۱.
مقدمه : امدادگران ممکن است در موقعیت های فاجعه زده، دچار علائمی از قبیل تحریک پذیری، خستگی و تحلیل جدی توانایی های شغلی و نیز کاهش توانمندی های سازگاری، مقابله و احتمالاً دچار فرسودگی و تحلیل رفتگی شغلی شوند. این مطالعه به منظور بررسی وضعیت فرسودگی گروهی از امدادگران ارائه دهنده خدمات مختلف امداد و نجات در زلزله بم انجام شد. روش ها: در این مطالعه مقطعی، با استفاده از پرسشنامه فرسودگی در امدادگران (اهرنرایک، 2001) به بررسی میزان و نوع علائم در گروهی از امدادگران فعال در مقایسه با گروهی از امدادگران که به دلایل مختلف امکان شرکت در عملیات امدادرسانی در بم را نداشته اند، پرداخته شد. یافته ها: بین نمره فرسودگی افرادی که در بم ارائه خدمت کرده اند با مدت حضور آن ها در بم همبستگی معنی داری در سطح 05/0 وجود داشت. میانگین نمرات علائم گروه شرکت کننده در عملیات در بم برابر با 23/16 و نمرات گروه گواه برابر 2/10 بود. آزمون T برای مقایسه دو میانگین برابر با 78/3 بود که در سطح 001/0 نشان دهنده سطح بالاتر علائم در امدادگران ارائه دهنده خدمات در بم می باشد. نتیجه گیری: ارائه خدمات در سوانح سطح بالایی از فشار روانی و تنش را در امدادگران ایجاد می کند. بنابراین به منظور حمایت از امدادگران و کاستن از این فشارها و تنیدگی ها و پیشگیری از تبدیل آن ها به مشکلات شدیدتر روان شناختی، لازم است تا خدمات حمایتی روانی خاصی به امدادگران ارائه شده و مداخله هایی صورت گیرد.
۲.
مقدمه: پیشگیری، تخفیف اثر و آمادگی مهمترین ابعاد تشکیل دهنده فاز پیش از سانحه چرخه مدیریت سانحه می باشند، هدف از ارائه این مقاله شناسایی الگوهایی به منظور کاهش میزان حضور انسانی در منطقه 6 شهر تهران، به منظور پیشگیری یا تخفیف اثر پیامدهای احتمالی مخاطرات محیطی می باشد. روش ها: در این پژوهش از تکنیکهای تصمیم گیری چند شاخصه استفاده شد و بدین منظور با استفاده از فرآیند مقایسه زوجی به بررسی گزینه های پیش رو جهت تغییر الگوی حضور انسانی در منطقه 6 پرداخته شد. یافته ها : گزینه A4( پخش فعالیتها در زمان) با امتیاز نهایی 0.27 بهترین گزینه می باشد و پس از آن گزینه A5( تغییر در خطوط حمل و نقل شهری در محدوده مورد مطالعه )، با امتیاز نهایی 0.23 قرار می گیرد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه پیشنهاد می گردد ساز و کارهای منطبق با الگو های فوق به ترتیب جهت کاهش نیروی انسانی در ساعات ویژه به منظور پیشگیری و کاهش اثر سوانح ناشی از مخاطرات محیطی مورد نظر برنامه ریزان قرار گیرد.
۳.
مقدمه : گام اول برنامه ریزی آموزشی , شناسایی و اولویت بندی نیازهای آموزشی است، کهنقطه آغاز هرنوع آموزشی است. به میزانی که معاونین امور جوانان برای برنامه ریزی و مشارکت جوانان در فعالیت های امدادی و عام المنفعه فاقد معلومات، مهارت و توانایی ها باشند، نیاز به آموزش بیشتر احساس می گردد. هدف این تحقیق تعیین نیازهای آموزشی معاونین امور جوانان جمعیت هلال احمر است. روش ها: روش تحقیق توصیفی و کاربردی بوده و جامعه آماری تمامی معاونین امور جوانان استان های کشور در سال 1385 هستند. به دلیل محدود بودن نمونه ها از روش شمارش کامل افراد (سرشماری) استفاده شده است. ابزار پرسشنامه محقق ساخته بوده و شاخص های آمار توصیفی مورد استفاده فراوانی و درصد می باشد. یافته ها: بیشترین دوره های آموزشی مورد نیاز معاونین امور جوانان هلال احمر روانشناسی نوجوانی و جوانی(49/14درصد) ، مدیریت سرپرستی (59/11)و کمترین آن توانمند سازی نیروی انسانی(1درصد)، مدیریت استراتژیک(1 درصد)، مدیریت زمان(1 درصد)، کارگاه آموزشی ارتباط باNGO (1درصد) ، بود. نتیجه گیری: دوره های آموزشی مورد نیاز به ترتیب عبارتند از : روانشناسی نوجوانی و جوانی، مدیریت سرپرستی، برنامه ریزی عملیاتی، مدیریت امور فرهنگی، رفتار سازمانی، مدیریت سوانح و حوادث، مدیریت مشارکتی، بودجه بندی امور مالی، مدیریت و برنامه ریزی نیروی انسانی، گزارش نویسی، مدیریت گروهها، مسائل نوجوانان و جوانان، جامعه شناسی جوانان، مدیریت بحران
۴.
مقدمه: یکی از راهکارهای کاهش تلفات و خسارات ناشی از زلزله ارتقای سطح آگاهی و آمادگی مردم جامعه از طریق اجرای مانور است. با توجه به این که تقریبا نیمی از جمعیت کشور را کودکان و نوجوانان تشکیل می دهند، اجرای مانور در مدارس از اهمیت خاصی برخوردار است. جمعیت هلال احمر به عنوان یکی از دست اندر کاران اجرای این مانور به منظور آگاهی از نظرات و پیشنهادات شرکت کنندگان در مانور و با هدف برنامه ریزی و اجرای بهتر آن در سال های آینده به ارزشیابی دهمین مانور زلزله و ایمنی در مدارس پرداخته است. روش ها:تعداد 1500 نفر به روش نمونه گیری غیر احتمالی (در دسترس)در این مطالعه پیمایشی وارد شدند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردید. یافته ها: نتایج نشان می دهد 60 درصد دانش آموزان از عملکرد امدادگران جمعیت هلال احمر و آتش نشانی در برگزاری مانور رضایت دارند. حدود 50 درصد دانش آموزان در حد بسیار زیاد و زیاد از برنامه های تدارک دیده شده در مانور راضی هستند؛ اما بیش از نیمی از شرکت کنندگان اظهار کردند که از آموزش های امدادی مانورهای قبلی هیچ استفاده ای نکرده اند. نتیجه گیری: در مجموع دانش آموزان از عملکرد مجریان و برنامه های مانور رضایت قابل قبولی داشتند؛ اما به منظور اجرای بهتر مانور بایستی بر کاربردی بودن برنامه ها و رعایت برخی نکات آموزشی ایمنی حین اجرای مانور تاکید بیشتری شود
۵.
مقدمه: یکی از فعالیت هایی که در چند سال اخیر توسط سازمان جوانان جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران اجرا شده است، طرح راهنمایی مسافرین نوروزی است. هدف این طرح کمک به انجام سفری ایمن (با ارائه توصیه ها و تأکیدات ایمنی و امدادی)، کمک به تامین آسایش و آرامش مسافرین (با اطلاع رسانی از مسیر و مقاصد سفر)، ترویج فرهنگ نوعدوستی و مهرورزی در بین جوانان (با توسعه مشارکت جوانان در خدمات عام المنفعه) و غنی سازی اوقات فراغت در ایام تعطیلات نوروزی است. به منظور بررسی طرح مسافران نوروزی در زمینه دیدگاه خدمت گیرندگان و رضایت آن، شناخت مردم از طرح مذکور و نهایتاً بررسی برخی از نقاط قوت و ضعف مطالعه حاضر انجام گرفته است. روش: روش تحقیق به صورت پیمایشی بوده که با استفاده از پرسشنامه ساخت یافته، در 30 استان و با حجم نمونه 3500 پرسشنامه پس از طی مراحل مربوط به اعتبار و پایایی پرسشنامه تکمیل شد. یافته ها: به طور متوسط 76 درصد پاسخ گویان نگرش موافقی نسبت به ضرورت آموزش، آگاهی و همکاری با سازمان جوانان جمعیت هلال احمر برای داشتن سفری ایمن دارند. میزان رضایت مندی از خدمات ارائه شده توسط سازمان حاکی از آن است که به طور متوسط 2/82 درصد پاسخگویان در استان ها از خدمات ارائه شده سازمان رضایت دارند. نتیجه گیری: کمک های امدادی برای مسافرین از اهمیت بالایی برخوردار است و سازمان جوانان جمعیت هلال احمر باید پرداختن به این مسائل را در اولویت قرار دهد.
۶.
مقدمه: روش ها: در این تحقیق از روش توصیفی کتابخانه ای استفاده و اطلاعات مورد نیاز بر حسب موضوعات بشر دوستانه دسته بندی شد. نتیجه گیری: هر سه شاعر – مولانا و سعدی و حافظ – اندیشه ای بشری و جهانی، و به دور از تع صب و قشری نگری دارند و توصیه به صفات نیکی چون مدارا، بخشش، گذشت، احسان، بلندنظری، آزاد اندیشی، عیب پوشی، تساهل و تسامح که زمینه ساز برقراری صلح و آشتی است، در آثار هر سه شاعر جایگاهی خاص دارد.
۷.
مقدمه: تجهیزات مورد استفاده در خیابان های شهری یا اصطلاحاً مبلمان شهری، از اجزای ضروری و جدایی ناپذیر شهرها به شمار می روند. در این مطالعه تلاش بر این است تا ضمن شناسایی نقاط ضعف و قوت مبلمان شهری از نظر طراحی، ساخت، مکان یابی، نصب و از دیدگاه سوانح، تأثیر مبلمان شهری در افزایش بحران، پس از وقوع زلزله مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. روش ها: در این پروژه آسیب پذیری هریک از عناصر ذکر شده، با توجه به استانداردهای رایج با وضع موجود مورد نقد و ارزیابی قرار گیرد. بدین منظور پس از بررسی اجمالی استانداردهای هر یک از عناصر مبلمان شهری، به تطبیق آنها با وضع موجود در سطح منطقه 6 تهران (میدان هفت تیر تا انتهای بلوار کشاورز) به عنوان یک مطالعه موردی، پرداخته شده است. یافته ها: با در نظر گرفتن استانداردهای تحقق ساخته در این مطالعه عدم رعایت برخی نکات ضروری ایمنی در مبلمان شهری منطقه مورد بررسی ( شامل: محل نصب، نحوه اتصالات، مقاومت سازه، قابلیت دسترسی، شکی مضاعف در هنگام حوادث) در موارد متعددی مشاهده شده است. نتیجه گیری: علی رغم تدوین برخی استانداردهای ساخت و نصب تجهیزات شهری در سازمان زیبا سازی شهرتهران، ضوابط و استاندارد جامع و مناسبی در زمینه رعایت ایمنی مبلمان شهری وجود ندارد
۸.
مقدمه:ارزیابی سانحه یکی از اولین اقداماتی است که پس از وقوع سانحه و در مرحله پاسخگویی ناگزیر از انجام آنیم، زیرا همه اطلاعاتی که برای کنترل، تدبیر و برنامه ریزی سانحه بدان نیاز داریم، در فرآیند ارزیابی فرآهم می آید. بنابراین بدون ارزیابی سانحه اتخاذ تصمیمات بر مبنای داده های ناقص و اطلاعات محدود، پاسخگویی به سانحه را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد. فدراسیون جهانی صلیب سرخ و هلال احمر بر این واقعیت اذعان دارد که عملیات پاسخگویی به بحران، بدون ارزیابی( یا انجام ناقص آن) همیشه همیشه یک عملکرد ونتیجه ضعیف را بدنبال خواهد داشت. در این مقاله، سعی بر آن است تا مبانی ومفاهیم ارزیابی سانحه مورد بررسی قرار گیرد.
۹.
زلزله شدید 3/6 ریشتری در ساعت 30/3 صبح روز 6 آوریل 2009 شهر L’Aquila و مناطق اطراف آن را در کشور ایتالیا لرزاند. در این زلزله نزدیک به 300 نفر جان خود را از دست دادند و نزدیک به 1000 نفر زخمی و بیش از 28000 نفر بی خانمان شدند. به گفته مسؤلین زلزله 6 آوریل شدید ترین زلزله در طی دهه اخیر در ایتالیا بوده است که در فاصله ای به مسافت 95 کیلومتر در شرق رم پایتخت این کشور به وقوع پیوست. این مقاله سعی بر آن دارد تا نحوه ارائه خدمات امداد و نجات توسط دولت و صلیب سرخ ایتالیا و نیز کمک های ارائه شده توسط فدراسیون بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر را در این زلزله تشریح نماید.
