حسن عسگری

ادهرمال براساس مبنای «دیگری» و قبول «غیریت» از رویکرد میان فرهنگی سخن گفته و با نفی انحصارطلبی در فلسفه و فرهنگ خاص به دنبالِ تئوری گفتگوی بین فلسفه ها و فرهنگ ها برای درک بهتر «حقیقت» می باشد. او با همین مبنا با «ادیان» نیز مواجه شده و رویکرد «بینا دینی» را نظیر «رویکرد میان فرهنگی» برای درک بهتر «حقیقت متعالی» مطرح می نماید. در مقاله حاضر با روش «توصیفی» و براساس مبنای «دیگری» نظریه «فلسفه میان فرهنگی به مثابه رویکرد بینا دینی» تبیین شده و با روش «تحلیلی انتقادی» نقاط قوت و ضعف آن معلوم گشته است. نقد فلسفه مدرن و پست مدرن و ایجاد زمینه برای گفتگوی میان فلسفه ها و فرهنگ ها از نقاط قوت آن می باشد، همچنان که «نسبیت حقیقت» در فلسفه ها و «نسبیت حقانیت» در ادیان و جامع افراد و مانعِ اغیار نبودن آن از ضعف های نظریه فوق است. ضمن اینکه مقایسه رویکرد میان فرهنگی در فلسفه ها که امر انسانی بوده با رویکرد میان دینی که امر وحیانی است، ضعف دیگری تلقی می گردد.

دو دیدگاه عمده و متفاوت در خصوص دستاوردها و ناکامی های دولت جدید در جامعه و بویژه در محافل سیاسی و غیر سیاسی گرجستان به چشم می خورد . دیدگاه اول نگاه و رویکرد موافقین دولت می باشد . این دیدگاه معتقد است که دولت ساکاشویلی دستاورهای بسیاری را برای گرجستان و مردم خود به ارمغان آورده . دولت جدید هم در بعد داخلی و هم در سیاست خارجی موفقیت های بسیاری داشته است و مهمترین دستاورد آن گشودن مسیر صحیح برای حرکت به جلو و پیشرفت بهتر برای کشور و مردم ، ارتقای جایگاه و عزت کشور در سطح بین المللی و توجه ویژه به بحران ها و مناقشات داخلی و به عبارتی حساسیت ویژه به استقلال و تمامیت ارضی کشور و به عنوان اولین قدم حل بحران 13 ساله آجاریا بوده است .

منطقه قفقاز بدلیل واقع شدن در منطقه حساس و استراتژیک اوراسیا ، امروزه به دلایل ژئوپلتیک ، ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک نگاه جهان ، قدرتها ، بازیگران منطقه‌ای و بین المللی را به خود جلب نموده و اهمیت فوق العاده تاریخی خود را مجددا بازیافته است . قفقاز که زمانی متمادی حیاط خلوت و حوزه نفوذ بلادرنگ شوروی روسیه بود و در ادوار متمادی تاریخ نیز محل منازعه و رقابت بازیگران بوده است ، اکنون به محل رقابت دیگر قدرتهای بزرگ کنونی تبدیل شده و هر کدام از بازیگران منطقه‌ای و جهانی بدنبال نفوذ و حضور تامین هرچه بیشتر منافع خود هستند.