مطالب مرتبط با کلیدواژه

زبانهای ایرانی


۱.

حذف ضمیر فاعلی در برخی از زبانهای ایرانی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:

کلیدواژه‌ها: حذف زبانهای ایرانی ضمیر فاعلی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی ادبیات علوم ادبی دستور زبان زبانشناختی
  2. حوزه‌های تخصصی زبان شناسی زبان شناسی نظری نحو
  3. حوزه‌های تخصصی زبان شناسی زبان شناسی نظری رده شناسی زبان
تعداد بازدید : ۲۳۶۲
رفتار ضمایر فاعلی و مفعولی در زبانهای مختلف متفاوت است و از این رو پارامتری به نام پارامتر ضمیر انداز ، زبانها را در این مقوله از هم جدا می کند . فارسی نیز این زبانهایی است که اجازه حذف ضمیر فاعلی را دارند . در این مقاله ویژگیهای زبانهایی که قابلیت حذف ضمیر فاعلی را دارند مرور می شود و سپس این پارامتر در گزیده ای از زبانهای ایرانی شامل فارسی ، گیلکی ، مازندرانی ، لری ، اورامی و سورانی بررسی می شود . در این بررسی از شش معیار رده شناسی استفاده شده است ...
۲.

صرف فعل در گویش کردی اردلانی (سنندجی)(مقاله علمی وزارت علوم)

تعداد بازدید : ۳۶۰ تعداد دانلود : ۱۱۵
گویش کردی اردلانی یکی از گویش های گروه مرکزی زبان کردی است که عمدتاً در سنندج و شهرهای پیرامون آن رایج است. نام این گویش از خاندان اردلان که فرمانروایان این شهر و مناطق همجوار آن بوده اند گرفته شده است و به سنندجی (سنه ای) نیز معروف است. این پژوهش که با روش میدانی و اسنادی انجام شده است به صرف فعل در این گویش می پردازد و در آن ابتدا اجزاء فعل شامل ماده ها، شناسه ها، وندهای تصریفی فعل بررسی شده، آنگاه به ساخت زمان ها و وجه های گوناگون ونیز فعل های کمکی پرداخته شده است. بر اساس یافته های این تحقیق، مهم ترین ویژگی زبان کردی، حفظ ماده مجهول ایرانی باستان و میانه است که آن را از سایر زبان ها و گویش های ایرانی متمایز می سازد و دیگر اینکه بر خلاف برخی از زبان ها و گویش های ایرانی جدید، از جمله زبان فارسی،در صرف ماضی افعال متعدی، از ساخت ارگاتیو ایرانی میانه استفاده می گردد.
۳.

بررسی ریشه شناختی و معنایی واژۀ پهلوی اشکانی تورفانی nw ̉r(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:

کلیدواژه‌ها: پهلوی اشکانی تورفانی متن های مانوی ریشه شناسی زبانهای ایرانی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵۹ تعداد دانلود : ۵۸
واژه پهلوی اشکانی nw ̉rدر متن تورفانیM5815 IVi/29/ آمده است. آندره آس- هنینگ آن را در MMiii,b آورده اند (Durkin-Meisterernst,2004:246)این واژه را بویس در واژه نامه اش آورده است (Boyce,1975:63). دورکین – مایسترارنست نیز آن را در واژه نامه اش آورده است(Durkin‑Meisterernst,2004:246) در هیچ یک از این موردها، معنی و آوانوشت درستی برای آن داده نشده است. این جستار بر آن است تا با نویسه گردانی، آوانوشت و ترجمه سطرهای مربوطه در متن پهلوانیگ M5815 و با یاری گرفتن از گونه های واژگانی ای که در زبان پارسی می توانند دنباله این واژه باشند، آوانوشت، ریشه شناسی و معنای آن را روشن سازد؛ چراکه بسیاری از واژه های پهلوی اشکانی در زبان پارسی کاربرد دارند و واژگانی نیز هستند که در پارسی میانه و پهلوی اشکانی یکسان به کاررفته اند؛ چراکه ریشه ای مشترک دارند. در پایان چنین نتیجه گیری شده است که واژه موردنظر را می توان از پیشوند ni- و ریشه par دانشت.