الهه شیعه زاده

روان شناسان معتقدند حسادت هیجانی منفی است، زیرا می تواند به پیامدهای منفی برای سازمان منجر شود. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی پذیری تمایل به ترک خدمت پرستاران از طریق حسادت در محیط کار، با میانجی گری خوداحترامی و رفتارهای غیرشهروندی است. بدین منظور، 110 نفر از پرستاران بیمارستان قائم (عج) در شهر مشهد به عنوان جامعة آماری در نظرگرفته شدند. برای جمع آوری داده ها پرسشنامه به کار گرفته شد. روایی سازه از طریق تحلیل عاملی تأییدی بررسی شد و ضریب آلفای کرونباخ بزرگ تر از 70/0، پایایی پرسشنامه را تأیید کرد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها با به کارگیری مدل یابی معادلات ساختاری یافته ها نشان داد متغیرهای خوداحترامی و رفتارهای غیرشهروندی نمی توانند قدرت پیش بینی کنندگی مناسبی برای تمایل به ترک خدمت پرستاران داشته باشد و حسادت بر تمایل به ترک خدمت تأثیر ندارد. با وجود این حسادت بر رفتارهای غیرشهروندی و خوداحترامی پرستاران تأثیر مثبت دارد.

هدف این پژوهش، مشخص کردن شاخصهای رفتاری توکل و تعیین میزان تناسب آن با سبک غالب تصمیم گیری مدیران است؛ بدین منظور شاخصهای رفتاری توکل از طریق مصاحبه با ده تن از صاحبنظران مدیریت اسلامی به روش گلوله برفی استخراج، و به منظور کسب اطمینان از یافته های مصاحبه و ماهیت نگرشی رفتاری شاخصها، روش دلفی نیز به کار گرفته، و نهایتاً سیزده شاخص رفتاری توکل شناسایی شد. در ادامه، سطح توکل مدیران و سبک تصمیم گیری 115 تن از مدیران سازمانهای فرهنگی مستقر در شهرستان مشهد با استفاده از ابزار پرسشنامه از طریق روش نمونه گیری در دسترس مورد سنجش واقع شد. یافته های پژوهش کمی بیان می کند که سطح توکل مدیران سازمانهای فرهنگی مورد مطالعه متوسط به بالا است؛ هم چنین بین میزان توکل مدیران و سبک عقلایی (به عنوان سبک غالب تصمیم گیری آنها) ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد.

آینده پژوهیحوزه ای است که موضوعات گوناگونی را در بر می گیرد و علی رغم تفاوت های متعددی که با اقدام پژوهی دارد، می توان در برخی زمینه های سیاسی، سازمانی، فردی، جهانی مشترکاتی بین این دو مشاهده نمود. در این راستا پس از بررسی نقاط اشتراک و افتراق آینده پژوهی و اقدام پژوهی، مطالعات انجام شده در این زمینه بازبینی شده و تلاقی  آینده پژوهی و اقدام پژوهی مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس با ارزیابی فرایندهای بنیادین موجود در حوزه تلاقی آینده پژوهی و اقدام پژوهی، جنبه های این تلاقی در قالب توجه بر تغییر اجتماعی، توانمندسازی، گرایش به سوی کل افراد و انسانی شدن، روش های کسب اطلاع و اخلاق معرفی می شوند و در نتیجه تبیین می شود اگرچه آینده پژوهی و اقدام پژوهی هستی شناسی خاص خود را دارند و منحصر به فرد می باشند، در عین حال این دو نشان دهنده دوره های مختلف در یک سفر مشترک هستند.

در دنیای حاضر روش هایی که مدیران به کار می گیرند، منبعث ازمعنابخشی آنان به محیط بوده وبراین اساس چگونگی معنابخشی  مدیران به پدیده های موجود، نقش قابل توجهی بر کیفیت وچگونگی اتخاذ سیاست های آنان دارد چراکه درک ومعنا دادن به پیام های دریافتی از محیط زمینه سازاقدامات بعدی برای پاسخگویی به این نشانه ها است. بر این اساس نوشتار پیش رو با بهره گیری ازالگوی مطالعه تطبیقی جورج بِرِدی به مطالعه و بررسی تطبیقی نظریات و مکاتب معنابخشی موجود پرداخته و مترصدد است مشخص نماید در مطالعات سازمان و مدیریت کدام یک ازچارچوب های معنابخشی تبیین بهتری برای شرایط وپدیده ها ارائه می دهد. یافته های پژوهش مبین آن است که در مطالعات سازمانی چارچوب ارائه شده توسط وایک و اسنودن مبنای بهتری برای تحلیل پدیده های سازمانی بوده است. بر این اساس با درک معنابخشی می توان امید داشت تلاش های مدیران برای کنترل محیط پیچیده پیرامون  خود بهتر ارزیابی شده و از آن به منظور هدایت کنش های سازمانی و شکل دهی به واکنش های افراد در محیط خود استفاده شود.

این نوشتار قصد دارد با مروری جامع بر تاریخچه و ادبیات سکوت سازمانی، مفهوم سکوت سازمانی را در نهادهایی دارای جایگاه حساس همچون نهاد اجرای قانون (پلیس)، که برخلاف سایر سازمانهای دولتی و خصوصی که تنها با قشر به خصوصی (بازار هدف) در تعامل است و با اکثریت آحاد جامعه در ارتباطی متقابل است، تعریف و تبیین کند، و مطالعاتی پیرامون سوءرفتار و درستکاری نیروهای پلیس در جهان بررسی کند و در نهایت عوامل مؤثر در بروز سکوت سازمانی در برابر این سوءرفتارها و پیامدهای ناشی از آن را شناسایی، دسته بندی و ارائه کند تا مدیران با شناخت آنها پس از رویارویی با نشانه های آن، عامل اصلی را شناسایی و برطرف کنند.