نویسندگان ایرانی

مقالات علمی قسمت قابل توجهی از نوشته های علمی در طول چند دهه گذشته بوده اند. با این حال، هویت نویسندگان مقالات، به ویژه در علوم انسانی مانند زبانشناسی کاربردی، توجه زیادی را به خود معطوف نکرده است. مطالعه ی حاضر تجزیه و تحلیلی از استفاده ی نویسندگان ایرانی از نشانگرهای حضور نویسنده در مقالات علمی در زمینه زبانشناسی کاربردی ارایه می دهد. در این پژوهش 30 مقاله ی علمی- پژوهشی از سه مجله منتشر شده در ایران بررسی شده است. مطالعه ی حاضر در دو مرحله انجام شده است. در مرحله ی اول، محتوای مجموعه مقالات برای یافتن نشانگرهای حضور نویسنده تجزیه و تحلیل و سپس فراوانی هر یک آنها محاسبه شده است. بررسی محتوا نشان داد که محققان ایرانی انواع مختلفی از نشانگرهای حضور نویسنده را بکار میبرند، به عنوان مثال، ضمایر شخصی، خوداستنادی، و دیگرکلماتی که به خودشخص اشاره دارند. نشانگرهای حضور نویسنده از نظر فراوانی در مقالات تک نویسنده و چند نویسنده باهم متفاوتند. برجسته ترین نشانگر حضور نویسنده ضمایر شخصی است. همچنین نویسندگان مقالات نشانگرهای حضور نویسنده را برای مقاصد مختلفی همانند نشان دادن منحصربه فرد بودن مطالعات خود و شناساندن خود به عنوان چهره ای برجسته در یک زمینه ی مطالعاتی بکار می برند. نتایج این مطالعه بر تحقیقات بیشتر در زمینه ی هویت های اتخاذ شده توسط نویسندگان در آثار خود و چرایی استفاده از نشانگرهای خاص تاکید دارد. این مطالعه برای نویسندگان و استادان دوره های نگارش علمی مفید است زیرا به آنها در تشخیص گزینه های زبانی قابل استفاده برای غیرانگلیسی زبانان کمک می کند. این گزینه های زبانی به آنها در شناساندن خود در نوشته هایشان و به دست آوردن پذیرش از سوی جامعه علمی کمک می کنند.

مطالعه حاضر، با استفاده ازتحلیل پیکره و مصاحبه، به بررسی شباهت ها و تفاوت های موجود در استفاده از راهبردهای احتیاط آمیزدر بخش های مقدمه و بحث مقالات پژوهشی نویسندگان ایرانی و غیر ایرانی مقالات انگلیسی رشته های کشاورزی می پردازد. بدین منظور، پیکره ای مشتمل بر چهل مقالهٌ کشاورزی (بیست مقاله انگلیسی کشاورزی از نویسندگان ایرانی و بیست مقاله از نویسندگان غیر ایرانی) انتخاب شد. جمع آوری داده های پیکره بر اساس طبقه بندی پیشنهاد شده توسط سلگر- مایر (1994) صورت گرفت. داده ها از طریق نرم افزارSPSS وبا استفاده ازآمار توصیفی و روش آماری مجذور کای(خی دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین فراوانی استفاده از عبارات احتیاط آمیزدر بخش های مقدمه وبحث مقالات نویسندگان ایرانی و غیر ایرانی مقالات انگلیسی رشته های کشاورزی وجود دارد. همچنین در اقدامی نوآورانه، با 32 نفر از نویسندگان ایرانی مقالات انگلیسی رشته های کشاورزی مصاحبه ای انجام شد. تحلیل محتوای مصاحبه ها نشان داد «عدم آگاهی نویسندگان ایرانی از عبارات احتیاط آمیز» و همچنین «ضعف زبان انگلیسی» ایشان به ترتیب بیشترین تاثیررا در عدم استفاده آنها از این عبارات داشتند.

در مقالة حاضر ابتدا به اجمال، به ویژگی های مکتب ادبی رئالیسم پرداخته شده است؛ از جمله این که رئالیسم روسی، پدیده ای مختص ادبیات عصر طلایی روسیه است و نویسندگان ایرانی تحت تأثیر این مکتب ادبی، آثار جاودانی به مقتضای زمان خود خلق کرده اند. سپس با بررسی ویژگی های رئالیسم روسی و نیز استفاده از دستاوردهای نویسندگان بزرگ آن کشور، دیدگاه نویسنده مقاله دربارة مسائل مختلف اجتماعی دوران خویش بیان می شود.

با توجه به تأثیر مستقیم تفکر انتقادی در فرایند تصمیم گیری و نظر به اینکه در فرایند تالیف، نویسنده بیش از هر مقوله دیگری با مقوله انتخاب سرو کار دارد، در این مقاله به بررس ی دیدگاه انتقادی نویسندگان ایرانی و بین المللی در مقالات چاپ شده در حوزه زبانشناسی کاربردی پرداخته می شود. محققان بسیار زیادی در حوزه زبانشناسی کاربردی، راجع به مفهوم دیدگاه نقادانه نویسنده بحث کرده اند. این پژوهش تلاشی است برای بررسی مفهوم دیدگاه انتقادی از دیدگاه تئوری ارزشیابی. در این تحقیق، تحلیل موضوعی دیدگاه نقادانه نویسنده با استفاده از تحلیل ساختاری حرکتی سویلز1990) ) به همراه مدل ارزشیابی مارتین و وایت (2005) بررسی شده است. مجموعه ای متشکل از 30 مقاله پژوهشی (15 مقاله ایرانی و 15 مقاله پژوهشی بین المللی) که به زبان انگلیسی در زمینه زبانشناسی کاربردی نوشته شده اند، بررسی و تحلیل شده اند. برای این منظور، بخش هایی از متن مقالات برای بخش کیفی تحلیل داده ها انتخاب شده تا الگوی معنی داری پیدا کنیم. یافته ها نشان دادند که تمایل نویسنده های ایرانی و بین المللی برای استفاده از برخی منابع زبانشناسی تاحدودی یکسان است به این معنی که آنها از الگوی یکسان دیدگاه انتقادی پیروی کرده اند. این مقاله به شکل منحصر به فردی یک فرمی از تحقیق در مورد دیدگاه نقادانه نویسنده در بخشهای مختلف مقاله ها بر اساس تحلیل ساختاری حرکتی سویلز و مدل ارزشیابی مارتین و وایت معرفی می کند.

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان هم تألیفی پژوهشگران ایرانی در حوزه روانشناسی در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام در سال های 1390-1386 بود. روش پژوهش: در پژوهش حاضر از روش توصیفی - تحلیلی با استفاده از ابزارهای علم سنجی استفاده شده است. ابزار پژوهش پایگاه استنادی علوم جهان اسلام است. جهت درون دهی داده ها و انجام محاسبه ها از نرم افزار اکسل استفاده شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه مقاله های نمایه شده در حوزه روانشناسی، در بازه زمانی 1390-1386 است که در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام نمایه شده است. در این پژوهش شاخص همکاری، درجه همکاری و ضریب همکاری برای رشته روانشناسی محاسبه شده است. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که مدارک چهار نویسنده ای با نرخ رشد 32/0، دارای بیشترین رشد در میان مدارک با سایر الگوهای هم تألیفی بوده اند. ضریب مشارکت پژوهشگران در دوره مورد مطالعه برابر با 54/0 و بیشترین ضریب همکاری مربوط به سال 1390 برابر با 59/0 ، میانگین درجه همکاری در سال های بررسی شده برابر 83/0 بوده است. نتیجه گیری: در مجموع از پژوهش حاضر استنباط می شود که پژوهشگران روانشناسی تمایل به تولید مقاله های چند نویسنده ای دارند؛ به طوری که با وجود افزایش و رشد مقاله های روانشناسی، مقاله ها و مدارک یک نویسنده در بیشتر سال ها کاهش یافته است.