ثنا نوری مقدم

یکی از دوره های حساس زندگی و مؤثر در شکل گیری و تکامل ویژگی های روان شناختی افراد، دوران نوجوانی و جوانی است. پژوهش حاضر در جهت بررسی نقش پیش بینی کننده متغیر خودشناسی انسجامی و تأثیر آن در سرزندگی و سبک های هویتی جوانان 18 تا 35 ساله شهرستان چابهار انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و ازلحاظ هدف، از نوع تحقیق کاربردی است. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، اسناد و مطالعات کتابخانه ای بوده و گردآوری اطلاعات به روش میدانی، برمبنای پرسشنامه خودشناسی انسجامی، پرسشنامه سرزندگی رایان و فردریک و پرسشنامه سبک هویت برزونسکی و با استفاده از تحلیل رگرسیونی و همبستگی پیرسون صورت پذیرفته است. با آزمودن فرضیات، نتایج این تحقیق به ما نشان داد که متغیر خودشناسی انسجامی قادر به پیش بینی سرزندگی و سبک های هویت جوانان است. همچنین، نتایج تحقیق رابطه معنادار مستقیم بین خودشناسی انسجامی و سرزندگی را در جوانان نشان داد و بین خودشناسی انسجامی و سبک های هویت نیز رابطه معناداری دیده شد (p<./05). باتوجه به نتایج به دست آمده، برنامه ریزی و توجه به فرایند خودشناسی و شکل گیری هویت و ایجاد امید و سرزندگی در جوانان توسط سازمان های متولی ضروری به نظر می رسد.  

مقدمه: ابتلا به بیماری کووید 19 پیامد های روانی منفی کوتاه مدت و بلند مدتی روی جوامع بشری داشته است. نتایج مطالعات متعدد حاکی از تأثیرات قابل توجه روی سلامت افراد مثل اضطراب، استرس، افسردگی، بی خوابی و استرس پساسانحه.است. هدف: هدف پژوهش حاضر اثر درمان ذهن آگاهی بر استرس و اضطراب بیماران مبتلا به کووید 19 بود روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود، جامعه ی آماری پژوهش شامل همه ی افراد مبتلا شده به بیماری کووید 19 شهرستان اصفهان بود که از طریق نمونه گیری در دسترس 30 نفر از افراد بهبود یافته از کووید 19 انتخاب و به روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل (15 نفر در هر گروه) گمارده شدند. پرسشنامه های استرس بیماری کرونا) 18 - (CSS سلیمی، عابدینی چم گوردانی، قاسمی نفچی و تبشیر (2021) و اضطراب بیماری کرونا (CDAS) علی پور، قدمی، علی پور و عبدالله زاده (2020) در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش و کنترل توسط شرکت کنندگان کامل گردید.. جهت تحلیل داده های پژوهش از تحلیل کواریانس تک متغیره استفاد شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که تفاوت معنی داری در میانگین نمرات پس آزمون گروه کنترل و آزمایش وجود داشت. میانگین نمرات استرس و اضطراب گروه آزمایش در مقایسه با گره کنترل کاهش معنی داری داشت و مداخله درمانی ذهن آگاهی در کاهش استرس و اضطراب بیماران مبتلا به کووید 19 در مرحله پس آزمون مؤثر بود (01/0>P) . نتیجه گیری: نتایج نشان داد که درمان ذهن آگاهی بر بهبود استرس و اضطراب بیماران مبتلا به کووید 19 اثر مثبت و معناداری داشت و طبق یافته های پژوهش درمان ذهن آگاهی می تواند جهت کاهش اثرات و پیامدهای بیماری کووید 19 مطر گردد

   بیماری کرونا علاوه بر نشانه های جسمانی آثار روانشناختی  متعددی را بر اقشار مختلف جامعه بر جای  نهاده است. در این بین کودکان و نوجوانان جزء گروه های آسیب پذیر محسوب می شوند که  واکنش های روانشناختی مختلفی را ، نسبت به این پدیده نوظهور و تاثیرات ناشی از آن نشان می دهند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه راهبرد های تنظیم شناختی هیجان، بهوشیاری و انعطاف پذیری شناختی در دانش آموزان مدارس عادی و استعداد درخشان در دوران قرنطینه خانگی بیماری کوید-19 انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی -مقایسه ای این پژوهش شامل 800 نفر دانش آموز مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 98-99 در مدارس عادی و استعداد درخشان شهرستان رودان در مقطع متوسطه دوم بود که 160 نفر از آنها به عنوان نمونه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و جهت جمع آوری داده ها از استفاده شد. داده ها با استفاده ازآمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع می توان گفت توانایی تنظیم شناختی هیجانات، بهوشیاری و انعطاف پذیری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان تأثیر دارد. با توجه به نتایج به دست آمده ، لزوم توجه برنامه ریزان در  زمینه اصلاح  هیجانات و شناخت خود و کاهش راهبردهای منفی تنظیم هیجان برای دانش آموزان جهت کنار آمدن با شرایط بحران و جلوگیری از افت تحصیلی احساس می گردد

این پژوهش با هدف پیش بینی نقش خودکارآمدی براساس مؤلفه های باورهای فراشناختی و کارکردهای اجرایی در دانش آموزان 12_15ساله شهرستان نوک آباد انجام گرفت. روش پژوهش توصیف و پ از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشآموزان دوره اول متوسطه شهرستان نوک آباد زاهدان در سال تحصیلی 98 –1397 به تعداد 500 نفر (230 دختر و 270 پسر) تشکیل داد که از بین این افراد، تعداد 218 نفر (101 دختر و 117 پسر) با استفاده از فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به مقیاس خودکارامدی عمومی شرر( SHGSS) پرسشنامه راهبردهای فراشناختی پینتریچ( PMSQ) و مقیاس نارسا کنش وری اجرایی بارکلی( (BDEFS پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تجزیه و تحلیل داده-ها نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری بین باورهای فراشناختی و کارکردهای اجرایی با خودکارآمدی وجود داشت. همچنین نتایج نشان داد که مولفه های نظارت و کنترل، خودکنترلی، خود سازماندهی و خودمدیریتی زمان قادر به پیش بینی خودکارامدی دانش آموزان بودند. همچنین نتایچ نشان داد که میزان پیش بینی کنندگی راهبردهای فراشناختی و کارکردهای اجرایی در پسران بیشتر از دختران است. نتایج این پژوهش بیانگر تأثیر مثبت باورهای فراشناختی و کارکردهای اجرایی بر خودکارامدی دانش آموزان است .

هدف این پژوهش تعیین نقش بازنمایی های ذهنی در پیش بینی مشکلات درونی سازی و برونی سازی در کودکان پیش دبستانی بود. نمونه پژوهش شامل 75 کودک 4 تا 6 ساله (52 دختر ، 23 پسر) بود که از شش مهدکودک به روش خوشه ای چندمرحله ای در تهران انتخاب شدند. مادران فهرست رفتاری کودک (آشنباخ و رسکولا، 2001) را تکمیل کردند و بازنمایی های ذهنی کودکان نیز به وسیله مجموعه داستان های مک آرتور (امد، ولف و اپنهایم، 2003) ارزیابی شد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان دادند بازنمایی های ذهنی منفی از خود، موضوع های اخلاقی، روابط همدلانه، هیجان منفی و تعارض کلامی مهم ترین پیش بینی کننده های مشکلات درونی سازی و بازنمایی های ذهنی پرخاشگری، تعارض کلامی و بازنمایی منفی از والدین مهم ترین پیش بینی کننده های مشکلات برونی سازی در کودکان است. یافته های پژوهش همسو با نظریه دلبستگی نشان دادند مدل های کاری درونی کودک می تواند مکانیزم اثرتعامل والد کودکبر پیامدهای تحولی باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رفتار زنان در هنگام خشونت همسر و رابطه آن با سن، تعداد فرزندان و تحصیلات زنان انجام شده است. بر این اساس تعداد 125 نفر از زنانی که به مراکز بهزیستی شهر اصفهان مراجعه می کردند و در زندگی مورد خشونت همسر قرار گرفته بودند، به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و با آنان در مورد دفعات تکرار خشونت شوهر، رفتارشان و منابعی که جهت گرفتن کمک در زمان بروز خشونت استفاده می کردند، مصاحبه شد. تحلیل توصیفی داده ها نشان داد که حدود 4/50 درصد آنان در زمان بروز خشونت همسر هیچ کاری نمی کنند و2/51 درصد هنگام بروز خشونت توسط شوهر از هیچ منبعی جهت کمک استفاده نمی کنند. برای آزمون فرضیه ها از آزمون مجذور خی استفاده گردید. نتایج نشان داد که نوع رفتار زنان با سن آنها رابطه معناداری دارد ولی با تعداد فرزندان و تحصیلات زنان ارتباط معناداری ندارد. در پایان ضمن بحث در مورد نتایج، مشخص شد که زنان در بیش تر مواقع به طور ناخودآگاه با ایفای نقش انفعالی در برابر خشونت همسر نقش فعالی را در استحکام خانواده و جلوگیری از فروپاشی آن ایفا می کنند.