سعید خاکدال قوجه بگلو

زمینه و هدف: ورود دانشجویان به محل تحصیل جدید، آنان را در معرض فشارهای روانی-اجتماعی از جمله خودکشی قرار می دهد که می تواند زمینه بروز نابهنجاری های متعددی را در آنان ایجاد نماید. لذا، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش انعطاف پذیری شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده در پیش بینی گرایش به خودکشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی انجام گرفت. مواد و روش ها: روش پژوهش از نوع همبستگی بود. تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر اردبیل در سال 96-1395 جامعه ی آماری این پژوهش را تشکیل می دادند که از میان آنان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 220 دانشجو انتخاب شدند و به پرسشنامه ی، انعطاف پذیری شناختی ( CFI ) دنیس و وندروال، حمایت اجتماعی ادراک شده زیمن و همکاران و گرایش به خود کشی ( SBQ-R ) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش همزمان استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد که بین انعطاف پذیری شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده با گرایش به خودکشی دانشجویان همبستگی منفی معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که به ترتیب 22 و 24 درصد از واریانس خودکشی توسط مولفه های انعطاف پذیری شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده پیش بینی می شود و همچنین مولفه های گزینه مختلف و حمایت دوستان سهم بیشتری نسبت به دیگر مولفه ها در ممانعت از گرایش به خودکشی دارد. نتیجه گیری: بنابراین؛ می توان نتیجه گرفت که انعطاف پذیری شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده در پیش بینی گرایش به خودکشی در دانشجویان تاثیرگذار است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روانسنجی فرم کوتاه مقیاس تعلّق به مدرسه در نمونه ای از دانش آموزان ایرانی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان مدارس دوره ی متوسطه ی دوّم شهر پارس آباد (استان اردبیل) در سال تحصیلی 1396 تشکیل می دادند، که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 348 دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند که در نهایت، پرسشنامه ی 332 دانش آموز قابل تحلیل بود. برای جمع آوری داده ها از فرم کوتاه مقیاس تعلّق به مدرسه (2016) و فرم کوتاه مقیاس بهزیستی ذهنی نوجوانان در مدرسه ( 2014) استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی، علاوه بر عامل کلّی تعلّق به مدرسه، دو عامل پذیرش مدرسه و طرد مدرسه را برای مقیاس تعلّق به مدرسه تایید کرد. نتایج ضرایب همبستگی پیرسون برای بررسی روایی همزمان فرم کوتاه مقیاس تعلّق به مدرسه نشان داد که بین نمره ی دانش آموزان در خرده مقیاس های فرم کوتاه مقیاس تعلّق به مدرسه با دو خرده مقیاس فرم کوتاه مقیاس بهزیستی ذهنی نوجوانان در مدرسه همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همسانی درونی فرم کوتاه مقیاس تعلّق به مدرسه بر حسب ضرایب آلفای کرونباخ محاسبه و با ضرایب همبستگی 73/0 تا 77/0 مورد تایید قرار گرفت. پایایی بازآزمایی فرم کوتاه مقیاس تعلّق به مدرسه براساس نتایج دو بار اجرای آزمون محاسبه و با ضرایب همبستگی 67/0 تا 76/0 برای نمره ی کل و خرده مقیاس های آن، مورد تایید قرار گرفت. بنابراین، می توان گفت که فرم کوتاه مقیاس تعلّق به مدرسه برای سنجش این سازه در نمونه های دانش آموزان ایرانی از روایی و پایایی کافی برخوردار است.