پیشرفت های حسابداری

رسوایی ها و شکست های شرکتی، اطمینان سرمایه گذاران به درست و منصفانه بودن حساب های واحدهای تجاری را مخدوش کرده است. تکنولوژی های مبتنی بر آمار و یادگیری ماشینی راهکاری اثربخش برای پیشگیری و کشف تقلب هستند؛ بنابراین در این پژوهش به بررسی این مسئله پرداخته می شود که آیا می توان از طریق شناسایی عوامل مرتبط با تقلب در صورت های مالی و با به کارگیری شیوه های داده کاوی، مدلی برای کشف تقلب در صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ارائه کرد؟ برای پاسخ گویی به این سؤال از 19 علائم خطرِ اشاره شده در استاندارد حسابرسی 240 به همراه شیوه های داده کاوی تحلیل مؤلفه های اساسی و خوشه بندی، برای تعیین شرکت های متقلب استفاده شد؛ سپس به منظور ارائة مدلی برای پیش بینی صورت های مالی متقلبانه، از 40 متغیر مالی و غیرمالی به همراه شیوه های درخت تصمیم، ماشین بردار پشتیبان و روش بوستینگ استفاده شد. یافته های پژوهش بیان گر وجود شواهدی دال بر عملکرد مناسب مدل های پیشنهادی برای پیش بینی تقلب در صورت های مالی است.

هدف این پژوهش بررسی اثر همبستگی درون صنعتی بر مؤلفه هایی از محیط گزارشگری مالی است. این مؤلفه ها عبارت اند از کیفیت سود، دقت پیش بینی سودهای آتی که مدیریت ارائه می دهد، کیفیت افشا و نامتقارنی اطلاعاتی. نمونة آماری این پژوهش شامل 178 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1384 تا 1393 بوده است. همبستگی درون صنعتی با استفاده از عامل کواریانس برای صنایع مختلف محاسبه شده و برای آزمون فرضیات از رگرسیون های چندمتغیره با رویکرد داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد در صنایع با همبستگی درون صنعتیِ بیشتر، کیفیت سود پایین تر، خطای پیش بینی کمتر، کیفیت افشا پایین تر و نامتقارنی اطلاعاتی بیشتر است.

هدف از این پژوهش، بررسی پایداری سود بر حسب سود نقدی و تعهدی و در سطح سود خاص شرکت و سود خاص صنعت است. هر چه پایداری سود بیشتر باشد، شرکت توان بیشتری برای حفظ سودهای جاری دارد و فرض می شود کیفیت سود بالاتر است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، 113 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1384 تا 1394 برای نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از الگوی معادلات همزمان میشکین استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که پایداری سود خاص صنعت نسبت به سود خاص شرکت بیشتر است و پایدارترین جزء در بین سایر اجزا، جزء نقدی سود خاص صنعت و ناپایدارترین جزء، جزء تعهدی سود خاص شرکت است. از دیگر یافته های این پژوهش، عدم درک پایداری متفاوت اجزای سود توسط سرمایه گذاران است.

ریسک ریزش قیمت سهام در بازار یکی از نگرانی های اصلی سرمایه گذاران است و پژوهش در این زمینه می تواند برای بازار سرمایه دارای اهمیت باشد. افزایش پدیدة ریزش قیمت سهام، سبب بدبینی سرمایه گذاران در مورد سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار می شود؛ این مسئله درنهایت می تواند سبب شود که سرمایه گذاران منابع خود را از بورس اوراق بهادار خارج کنند. هدف این مقاله بررسی ارتباط بین توانایی های مدیریت و سرمایه گذاری کارا با سقوط قیمت سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این مطالعه با استفاده از داده های 152 شرکت موجود در بورس اوراق بهادار تهران در دورة زمانی سال های 1385 تا 1394 به بررسی این موضوع پرداخته شد. برای اندازه گیری توانایی مدیریت از مدل دمرجیان و همکاران (2013) که مبتنی بر متغیرهای حسابداری است، استفاده شده است. داده ها به روش داده های تابلویی و رگرسیون چند متغیره تجزیه وتحلیل شده اند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین توانایی مدیریت و کارایی سرمایه گذاری رابطة معناداری وجود ندارد؛ درحالی که بین توانایی مدیریت و ریسک سقوط قیمت سهام رابطة مثبت و معناداری وجود دارد.

علی رغم پژوهش های فراوان صورت گرفته در خصوص قابلیت استفاده از داده های مختلف در پیش بینی شاخص های اقتصادی، شواهد اندکی در ارتباط با روابط اطلاعات حسابداری و اقتصادی، در محیط کشورهای درحال توسعه نظیر ایران و با توجه به ویژگی های آن ارائه شده است. بدین منظور داده های موردنیاز 88 شرکت بورسی در بازه زمانی 1385 تا 1395 جمع آوری شده اند. در این پژوهش از مدل های شبکه های عصبی المانی و الگوریتم پرواز پرندگان استفاده شده است. نتایج حاکی از این است که نوسانات اطلاعات حسابداری به عنوان شاخص پیش نگر نوسانات متغیرهای اقتصادی محسوب می شوند.

چکیده کیفیت مدیریت به عنوان یکی از مهم ترین منابع ایجادکنندة ارزش و سودآوری در آیندة کسب وکار شرکت ها شناسایی شده است. نگرش و توانایی مدیران موجب شده است که آنان برای پیشبرد اهداف سازمان، راهبردهایی (استراتژی هایی) را برگزینند تا به زعم خود عملکرد سازمان را بهبود بخشند؛ اما هنگامی که مدیران، احساسات شخصی و هنجارهای اخلاقی را در تصمیم های خود درگیر سازند، منطقی بودن آنان موردتردید قرار گرفته و در اصطلاح، شکل غیرمنطقی به خود می گیرد که یکی از این رفتارهای غیرمنطقی، اطمینان بیش ازحد است؛ این نوع از رفتار می تواند بر خط مشی آتی سازمان تأثیرگذار باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تجربی تأثیر قابلیت های مدیران بر میزان اطمینان بیش ازحد آنان و نگرش در انتخاب راهبرد سازمان است؛ ازاین رو نمونة آماری پژوهش، شامل 93 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زمانی 1383 تا 1393 است. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل های آماری حاکی از آن است که رابطه ای منفی و معنادار بین قابلیت های مدیران و اطمینان بیش ازحد وجود دارد؛ به سخنی دیگر، هراندازه که مقامات ارشد سازمان توانمندتر باشند، از میزان اطمینان بیش ازحد آنان کاسته خواهد شد؛ همچنین نتایج نشان دهندة رابطة معنادار بین قابلیت های مدیران و نوع نگرش آنان در انتخاب راهبرد سازمانی است.