انوشیروان کاظم نژاد

" هدف: پژوهش حاضر، با این رویکرد که پاسخگویی مناسب به نیازها و مشکلات دختران و زنان معلول، مستلزم شناسایی اولیه این نیازها و مشکلات است، هدف اصلی خود را تعیین نیازها و مشکلات دختران و زنان دچار معلولیت جسمی - حرکتی، در شهرستان تهران قرار داد. روش بررسی: نوع این مطالعه توصیفی است. نمونه مورد بررسی 216 دختر و زن دارای معلولیت هستند که با روش انتخاب تصادفی منظم از بین 1395 نفر مراجعه کنندگان مرکز بهزیستی شهرستان تهران انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از روش مصاحبه و ابزار پرسشنامه محقق ساخته 82 سوالی انجام شد. پرسشنامه بر اساس مرور منابع و نتایج جلسات بحث گروهی متمرکز تنظیم گردید و پس از تعیین روایی محتوی و پایایی آن (با آلفا کرونباخ 0.76) به اجرا در آمد. یافته ها: بررسی نیازها و مشکلات دختران و زنان دارای معلولیت جسمی - حرکتی، به طور کلی اولویت های آنان را در هر زمینه مشخص کرد. اولویت نیاز آموزشی. آموزش جامعه و آموزش حرفه ای. نیاز اشتغال: سرویس رفت و آمد و وجود سهیمه خاص برای اشتغال. نیاز به تشکیل خانواده: فراهم آمدن امکان شناخت بیشتر همسر آینده توسط خانواده؛ مشاوره ی قبل از ازدواج، رفت و آمد: مناسب سازی پیاده روها و معابر عمومی، وجود سرویس رفت وآمد خاص متناسب با نوع معلولیت؛ نیاز به خدمات توانبخشی: نیاز به وسایل کمک توانبخشی و خدمات آموزشی؛ گذراندن اوقات فراغت: کمک های مالی برای استفاده از امکانات ورزشی - تفریحی، وجود مکان های ورزشی متناسب معلولیت آنان؛ برقراری ارتباط: آگاهی دیگران به توانایی های افراد معلول در کنار محدودیت، برخورد عادی و بدون ترحم از سوی دیگران و همراهی یکی از نزدیکان هنگام حضور در جمع. اولویت مشکلات در زمینه آموزش: جابجایی و رفت و آمد، در دسترس نبودن منابع و امکانات آموزشی؛ اشتغال: جابجایی و رفت و آمد، عدم وجود ضمانت های اجرایی و حمایت از اشتغال معلولان. مشکل زندگی مشترک: دخالت اطرافیان، خشونت همسر، انجام امور خانه داری. خشونت: بی توجهی، رفتار پرخاشجویانه رفت و آمد: نامناسب بودن وسایل نقلیه عمومی با توجه به شرایط و نیازهای فرد، نامناسب بودن پیاده روها و معابر عمومی. مشکل گذراندن اوقات فراغت: نبودن سرویس رفت و آمد خاص برای استفاده از مکان های تفریحی - ورزشی، مشکل مالی برای استفاده از امکانات از این مکان ها. نتیجه گیری: نتیجه نهایی حاصل از این پژوهش، نه تنها نشان دهنده تنوع مشکلات و نیازهای دختران و زنان دچار معلولیت جسمی - حرکتی در جامعه مورد مطالعه است، بلکه تفاوت اولویت این نیازها و مشکلات را در زمینه های آموزش، اشتغال، ازدواج و تشکیل خانواده، رفت و آمد، درمان و توانبخشی، اوقات فراغت، برقراری ارتباط با دیگران، از دیدگاه خود این افراد مشخص می کند. "

" هدف: عقب ماندگی ذهنی علاوه بر شیوع قابل توجه، با نقصان رشد در ابعاد مختلف جسمانی، روانی، تکاملی، اجتماعی و تربیتی همراه بوده و می تواند تاثیرات نامطلوبی بر ساختار و عملکرد خانواده داشته و باعث تجربه این تنش ها به صور مختلف توسط پدر و مادر شود. از آنجا که بررسی ها و نتایج حاصل از آنها می تواند در شناخت این مشکلات و حتی نحوه چگونگی اداره آنها کمک موثری باشد، لذا، این تحقیق کیفی به توصیف ساختار تجربیات مادران این کودکان، و به معانی که آنها از داشتن یک کودک عقب مانده ذهنی دارند پرداخته است. روش بررسی: برای توصیف تجربه مادران از تحقیق کیفی به روش پدیده شناسی برای جمع آوری داده ها و آنالیز آن استفاده شد. در این مطالعه با نمونه گیری هدفمند 12 مصاحبه باز با مادران دارای یک کودک عقب مانده ذهنی آموزش پذیر شاغل به تحصیل در مدرسه استثنایی آموزش و پرورش به عمل آمد. مصاحبه ها ضبط شد و عینا بصورت دست نوشته هایی درآمد و با روش کولازی آنالیز شد. یافته ها: از میان 336 جمله با معنی (مضمونی) 6 مضمون اصلی بدست آمد که عبارتند از: برخورد با ناتوانی تکاملی کودک، احساسات منفی، کودک محور سلامتی و ناسلامتی مادر، عدم توانایی در مدیریت خود و کودک (مستاصل شدن مادر)، حمایت همسر، خانواده و دیگران، مبهم بودن آینده (قدم در تاریکی برداشتن). نتیجه گیری: تجربیات مادران از داشتن کودک عقب مانده ذهنی نشان می دهد که آنان کودکشان را نعمت و امانت الهی می دانند و برای پذیرش و سازگاری با وجود او تنها به خدا توکل دارند و از منابع حمایتی مناسب و اثربخشی برخوردار نیستند. بعلت تقبل مسوولیت بیش از اندازه در طول زندگی از جان مایه می گذارند که نتیجه آن تحمل استرس زیاد، احساس ناامیدی، غم و اندوه و درک ابهام آمیز از آینده کودک و خود است. ایفای نقش اول در حمایت همه جانبه کودک موجب غفلت آنان از خود در همه ابعاد جسمی، روحی، روانی و اجتماعی شده است. "

مگیل و هال (1990) نظریه ای ارائه دادند، مبنی بر این که اثر تداخل زمینه ای تنها وقتی بروز می یابد که مهارتهای در حال یادگیری با برنامه حرکتی تعمیم یافته متفاوت کنترل شوند. از این رو، تحقیق حاضر به منظور آزمایش نظریه آنان اجرا شد. آزمودنیها را 52 دانشجوی دختر غیر تربیت بدنی دانشگاه تهران تشکیل دادند که همگی مبتدی و راست دست بودند (میانگین سنی 21.5 ± 1.23 سال)و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. دو گروه، تمرین قالبی و تصادفی را با برنامه حرکتی تعمیم یافته GMP)) یکسان و تغییرات پارامتر مسافت و دو گروه دیگر تمرین قالبی و تصادفی رابا GMPمتفاوت انجام دادند. هر نفر 180 ضربه سرویس بدمینتون (در شش جلسه در شش هفته) را برای اکتساب و بعد از یک هفته بی تمرینی ، 18 کوشش را به طور بلوکهای تصادفی برای آزمون یاد داری اجرا کرد. نتایج آزمون t گروههای مستقل (P<0.05) نشان دادند که تفاوت معناداری بین میانگین آزمون یادداری گروه اول و دوم وجود ندارد، ولی بین میانگین تفاوت پیش آزمون و آزمون یادداری گروه سوم و چهارم تفاوت معناداری وجود دارد. این یافته ها نشان می دهد که تداخل زمینه ای اثر مثبتی بر یادگیری آن دسته از مهارتهایی دارد که با برنامه تعمیم یافته متفاوت کنترل می شوند، ولی اثر معناداری بر یادگیری مهارتها با برنامه حرکتی تعمیم یافته یکسان و تغییرات پارامتری ندارد. ازاین رو ، یافته های این تحقیق از فرضیه مگیل و هال (1990) و فرضیه بازسازی طرح عمل (لی و مگیل، 1985) حمایت می کند.

یق حاضر با هدف بررسی اثر پیش نشانه بر مراحل مختلف پردازش حسی – حرکتی، به تفکیک اثر میزان هم پوشی تجمع های سلولی از اثر تعداد و دامنه فضایی پیش نشانه ها و تعداد پاسخ های انتخابی بر زمان واکنش (RT) پرداخته است. بدین منظور 24 دانشجوی غیر ورزشکار در دامنه سنی 18-24 سال با استفاده از دستگاه پیش نشانه کردن پارامتر، در طرحی درون آزمودنی تحت 5 وضعیت پیش نشانه و 1 وضعیت کنترل قرار گرفتند. تکلیف مورد بررسی تولید نیروی ایزومتریک بلافاصله پس از نمایش هدف بود. هر شرکت کننده پس از 200 کوشش تمرینی، هر وضعیت پیش نشانه را 30 بار با ترتیبی تصادفی تکرار کرد. زمان واکنش در وضعیت های مختلف اندازه گیری و در تحلیل واریانس 6 (وضعیت پیش نشانه) در 30 (تکرار) با سنجش های مکرر بررسی شد. مطابق نتایج، در شرایط دامنه فضایی و تعداد انتخاب یکسان، RT وضعیت هم پوشی کم به طور معنی داری بیشتر از هم پوشی زیاد؛ در شرایط همپوشی و تعداد انتخاب یکسان، RT وضعیت دامنه فضایی زیاد به طور معنی داری بیشتر از دامنه فضایی کم؛ در شرایط دامنه فضایی و هم پوشی یکسان، RT وضعیت سه انتخابی به طور معنی داری بیشتر از دو انتخابی؛ و در شرایط تعداد انتخاب، دامنه فضایی و هم پوشی یکسان، RT وضعیت پیش نشانه نامشخص به طور معنی داری بیشتر از وضعیتهای پیش نشانه مشخص بود (0.01>p). این یافته ها نشان داد که پیش نشانه ها با تاثیر بر هر سه مرحله پردازش ادراکی، انتخاب پاسخ و آماده سازی حرکتی باعث کاهش RT می شوند.

با توجه به عوامل تشکیل دهنده ساختار کار که لازم است سبک مناسب رهبری مطابق با نیازها و سازگار با آنها انتخاب شود تا منجر به اثر بخشی رهبری گردد نقش نظام اجتماعی ( کارکنان )تعیین کننده تر از نظام فنی در اثر بخشی رهبری و تحقق اهداف سازمانی است از این رو ضرورت دارد مدیران سبک خود را مطابق با نیازهای نظام فنی و اجتماعی بویژه با نظام اجتماعی کارکنان چنان سازگار سازند تا اثر بخشی حاصل شود در نتیجه شناخت الگوهای رفتاری مرتبط با نظام های فنی اجتماعی نقش مهمی در اثر بخشی رهبری و اداره بهینه امور سازمانی دارد هدف این تحقیق تبیین رابطه سبک های رهبری کیفیت زندگی کاری QWI کارکنان و اثر بخشی مدیران دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی کل کشور است روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بوده و به شکل میدانی اجرای شده است جامعه آماری را تمامی مدیران و اعضای هیات علمی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی تشکیل می دهند برای گرد آوری اطلاعات لازم از پرسشنامه های استاندارد تحلیل رتفار رهبر بلانچارد برای تعیین سبک های رهبری انتخابی مدیران و اثر بخشی آنان و از پرسشنامه کیفیت زندگی کاری مطابق با الگوی والتون برایتعیین کیفیت زندگی کاری کارکنان استفاده شد نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد بین سبک های رهبری انتخابی مدیران با اثر بخشی آنان اختلاف معنی داری وجود دارد اما بین سبک های رهبری و کیفیت زندگی کاری کارکنان اگر چه اختلاف محسوسی وجود دارد ولی معنی دار نیست همچنین بین کیفیت زندگی کاری کارکنان و اثر بخشی مدیران رابطه معنی دار وجود دارد

" هدف: تعیین میزان اثربخشی خدمت «آموزش در خانواده» از مجموعه خدمات اصلی ارایه شده در برنامه توانبخشی مبتنی بر جامعه به افراد مبتلا به معلولیت جسمی – حرکتی و خانواده های آنها در شهرستان بابلسر بود. روش بررسی: به این منظور 48 فرد مبتلا به معلولیت جسمی و حرکتی و خانواده های آنها از روستاهای تحت پوشش طرح (گروه مورد) با 48 فرد معلول و خانواده های آنها از روستاهایی که در همین شهرستان تحت پوشش طرح نبودند و از نظر سن، جنس، اندام درگیر، شدت نقص و میزان تحصیلات مراقب همتا بودند (گروه شاهد) در زمینه های آگاهی نسبت به عوارض بی تحرکی عضو، مهارت در تغییر وضعیت دادن فرد، پیشگیری از جمود مفاصل و زخم بستر و همچنین کمک به فرد معلول در کسب استقلال در انجام فعالیت های روزمره و حرکت در محیط و نیز نگرش آنان در مورد معلولیت و توانبخشی مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد نظر با مراجعه به درب منازل و پرسش از خانواده و فرد معلول و معاینه و مشاهده کسب و در فرم های مربوطه ثبت شده، نمره داده شد و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تفاوت معناداری در میزان آگاهی افراد دچار معلولیت و خانواده های آنان بین دو گروه مورد و شاهد، در زمینه نحوه کمک به فرد معلول بمنظور کسب استقلال در انجام فعالیت های روزمره، جابجایی و حرکت در محیط و عوارض بی حرکتی اندام ها، و همچنین میزان مهارت آنان در زمینه کمک به فرد معلول برای کسب توان انجام مراقبت های شخصی و حرکت کردن در محیط به طور مستقل و نگرش ایشان در مورد معلول و معلولیت و اثربخشی شیوه های توانبخشی وجود نداشت (P<0.05). اما مهارت افراد دچار معلولیت و خانواده های آنان در روستاهای تحت پوشش طرح در زمینه نحوه پیشگیری از ایجاد خشکی مفاصل و زخم بستر و نیز چگونگی تغییر وضعیت معلول به طور معنی داری بیش از گروه شاهد بود (P=0.04). نتیجه گیری: ارایه خدمت «آموزش در خانواده» طرح توانبخشی مبتنی بر جامعه در روستاهای شهرستان بابلسر تنها مهارت بکار بردن تکنیک های توانبخشی غیرفعال در پیشگیری از عوارضی چون جمود مفاصل، زخم بستر و تغییر وضعیت دادن فرد معلول تاثیر مثبت داشته اما در مهارت خانواده و فرد معلول در استقلال یافتن معلول اثر معناداری نداشته است."

در این پژوهش میزان رضایت مندی شغلی مدیران وسر پرستان ،اعضای هیئت علمی وکارمندان شاغل در اداره های مختلف دانشکده های تربیت بدنی کشور مورد بررسی قرار گرفت ‹201 = N›.رضایت شغلی توسط پرسشنامه ی شاخص توصیف شغلی ‹JDI› اندازه گیری شد. از مجموع 201 نفر شرکت کننده در تحقیق ، 52 نفر ‹26%› در پست مدیریتی وسرپرستی ،68 نفر ‹34%› در پست هیئت علمی و81 نفر ‹40%› نیز در اداره های مختلف دانشکده ها نظیر اداره ی آموزش ،اداره ی امور عمومی وخدمات ،اداره ی حسابداری ،واحد کتابخانه وغیره اشتغال داشتند. داده های گردآوری شده از طریق آزمون آماری MANOVA وآزمون تعقیبی دانکن برای ارزیابی اختلاف در میانگین های رضایت شغلی گروه های مختلف مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد تنها بین دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه تریبت معلم تهران‹25/3 = M و66/0 = SD›، دانشگاه تهران ‹61/3 = M و59/0 = SD› ودانشگاه مشهد‹66/3 = M و 65/0 = SD› تفاوت میانگین های رضایت شغلی معنی دار است.همچنین میانگین رضایت مندی شغلی در داشکده های کل کشور به تفکیک در حوزه ی مدیران وسرپرستان ، در حوزه ی استادان وهیئت علمی ودر حوزه یکارمندان به دست آمد. این نتایج حاکی از متوسط بودن سطح رضایتمندی شغلی در هر سه حوزه ی اشتغال دانشکده های تربیت بدنی کشور است.

هدف ازانجام این پژوهش، بررسی تحلیل رفتگی ومنبع کنترل درمدیران دانشکده ها وگروه های تربیت بدنی وغیرتربیت بدنی دانشگاه های آموزش عالی کشوراست. بدین منظور تعداد 44 نفر از مدیران دانشکده هاوگروه های تربیت بدنی و88 نفراز مدیران دانشکده ها وگروه های غیر تربیت بدنی دانشگاه هاکه در زمان انجام پژوهش به ترتیب 95 و40 درصد تراکم جوامع تحت بررسی خود رابه خود اختصاص داده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه وتحلیل آماری داده های تحقیق توسط آزمون های همبستگی ‹کندال- پیرسون› ومقایسه ی میانگین ها ‹مان ویتنی – ویلکاکسون و هتلینگز› انجام شده بود. نتایج تحقیق نشان داد: بین افزایش سن ومیزان تحلیل رفتگی مدیران جوامع تحت بررسی ارتباط معنی داری وجود دارد ،ولی این ارتباط در موردسن با منبع کنترل مدیران مشاهده نشد.بین بالارفتن سابقه ی خدمت ومیزان تحلیل رفتگی جوامع تحت بررسی ،ارتباط معنی داری مشاهده شد، در حالی که این ارتباط در مورد سابقه ی خدمت با منبع کنترل در مدیران تربیت بدنی دیده نشدودر مدیران غیر تربیت بدنی در سطح 02/0 معنی دار بود.بین سابقه ی کار مدیریتی ومیزان تحلیل رفتگی جوامع تحت بررسی ،ارتباط معنی داری وجود نداشت،ولی این عدم ارتباط در مورد سابقه کار مدیریتی با منبع کنترل دیده شد. بین تحلیل رفتگی ومنبع کنترل ارتباط معنی داری وجود ندارد. هردو جامعه ی تحت بررسی از وضعیت تحلیل رفتگی بالایی برخوردارند. میزان تحلیل رفتگی ومنبع کنترل بیرونی درمدیران غیر تربیت بدنی بیشتر از مدیران تربیت بدنی بود.