبیقی دادوستدهای ادبی را در پژوهشهای سنجشی کاملا لمس می کنند، و به طور کلی، این پژوهشگران، ارتباط با زبانهای گوناگون و متون زبان مبدا را ترجیح می دهند و در نتیجه گیریهای ترجمه شده با دیده تمسک و تردید مینگرند.در این میان، شاهد آن بوده ایم که شعرای پارسی سرای غالبا با متاثر شدن از زبانی دیگر، اندیشه های خود را در آن قالب و سبک می سرایند؛ و از آنجاکه زبان مورد توجه آن زمان، عربی بوده، شعرا با وزنها و بحور آن آشنا شدند و قصاید و غزلهای زیبایی سرودند و این مایه مباهات ادب پارسی است که بدانیم حافظ و سعدی از این قاعده مستثنا نبوده و از همین سبک ملمات تا تکبیتی با یک مطلع اقتباس و تضمین کرده اند و با بهره گیری از نماد مذهبی و اسلامی و مفاهیم اخلاقی، ابیاتی خاص سرودند که نمونه هایی از آنها را به بررسی می گذاریم.چکیده عربی: یدرک باحثو الأدب المقارن الأخذ والعطاء فی الدراسات المقارنة بکل وضوح ویفضل هؤلاء الباحثون فی تعاملهم مع مختلف اللغات وشتی النصوص، لغة المبدأ فی الغالب کما ینظرون إلی النتاجات المترجمة بنظرة التحقیق والتردید.والشعراء الفرس کانوا فی الغالب یتأثرون بلغة أخری لینشدوا أشعارهم بأسالیب تلک اللغة وأشکالها ولاشک أن اللغة العربیة کانت اللغة السائدة فی عصر حافظ الشیرازی. حیث إن شعراء هذا العصر بعد تعرفهم علی الأوزان والبحور أنشدوا بعض القصائد والغزلیات الرائعة الجمیلة ویتباهی الأدب الفارسی بوجود شاعرین کبیرین هما سعدی وحافظ إذ أنشدا الملمعات إلی جانب اقتباسهما وتضمینهما للتراث العربی لیصبا ذاک فی أبیات جمیلة بالعربیة. فتمسک حافظ الشیرازی ببعض الرموز الدینیة والإسلامیة والمفاهیم الأخلاقیة لینشد أبیاتا فریدة حاولنا دراسة نماذج منها فی هذه العجالة.
شاعران معاصر عرب در ایران ( مطالعه موردی محمد مهدی جواهری) (الشعراء العرب المعاصرون فی إیران؛ محمد مهدی الجواهری نموذجا)
حوزه های تخصصی:
تعنی المقالة الحاضرة بعد مقدمة وجیزة عن الصلات الموجودة بین الأدبین العربی والفارسی بالجواهری وإیران. فیقسم الکاتبان دراستهما عن الجواهری وإیران إلی مراحل ثلاث: أثر طبیعة إیران الخلابة فی شعر الجواهری، الجواهری والشعراء الإیرانیون، وأخیرا أشعار الجواهری الوطنیة فی إیران.
ویختم الکاتبان المقالة بالإشارة إلی أنّ الجواهری قد تأثر بالأدب الفارسی والأدباء الإیرانیین بعد أن سافر إلی إیران فی شبابه وقد التفت نظره إلی مظاهر الحیاة ولاسیما جمال طبیعة إیران والذی قد لطّف موهبته الشعریة.
ظاهرة تراسل الحواسّ فی الأدبین العربی والفارسی المعاصرین (دراسة مقارنة)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
تراسل الحواسّ نوع من أنواع تنمیة الصّورة الشّعریّة عن نقل مدرکات حاسّة من الحواسّ إلى حاسّة أخرى؛ یقوم به الشّاعر للتّوسّع فی الخیال وخلق صورة ممیّزة لإثارة الدّهشة فی المتلقّی. ولظاهرة تراسل الحواسّ فی الأدبین العربی والفارسی أهمّیّتها فی إثارة انتباه المتلقّی، وانتقال الأثر النّفسی بصورة دقیقة للسّامع وإشراکه فی تجربة الشّاعر النّفسیّة. وهذا البحث و باعتماد المنهج الوصفی - التّحلیلی، یقوم بدراسة هذه الظّاهرة وتحلیلها من خلال إیراد نماذج تطبیقیّة من الأدبین العربی والفارسی الحدیثین. ففی الأدبین العربی والفارسی - کما نرى فی سائر الآداب - تمّ امتزاج الحواسّ وتعبیر إحداها عن الأخری، ممّا أدّى إلى کسر الحواجز الموجودة بین الحواسّ وتجاوز حدود المعانی لخلق متلقٍّ ذی نفس منفعلة بتجربة الشّاعر أثناء خلق العمل الأدبی المقروء. فلاحظنا أنّ الشّعراء فی الأدبین العربی والفارسی استخدموا هذه التّقنیة التّصویریّة لتوسیع حدود خیال المتلقّی وإثارته عند تلقّی الصّورة کما ألبسوا الصّور الشّعریّة لباساً جدیدا ومثیرا؛ کما لاحظنا أنّ تقنیة تراسل الحواسّ وُظّفت أکثر عند شعراء الرّمزیّة والرّومانسیّة فی الأدبین.
دراسه مقارنه لمناظرات السیف و القلم بین الأدبین العربی و الفارسی (الیعقوبی الطوسی و ابن نباتهالمصری نموذجاً)(مقاله علمی وزارت علوم)
حازت المناظرات على أهمیه کبیره فی الأدبین العربی و الفارسی لما مثلته من رؤی و عبرت عنه من رموز و دلالات مختلفه. و نظراً لأهمیه هذاالنوع الأدبی، سنسلّط الضوء فی هذه المقاله علی جانب بسیط من هذا النوع من المناظرات النثریه الخیالیه، و هو النوع الذی تناول فیه الأدباء السیف و القلم باعتبارهما رمزین لفئتین مختلفین، فئه الکتاب و أصحاب الأقلام و ما یطمحون إلیه من مکانه إلى جانب أصحاب القوه. کما سنعرض لهذا النوع، نشأته و تطوره فی الأدبین، و نفصل الحدیث عنه فی محاوله جاده و هادفه لکشف اللثام عن أوجه التشابه و الإختلاف بینهما فی مناظرتی (السیف و القلم) النثریتین لیعقوبی الطوسی و ابن نباته المصری لنتوصل إلی أن فن المناظرات میراث اسلامی مشترک عنیت به الأمم و کانت انعکاساً و تلبیه لحاجات اجتماعیه و سیاسیه حیث عبرت عن رؤى و أفکار کتّابها و لبّت احتیاجات مجتمعاتهم.
استدعاء الشخصیات التراثیه فی الشعر المعاصر العربی والفارسی دراسه مقارنه (عدنان الصائغ وکرمارودی أنموذجاً)(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
دراسات الادب المعاصر سال ۱۴ پاییز ۱۴۰۱ شماره ۵۵
97 - 118
استدعاء الشخصیات التراثیه من الأسس الحدیثه وواحده من تلک الأدوات التعبیریه الجمالیه التی انطلق منها الشعراء معتمدین علیها فی بناء صورهم وإبداعاتهم، هذا وقد دخل فی الشعر المعاصر العربی والفارسی نصیب وافر من الشخصیات التراثیه حیث نری شعراء وظّوفوا الشخصیات التراثیه فی أشعارهم ومن بینهم عدنان الصائغ الشاعر العراقی وسید علی کرمارودی الشاعر الإیرانی اللذین اهتمَّا بالتّراث مستهدفین إضفاء أبعاد إنسانیه على الأغراض الشعریه التی قاما بمعالجتها، وإغناء تجربتهما الفنیه بما أمدّاها من إیحاء، وتکثیف، وعمق فکری، وغور فی الزمان. وقد تمکَّنّا أیضاً من إقناعنا بتجربتهما، وبضم أصوات قرّائهما إلى أصوات الشخصیات التراثیه فی مواجهه طغاه العالم. اعتمد بحثها هذا علی الأسلوب التطبیقی وفقاً لمدرسه أمریکا التطبیقیه وقد توصّل إلی نتائج هامّه منها أنّ عدنان الصائغ وکرمارودی حاولا أن یجعلا من الشخصیات التراثیه أداه جمالیه تخدم ال موضوع الشعری، وتساعد على إثراء الدلالات، وتکشف عن الإل حاح أو التأکید الذی یسعىیان إلیه، فانزاحت عن معناها ال حقیقی لتحمل دلالات ورؤیً جدیده لتساعد علی تخفیف الغنائیه والذاتیه فی الشعر العربی المعاصر وتبتعد القصیده من البیان الخطابی والتعبیر المباشر. یشدد الشاعران فی استخدامهما للتراث علی توظیف التراث الإسلامی واستمداد الشخصیات والرموز التراثیه منه هادفین إلی إیقاظ وتربیه الحس القومی والوطنی.
أثر القرآن الکریم و الحدیث الشریف فی الادب الفارسی
منبع:
دراسات الادب المعاصر سال اول بهار ۱۳۸۸ شماره ۱
95 - 121
حوزه های تخصصی:
یرمی هذا البحث دراسه أثر القرآن الکریم و الحدیث النبوی الشریف فی الأدب الفارسی، وکذلک دراسه انماط هذه التأثیرات فى الشعر و النثر الفارسیبن، الى القاء الضوء على بعض جوانب الحیاه الأدبیه الاسلامیه لدى الایرانیین، و توضیح أثر الاسلام العمیق فی نفوس الایرانیین ولاسیما الأدباء والشعراء منهم القارى العربی، و ذلک بالاستعانه بالشواهد الشعریه و النثریه.
موضوعات الحِکم والوصایا الفارسیه وتوجّهاتها
منبع:
دراسات الادب المعاصر سال دوم پاییز ۱۳۸۹ شماره ۷
41 - 61
حوزه های تخصصی:
شکلت موضوعات الحِکم والأمثال الفارسیه، القسم الکبیر من الکتب والرسائل المترجمه عن الفارسیه وأبرزها فی مجال الفکر والأدب. وکانت کذلک ت ُعرَفُ باسم کُتب النصائح أو المواعظ، وهی ترجمه ال <اندرز> أو ال <الپند> بالفارسیه. یؤکد هذا المقال علی أن مثل هذه الکتابات من الجوانب المهمه فی الأدب الفارسی بل هی من أرکانه.وبعد تقصی الحقائق التاریخیه والأدبیه خلال العصور المنصرمه، ومراجعه البحوث الدائره، یظهر لنا بأنّ للفرس دورا کبیرا فی الأدب العربی بما کتبوا فیه، وأغنوه بمعارفهم ونتاج قرائحهم. وقد نبغ منهم مؤلفون کبار فی شتّی العلوم العربیه واللسانیه، وانتشرت اللغه العربیه فی بلاد فارس، وأصبحت عندهم لغه العلوم والآداب، فتأثر الأدب الفارسی بالأدب العربی إلى حدّ بعید.
أنوار نجوم تأث ّر مدرسه الدیوان بسماء الآداب الأجنبیه(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
دراسات الادب المعاصر سال پنجم بهار ۱۳۹۲ شماره ۱۷
27 - 43
حوزه های تخصصی:
مدرسه الدیوان هی إحدی المدارس الأدبیه التی ظهرت فی تاریخ الأدب العربی الحدیث، ولها دور رئیسی فی توجیه الأدب العربی نحو حرکه التجدید ومسایره التطورات الأدبیه، التی شهدت العالم خلال القرن العشرین. أمّا هذا التجدید الذی دَعَت إلیه هذه المدرسه لها جذور غیر عربیه فی أکثر حالاتها، الجذور التی تتجلی فی الآداب الأجنبیه الأخری، مثل الآداب الإنجلیزیه والفرنسیه والفارسیه. فی هذه الدراسه نرید أن نسلط الضوء علی کیفیه تأثّر هذه المدرسه من هذه الآداب الأجنبیه عن طریق الأدب الانجلیزی.
مسرحیات بهرام البیضاوی بین التاریخ والأدبینِ العربی والفارسی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
دراسات الادب المعاصر سال سیزدهم تابستان ۱۴۰۰ شماره ۵۰
117 - 136
حوزه های تخصصی:
بهرام البیضاوی کاتب لأفضل المسرحیات وشخصیه لامعه فی النثر الفارسی ومخرج مسرحی وسینمائی ومحب للثقافه الإیرانیه وحضارتها، حیث استخدم مکنزه الأساطیر وأدب الفولکور والأدب الشعبی والأدب الشفوی بأحسن الوجوه فی مسرحیاته. مسرحیاته ذات أهمیه کبیره بسبب العدید من التضمینات التی قام بها من هذه المکنزات القدیمه. یمکن القول إن البیضاوی بدوره یستمر طریقه الفردوسی فی إعاده قراءه التاریخ والأساطیر والملحمات وإعاده صیاغتها، وقد ألهم مسرحیاته، سواء فی شکل المسرحیات أو فی شکل السیناریوهات، من المصادر القدیمه. یحاول هذا المقال تصنیف الجذور الرئیسه للمسرحیه مع البیضاوی من خلال طریقه نقد «موجهه للقراءه» بطریقه وصفیه تحلیلیه، من أجل الختام بملخص مناسب لمصادر مسرحیه المؤلف والمعالجه الخاصه للمؤلف ونهج التعامل مع هذه الجذور. تظهر النتیجه أن بهرام البیضاوی لا یتعامل مع فتره محدده من التاریخ، ولکن فی أعماله یمکن رؤیه العدید من التضمینات التاریخیه مثل التاریخ الأسطوری والملحمه وعاشوراء وتاریخ إیران قبل الإسلام وبعده. وفی معظم هذه القراءات، ربط أعماله بالتیارات والأفکار المعاصره.