بهمن طیبی

هدف از تحقیق حاضر بررسی مدل انتقال زمینه ای نقش تربیت بدنی در مدراس بر انگیزش و رفتار فعالیت بدنی نوجوانان بود. روش تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی بود که به روش مقطعی انجام شد. آزمودنی های تحقیق شامل 513 نوجوان پسر و دختر تشکیل بودند که به-صورت نمونه گیری دردرسترس انتخاب شدند. متغیرهای اصلی تحقیق شامل متغیرهای مربوط به نظریه خودتعیین گری (شامل حمایت خودمختاری ادراک شده، انگیزش درونی در کلاس تربیت بدنی، و انگیزش درونی در اوقات فراغت)، و متغیرهای مربوط به نظریه رفتار برنامه ریزی شده (شامل نگرش، هنجارهای ذهنی، و کنترل رفتاری ادراک شده)، تمایل به فعالیت بدنی، و رفتار فعالیت بدنی بودند. داده-های تحقیق با استفاده از پرسشنامه های استاندارد گردآوری شدند. برای تحلیل آماری داده ها از آزمون همبستگی و روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که حمایت خودمختاری ادراک شده با انگیزش درونی در کلاس تربیت بدنی ارتباط معناداری داشته و متعاقباً انگیزش درونی ایجاد شده در محیط ورزش تربیت بدنی در مدرسه به انگیزش درونی برای انجام فعالیت بدنی در اوقات فراغت منتقل شده است. همچنین، نتایج نشان داد که انگیزش درونی در اوقات فراغت با مولفه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده ارتباط معناداری دارند. به علاوه، مولفه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده (به جز نگرش) با تمایل به فعالیت بدنی ارتباط معناداری دارند. درنهایت، تمایل به فعالیت بدنی با بروز رفتار فعالیت بدنی ارتباط معناداری داشت. این نتایج از مدل انتقال زمینه ای حمایت می کند و نشان دهنده اهمیت محیط تربیت بدنی در مدرسه برای ایجاد انگیزه برای انجام فعالیت بدنی در زمان اوقات فراغت می باشد. این نتایج می تواند برای معلمین تربیت بدنی و مربیان ورزش از اهمیت زیادی برخوردار باشد.

این پژوهش با هدف تدوین پارادایم توسعه بهبود فرهنگ ورزش در خانه در زمان شیوع ویروس کرونا انجام شد. روش پژوهش کیفی بود. در این پژوهش با  بهره گیری  از  روش نمونه گیری  هدفمند  و تکنیک  اشباع  نظری،  14 نفر  برای شناسایی  مدل توسعه بهبود فرهنگ ورزش در خانه در زمان شیوع ویروس کرونا ا نتخاب شدند  و  با  آن ها  مصاحبه  شد.  برای  شناسایی  عوامل  مدل توسعه بهبود فرهنگ ورزش در خانه در زمان شیوع ویروس کرونا از مصاحبه  نیمه  ساختارمند ) با  گروه های  کانونی ( و  مطالعه  اسناد  استفاده شد. برای تأمین روایی و پایایی مطالعه از روش ارزیابی لینوکلن و گوبا (2013) استفاده شد. مدل پارادایمی این پژوهش براساس الگوی پارادایمی استراوس و کوربین (1997) طراحی شد. در این مدل، شرایط علّی، عوامل فردی، جذابیت ورزش خانگی و افرایش آگاهی فرایند توسعه بهبود فرهنگ ورزش در خانه در زمان شیوع ویروس کرونا نشان داده می شود. همچنین شرایط زمینه ای، عوامل رقابت، انگیزه آمادگی جسمانی، و هیجان و احساس برای داشتن رویکرد بهبود فرهنگ ورزش در خانه در زمان شیوع ویروس کرونا هستند؛ شرایطی که برای موفقیت بهتر در اجرای این فرایند باید بیشتر مدنظر قرارگیرند.

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل نقش سلامت معنوی بر کیفیت زندگی کاری و سازگاری روان شناختی ورزشکاران حرفه ای آسیب دیده بود. روش این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ گردآوری داده ها، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه ورزشکاران حرفه ای مراجعه کننده به هیئت پزشکی ورزشی استان گلستان در سال 1397 با میانگین سنی 8/2±8/25 بود. گردآوری اطلاعات به صورت میدانی و با استفاده از ابزار پرسش نامه انجام گرفت. پرسش نامه استفاده شده در پژوهش حاضر دارای 68 سؤال بود که سه متغیر سلامت روان (12 سؤال)، سازگاری روانشناختی (29 سؤال) و کیفیت زندگی کاری (27 سؤال) را مورد سنجش قرار داد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد سلامت معنوی بر سازگاری روان شناختی و کیفیت زندگی کاری ورزشکاران آسیب دیده حرفه ای تأثیر معناداری دارد. بنابراین پیشنهاد می گردد تا با کمک به ورزشکاران حرفه ای در شناخت خود و توانایی های خود، ضمن بهبود سلامت معنوی به ارتقأ سازگاری روان شناختی و کیفیت زندگی کاری کمک نمایند.

بندوار تأکید داشت رفتار افراد تحت شرایط محیط، موقعیت و ویژگی های فردی قرار می گیرد. پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل نقش عوامل فردی، محیطی و ایمنی درک شده بر قصد پیاده روی شهروندان طراحی گردید. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های پیمایشی است. جامعه آماری شامل تمامی شهروندان منطقه 8 شهر تهران بودند. 384 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به عنوان نمونه در این تحقیق شرکت کردند. در بررسی داده های پژوهش از روش معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد عوامل فردی، محیطی و ایمنی بر قصد پیاده روی شهروندان تأثیرگذار است. نتایج پژوهش همچنین نشان داد مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می گردد ایمن سازی فضاهای شهری و ارتقأ امنیت فضاهای ورزشی با بهبود رفتارهای مربوط به ورزش از جمله پیاده روی ارتباط نزدیکی دارد.

هدف از این پژوهش، تدوین راهکارهای توسعه کیفی آموزش مربیان ورزشی استان گلستان بود. به این منظور از روش تحقیق آمیخته که ترکیبی از روشهای کیفی (مطالعه و مصاحبه) و کمی (پرسشنامه) می باشد، استفاده شد. راهکارهای استخراج شده از مطالعات و مصاحبه ها در قالب پرسشنامه پنج ارزشی لیکرت تنظیم و بین نمونه آماری (مدیران، کارشناسان و مربیان ورزشی نخبه استان گلستان) توزیع شدند. روایی محتوای پرسشنامه توسط 7 نفر از اساتید مدیریت ورزشی که در حوزه مربیگری سابقه تدریس و تحقیق داشتند تایید شد و پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی روی 30 نفر از نمونه آماری، 84/0 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون فریدمن نشان داد که عوامل مرتبط با ارزیابی اثربخشی آموزش، نیازسنجی آموزشی، برنامه ریزی آموزشی، اجرای آموزش و استانداردسازی فعالیت های آموزشی به ترتیب بیشترین اهمیت را در آموزش کیفی مربیان ورزشی استان گلستان داشتند. در ادامه، راهکارهای متناظر با هر یک از عوامل آموزش مربیان، شناسایی و اولویت بندی شدند.

هدف این تحقیق مرور نظام مند مزایای اقتصادی توسعه ورزش است که روش تحقیق آن از نوع کیفی و از نظر هدف کاربردی است و با توجه به روش اجرا، مرور نظام مند یا سیستماتیک می باشد. به منظور دستیابی به شواهد علمی موردنظر، جستجوی الکترونیکی بر اساس کلید واژه های مرتبط در منابع انگلیسی صورت گرفت، بازه زمانی انتخاب شده برای جستجو بین سال های 1995 تا 2022 بود که برای پیدا کردن منابع انگلیسی در پایگاه های اطلاعاتی ام بیس، اسکوپوس، پاب مد و وب آف ساینس و با استفاده از کلید واژه های مرتبط با پژوهش مورد جستجوی نظام مند قرار گرفتند که در مرحله اول 338 مقاله یافت و بعد از حذف موارد تکراری به 302 مقاله تقلیل یافت و در مرحله بعد با بررسی چکیده و عنوان مقالات 183 مقاله دیگر حذف و تعداد مقالات به 119 مقاله کاهش پیدا کرد و در نهایت با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج طراحی شده در این پژوهش و طی کردن مسیر چک لیست پریسما، 15 مقاله به مرور نظام مند وارد و مورد بررسی دقیق قرار گرفتند. .براساس نتایج به دست آمده، به نظر می رسد چالش اصلی در سراسر دنیا ایجاد یک فرهنگ سلامتی عمومی است که دستیابی به این فرهنگ جز با برنامه ریزی کلان و استراتژیک در زمینه توسعه ورزش و فعالیت بدنی با اولویت بندی در بخش ورزش همگانی، ایجاد زیرساخت های لازم در تولید تجهیزات و اماکن ورزشی عمومی و همچنین توجه به زیرساخت های ورزش قهرمانی حاصل نخواهد شد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی بررسی صمیمیت و سازگاری اجتماعی بر امنیت روانی ورزشکاران حرفه ای فوتبال طراحی و اجرا گردید. این پژوهش به لحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی، به لحاظ روش اجرا میدانی و به لحاظ نوع تحلیل، توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را بازیکنان فوتبال حرفه ای ایران تشکیل دادند. ابزار پژوهش حاضر پرسش نامه استاندارد بود. جهت تحلیل داده های پژوهش حاضر از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد استفاده گردید. در بخش آزمون استنباطی از آمار کلوموگراف-اسمیرنف جهت تعیین وضعیت توزیع داده های پژوهش استفاده گردید. همچنین از آزمون معادلات ساختاری جهت بررسی مدل پژوهش استفاده شد. کلیه روند تحلیل داده های پژوهش حاضر در نرم افزارهای اس.پی.اس.اس و پی.ال.اس انجام گردید. مطابق با نتایج پژوهش مشخص گردید که صمیمیت بر امنیت روانی (195/0= تأثیر، 001/0=سطح معناداری) تأثیر معناداری در جهت مثبت دارد. نتایج همچنین نشان داد که سازگاری اجتماعی بر امنیت روانی (723/0= تأثیر، 001/0=سطح معناداری) تأثیر معناداری در جهت مثبت دارد. بدین صورت صمیمیت و سازگاری اجتماعی نقش مهمی در جهت بهبود امنیت روانی ورزشکاران حرفه ای فوتبال دارد.

هدف این تحقیق بررسی و مقایسه آمیخته بازاریابی آکادمی ها با کانون های والیبال استان تهران بود. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه ورزشکاران والیبال که در کانون ها و آکادمی های والیبال بودند که تعداد آنها بر اساس استعلام آماری از هیات والیبال استان تهران و هیات پزشکی ورزشی استان تهران بر اساس کارت بیمه ورزشی بیش از پانزده هزار نفر برآورد شد. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان 384 نفر تعیین شد ولی در نهایت 403 نفر از روش نمونه گیری طبقه ای خوشه ای ساده در این تحقیق شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه آمیخته بازاریابی اصلاح شده(مقیمی، 1388) استفاده شد. روش آماری استفاده شده در این تحقیق، شامل آمار توصیفی و استنباطی می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که اکثر آزمودنی ها از نظر سنی نوجوان بودند. سابقه ورزش اکثر افراد پاسخ دهنده (53%) یک سال بود. 3% افراد پاسخ دهنده سابقه عضویت در تیم ملی را داشته اند. نتایج دیگر نشان داد که از نظر پاسخ دهندگان هر چهار جزء بازاریابی ورزشی (محصول والیبال، قیمت خدمات، مکان ارایه خدمات ارایه، تبلیغات در آکادمی ها نسبت به کانون ها از سطح مناسب تری برخوردار است. نتایج این پژوهش می تواند ضمن اطلاع رسانی به مسئولین، دست اندرکاران و مدیران سالن های والیبال در طرح ریزی استراتژی های مناسب یاری نماید.

هدف از تحقیق حاضر بررسی مدل ارتباطی فعالیت های بازاریابی رسانه های اجتماعی بر قصد خرید مشتریان کالاهای ورزشی از طریق ارزش ویژه برند می باشد. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی، از نظر روش توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری شامل مشتریان محصولات و کالاهای ورزشی برند ایرانی مجید ( ) بود که در یکی از رسانه های اجتماعی این برند (تلگرام و اینستاگرام) عضو هستند (2800 نفر). تعداد 384 نفر از مشتریان بصورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. همچنین از پرسشنامه های بازاریابی رسانه های اجتماعی کیم و کو (2012)، ارزش ویژه برند آکر (1991) و قصد خرید جلیلوند و صمینی (2012) استفاده شد.  یافته ها نشان دادند که بین فعالیت های بازاریابی رسانه های اجتماعی، ارزش ویژه برند و قصد خرید مشتریان ارتباط مثبت معناداری وجود دارد بر اساس نتایج مدل تحقیق ارزش ویژه برند در ارتباط بین فعالیت های بازاریابی رسانه های اجتماعی و قصد خرید مشتریان نقش میانجی را دارد. با عنایت به یافته ها، برای بهبود نقش ارزش ویژه برند، شرکت مجید می تواند از طریق صفحات رسانه های اجتماعی با تبلیغ جذاب تر بر دیدگاه و نظرات مشتریان محصولات خود اثر مثبت داشته و از این روش به عنوان یک مزیت رقابتی بهره مند گردند.

هدف از این پژوهش، شناسایی متغیرهای تبیین کننده آموزش و توانمندسازی کارکنان در هیئت های ورزشی استان گلستان بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان هیئت های ورزشی استان گلستان بود و حجم نمونه آماری با استتفاده از روش تمام شمار 215 نفر برآورد شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد گوناریس (2008) و توانمندسازی میشرا (2010) استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون t تک نمونه ای و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. نتایج نشان داد در حال حاضر آموزش و توانمندسازی کارکنان در هیئت های ورزشی استان گلستان از شرایط نسبتا مطلوبی برخوردار است. آموزش ضمن خدمت، قوی ترین تبیین کننده آموزش کارکنان و احساس شایستگی در شغل      قوی ترین تبیین کننده توانمندسازی کارکنان در هیئت های ورزشی استان گلستان بود. در نهایت، هیئت های ورزشی استان گلستان با توجه به محیط متغیر و رقابتی ورزش باید دائما آموزش و توانمندسازی کارکنان خود را جدی بگیرند.

هدف تحقیق حاضر آسیب شناسی و مقایسه موانع رونق فرهنگ وقف و امور خیریه در ورزش از دیدگاه مدیران ورزش و خیرین استان گلستان بود. پژوهش از نوع تحقیقات آمیخته (کیفی- کمی) و از نظر شیوه گردآوری داده ها میدانی بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل نفرات منتخب از بین روسای ادارات ورزش و جوانان، مدیران عامل باشگاه های ورزشی فعال و اعضای مجمع خیرین استان بود که به صورت هدفمند (تعداد=15 نفر) انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه بود. در بخش کمی جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان ادارات ورزش و جوانان استان، مدیران هیات های ورزشی، مدیران عامل باشگاه های ورزشی و اعضای مجمع خیرین استان بودند که نمونه های تحقیق (تعداد=274 نفر) به صورت تمام شمار انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید. کلیه تجزیه وتحلیل های آماری با استفاده از نرم افزارهای Spss20 انجام شد. با توجه به نتایج، هفت مانع مختلف شامل: مشکلات اجتماعی، انگیزشی، اعتقادی، اقتصادی، ساختاری- مدیریتی، علمی- آموزشی و قانونی بر عدم توسعه فرهنگ وقف و امور خیریه ورزشی در سطح استان تاثیرگذار بودند. با توجه به یافته های تحقیق، مسئولین مربوطه می توانند ضمن ایجاد راهکارهای انگیزشی و برگزاری کلاس های آموزشی برای شناساندن اهمیت وقف در ورزش، و نیز از میان برداشتن مشکلات ساختاری و مدیریتی زمینه افزایش میزان مشارکت خیرین و واقفین استان برای کمک به ورزش را فراهم نمایند.

هدف از تحقیق حاضر، شناسایی عوامل موثر بر موفقیت و افول رشته های ورزشی مستعد استان گلستان در یک دهه اخیر بود. جامعه آماری شامل کلیه مدیران و کارشناسان ادارات ورزش و جوانان استان گلستان (180 نفر که طبق جدول مورگان 118 نفر انتخاب شدند و هر دو پرسشنامه موفقیت و افول را پرکردند) و همچنین مسئولان هیئت ها، مربیان و ورزشکاران رشته های ورزشی مستعد مورد آزمون (48 نفر برای قسمت موفقیت و 28 نفر برای قسمت افول که همگی آنها پرسشنامه های مربوطه را پرکردند) بودند. بنابراین نمونه آماری تحقیق شامل 166 نفر برای بخش موفقیت و 146 نفر برای بخش افول بودند. برای شناسایی عوامل موثر بر موفقیت و افول از پرسشنامه های محقق ساخته استفاده شد. این پرشسنامه ها شامل مولفه های توسعه مربیان و نیروی انسانی، انگیزش و حمایت از منابع انسانی، استعدادیابی و آموزش و پرورش ورزشکاران، مسابقات و اردوهای ورزشی، راهکارهای مدیریتی، تجهیزات سخت افزاری، بودجه و امور مالی و هماهنگی و ارتباطات بودند. روایی این پرسشنامه ها توسط متخصصان امر تایید و پایایی آنها به وسیله فرمول آلفای کرونباخ بررسی و ضریب آنها بالاتر از 80/0 به دست آمد. نتایج نشان داد که مولفه های بودجه و امورمالی و هماهنگی و ارتباطات مهمترین مولفه های موثر بر موفقیت رشته های ورزشی بودند. به علاوه، توسعه مربیان و نیروی انسانی و استعدادیابی و آموزش و پرورش ورزشکاران مهمترین عوامل موثر بر افول رشته های ورزشی بودند. درکنار زمینه های فنی وحرفه ای ضروری، مولفه های منابع مالی، نیروی انسانی و استعدادیابی نیز می توانند به عنوان عوامل تاثیرگذار بر موفقیت و افول رشته های ورزشی معرفی شوند.