سلیمان یحیی زاده جلودار

هدف: وجود کودک معلول و مراقبت از آنها، در هر خانواده، سلامت روان اعضاء خانواده، به ویژه مادران را تحت تأثیر قرار می دهد. هدف پژوهش، بررسی اثر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر احساس تنهایی، خودانتقادی و افکار خودآیند منفی در مادران دارای فرزند معلول است. روش : روش پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل مادران دارای فرزند معلول مرکز بهزیستی شهرستان نور در سال 1400 می باشد. نمونه آماری بر اساس طرح پژوهش 30 نفر در نظر گرفته شد که بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های احساس تنهایی راسل و پیلوا و کورتونا (1980)، خودانتقادی تامسون و زورف (2004)، افکار خودآیند منفی کندال و هولون (1980) استفاده شد. جلسات مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اساس پروتکل 8 جلسه ای باونز و مارلات (2011) اجرا شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد، آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش احساس تنهایی در مادران دارای فرزند معلول به میزان 55/0، بر کاهش خودانتقادی به میزان 23/0 و بر کاهش افکار خودآیند منفی در مادران فرزند معلول به میزان 35/0 تاثیر دارد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده آن است که آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی موجب کاهش احساس تنهایی، خودانتقادی و افکار خودآیند منفی در مادران دارای فرزند معلول شد، لذا می توان گفت، به منظور کاهش  احساس تنهایی، خودانتقادی و افکار خودآیند منفی از آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برای مادران دارای فرزند معلول می توان بهره مند شد.

هدف: این تحقیق با هدف اصلی تعیین اثر بخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش علائم استرس و افسردگی مادران کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی انجام گرفت. روش پژوهش: جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه مادران کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی در سال 1400 که به کلینیک های درمانی خصوصی شهر بابل مراجعه کردند. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس مبتنی بر هدف استفاده و با توجه به نوع پژوهش 20 نفر مادران که دارای کودکان مضطرب داشتند، (10 نفر گروه آزمایش و 10 نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. و در 8 جلسه 2 ساعته به مدت دو ماه از بیست و چهارم فروردین ماه شروع شده و تا ۱۱ خرداد شرکت داشتند. ابزارهای مورد استفاده عبارتند از: پرسش نامه 21 پرسشی افسردگی بک با ضریب آلفای کرونباخ 78/0؛ مقیاس استرس ادراک شده کوهن (1983) با ضریب آلفای کرونباخ 86/0 استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها پس از جمع آوری داده ها، در رایانه تحت برنامه   SPSS24 ثبت و از آمار توصیفی که شامل توزیع فراوانی و درصد آن استفاده شد و در بخش آماراستباطی نیز به منظور پیداکیردن اثرسنجی بر مؤلفه های پژوهش از آزمون تحلیل کواریانس استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاکی است آموزش گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد به مادران کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی سبب کاهش افسردگی با اندازه اثر (887/0)؛ استرس درک شده با اندازه اثر (723/0) می شود. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند سبب کاهش افسردگی و استرس مادران کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی گردد

امروزه ادارات و سازمانها بدنبال کارکنانی هستند تا بتوانند مناسب ترین عملکردها را از خود بروز دهند و با توجه به نوع وظایف و مسئولیت شان توانایی برقرای ارتباط با فرهنگ های متفاوت را نیز داشته باشند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر هوش فرهنگی بر عملکرد شغلی کارکنان میراث فرهنگی و گردشگری با تأکید بر کنترل جنسیت می باشد. این پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان مازندران می باشند، که تعداد 130 نفر از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده های این پژوهش از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. برای سنجش هوش فرهنگی و عملکرد شغلی به ترتیب پرسشنامه های أنگ و همکاران (2004)، پاترسون (1989) مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای کولم وگروف- اس میرنوف، ض ریب همبس تگی پیرس ون، رگرسیون چند متغیره و آزمون t استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ابعاد هوش فرهنگی و عملکرد شغلی همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد، ولی در معادلات رگرسیونی که اثر ابعاد مختلف مورد سنجش قرار گرفت دو بُعد انگیزشی و رفتاری قدرت پیش بینی پذیری داشته ولی ابعاد فراشناختی و شناختی قدرت پیش بینی نداشتند، همچنین آزمون t نشان داده بین جنسیت زن و مرد از لحاظ هوش فرهنگی تفاوت معناداری وجود ندارد.

این پژوهش به منظور بررسی تأثیر برنامه آموزش واقعیت درمانی گلاسر در دوران اپیدمی کووید - 19 بر بهبود مسئولیت پذیری و اعتماد بین فردی کارمندان شبکه بهداشت انجام گرفت. این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه ی کارمندان شبکه بهداشت شهرستان فریدونکنار بود (211=N) که از بین آنها، 132 نفر از کارمندان شبکه بهداشت شهرستان فریدونکنار به صورت تصادفی ساده بر اساس لیست موجود در شبکه بهداشت شهرستان فریدونکنار انتخاب شدند و به پرسشنامه های مسئولیت پذیری و اعتماد بین فردی پاسخ دادند. سپس آزمودنی هایی که به طور همزمان باتوجه به نقطه برش پرسشنامه ها دارای نمره ی مسئولیت پذیری و اعتماد بین فردی پایین بودند (نمره ی کمتر از 21 برای مسئولیت پذیری و کمتر از 40 برای اعتماد بین فردی) مشخص شدند (69=n) و از بین آن ها 30 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب و نیز به همین صورت در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایشی در 8 جلسه ی 90 دقیقه ای آموزش واقعیت درمانی را دریافت نمود ولی گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. آزمودنی های دو گروه پس از اتمام مداخله در پس آزمون شرکت نمودند. یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که بین نمرات مسئولیت پذیری و اعتماد بین فردی آزمودنی های گروه آزمایشی و کنترل در پس آزمون تفاوت آماری معنی داری وجود دارد، به گونه ای که می توان گفت که واقعیت درمانی سبب بهبود اعتماد بین فردی و مسئولیت پذیری کارمندان شبکه بهداشت شده است.

فرار از خانه، انحراف جنسی و اعتیاد به مواد مخدر، سه انحراف اجتماعی است که در همه جوامع وجود دارد. هدف این پژوهش، بررسی میزان این انحرافات، بررسی میزان نارضایتی جوانان از والدین، مقایسه نارضایتی جوانان از پدر و مادر و پیش بینی میزان تأثیر نارضایتی پدر و مادر بر سه انحراف مذکور است. جامعه آماری این پژوهش پیمایشی، کل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه مازندران و نمونه آماری، 395 نفر است. ابزار سنجش نیز مقیاس میزان گرایش به انحراف (رجبی، 1394) و مقیاس فارسی نگرش فرزند به پدر و مادر (هودسن، 1992) است. بررسی نتایج نشان داد بین پسران و دختران در میزان گرایش جوانان به فرار از خانه، انحراف جنسی و اعتیاد به مواد مخدر، تفاوت آماری معنی داری وجود دارد. بین میزان نارضایتی از پدر با میزان گرایش دانشجویان به فرار از خانه، انحراف جنسی و اعتیاد به مواد مخدر، رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین بین میزان نارضایتی از مادر با میزان گرایش دانشجویان به فرار از خانه، انحراف جنسی و اعتیاد به مواد مخدر، رابطه معنی داری وجود دارد. نارضایتی از مادر، بیشتر از نارضایتی از پدر در گرایش فرزندان به فرار از خانه، انحراف جنسی و اعتیاد به مواد مخدر، قدرت پیش بینی دارد.

هدف این تحقیق، بررسی تأثیر آموزش راهبردهای فراشناختی بر توانایی خواندن و درک مطلب در میان دانشجویان با میزان متفاوت آگاهی از راهبردهای فراشناختی و انگیزه خواندن در زبان انگلیسی است. به این منظور، 85 دانشجو از دانشگاه فرهنگیان اراک به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند و پس از دریافت پرسشنامه های انگیزه و راهکارهای خواندن و کسب نمره 1± بالاتر و پایین تر از میانگین در هر ابزار به چهار گروه با میزان متفاوت آگاهی از راهکارهای فراشناختی و انگیزه خواندن تقسیم شدند. راهکارهای خواندن و درک مطلب به این دانشجویان آموزش داده شد و قبل و بعد از آموزش، آزمون خواندن و درک مطلب اجرا شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، آزمون استاندارد 40سؤالی توانش زبان ان گلیسی (نلس ون)، آزم ون خواندن و درک مطل ب طالبی(2015)، پرسشنامه راهبردهای درک مطلب در خواندن مختاری و ریچارد (2002)، و پرسشنامه انگیزه خواندن کومی یاما (2013) است. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کواریانس تک متغیره (آنکوا) جهت آزمون فرضیه های پژوهش استفاده گردید. یافته ها در هر چهار گروه، رشد معناداری در توانایی خواندن و درک مطلب نشان داد. گروهِ با انگیزه پایین و آگاهی پایین و گروه با انگیزه بالا و آگاهی بالا از راهکارهای خواندن، به ترتیب کمترین و بیشترین میزان پیشرفت را نشان دادند. بررسی مؤلفه ای نیز عدم انسجام در عملکرد خواندن در گروه های مختلف را نشان داده است. لذا ترکیبات مختلف از مشخصه های فراگیران بر نتیجه آموزش راهبردهای خواندن تأثیرگذار بوده و باید موردتوجه مؤلفین کتب درسی و مدرسین مهارت خواندن قرار بگیرد.

زمینه و هدف: پدیده انحرافات اجتماعی در همه جوامع وجود دارد که پیامدهای منفی در جامعه دارد. در این میان خانواده هم در پیدایش انحرافات نقش دارد. هدف پژوهش، بررسی رابطه میزان نارضایتی جوانان از پدر و مادر، با میزان گرایش آنان به سه انحراف سرقت، خشونت و خودکشی می باشد. روش شناسی : پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری، کل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه مازندران به تعداد 8633 نفر می باشند. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان و کرجسی 395 نفر تعیین، که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دو مقیاس استاندارد گرایش به انحراف اجتماعی (رجبی، 1394) و رضایت از والدین (هودسن، 1992) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل از آزمون تی، پیرسون و رگرسیون با نرم افزار SPSS، استفاده شد.   یافته ها: نتایج نشان می دهد 6/14 درصد از دانشجویان از پدر، و 10% از مادر خود متنفرند. 15% موافق یا بی نظر هستند که فرد با سرقت نیازش را حل کند. میانگین گرایش پسران به سرقت و خشونت (به ترتیب 13/80 و16/84) بیش از دختران (12/08 و14/98) است. بین نارضایتی از پدر و مادر با گرایش به سرقت، خشونت و خودکشی رابطه وجود دارد (0/05>p). نتیجه گیری: انحراف پسران از دختران بیشتر است. بین نارضایتی از والدین و انحراف فرزندان رابطه وجود دارد. در پیش بینی سه انحراف سرقت، خشونت و خودکشی، نارضایتی از پدر بیش از نارضایتی از مادر قدرت پیش بینی دارد.

مقدمه: رضایت از زندگی چنان با اهمیت است که می توان گفت هدف برتر زندگی است. با این حال رضایت از زندگی در بین دانشجویان پایین است. این موضوع با رفتاری مانند خروج از کشور خود را نشان می دهد. هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه شخصیت و رضایت از زندگی دانشجویان است. روش: نمونه آماری پژوهش ۴۰۷ دانشجو و ابزار پژوهش نیز مقیاس های پنج عاملی شخصیت نئو و رضایت زندگی داینر و همکاران است. یافته ها: بر اساس نتایج ۵۶% از پاسخگویان از روان رنجور خویی و خوشایندی بالا و نیز ۴۸% از وظیفه شناسی بالا برخوردار بودند. ۵۱% از برون گرایی پایین و ۵۶% از گشودگی پایین برخوردار بودند. نتیجه گیری: متغیرهای برونگرایی و وظیفه شناسی به ترتیب مهم ترین پیش بینی کننده رضایت از زندگی دانشجویان بوده اند.

مقدمه: یکی از مهم ترین مهارت های زندگی، مهارت خودآگاهی است، این مهارت به فرد کمک می کند تا بتواند شناخت بیشتری نسبت به خود، خصوصیات، نیازها، احساسات و نقاط ضعف و قوت خود داشته باشد . هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش خودآگاهی بر هویت یابی و مسئولیت پذیری در دانش آموزان است. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه سال دوم ناحیه یک شهرستان ساری بودند (۲۸۷۸= N )؛ که پرسشنامه های سبک هویت و مسئولیت پذیری در میان ۲۰۰ نفر از آن ها توزیع شد. به روش نمونه گیری تصادفی ساده 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه (15 نفر آزمایش) و (15 نفر گواه) جای داده شدند و گروه آزمایش ۱۲ جلسه تحت آموزش خودآگاهی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات از پرسشنامه سبک هویت ( ISI-6G ) و مقیاس مسئولیت پذیری روان شناختی کالیفرنیا ( CPI ) برای گردآوری داده ها مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده های آماری میانگین و انحراف معیار و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد آموزش خودآگاهی باعث افزایش میزان مسئولیت پذیری و ایجاد هویت یابی در دانش آموزان شده است. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده آن است که آموزش خود آگاهی می تواند بر مسئولیت پذیری و هویت یابی در دانش آموزان اثرگذار باشد؛ بنابراین متولیان امر باید سعی کنند نسبت به آموزش خودآگاهی به دانش آموزان تدابیر لازم را اتخاذ نمایند.

هدف: این پژوهش به این منظور انجام شده است تا تأثیر برنامه ریزی درسی  بر انگیزش و نگرش به یادگیری زبان انگلیسی در سطوح بالا و پایین توانش زبانی را بررسی نماید. روش : با استفاده از یک مطالعه شبه آزمایشی دو گروه الف و ب از دانشجویان در درس زبان انگلیسی عمومی در مقطع کارشناسی در 14 جلسه مورد مطالعه قرار گرفتند. در ابتد به هر دوگروه به عنوان پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه 22 سوالی گاردنر AMTB)) مبنی بر انگیزش و نگرش به یادگیری زبان انگلیسی داده شد. گروه الف با استفاده از طرح درس و سرفصل های مشخص هم برای کل دوره و هم برای هر جلسه  مورد تدریس قرار گرفت، درحالی که در گروه ب تنها طرح درس کل دوره در ابتدای نیمسال برای تدریس ارائه گردید. نمرات در نرم افزار SPSS با استفاده از تحلیل کواریانس مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: پژوهش نشان داد که برنامه ریزی درسی با طرح درس و سرفصل های مشخص هم برای کل دوره و هم برای هر جلسه   تأثیر معناداری بر انگیزش و نگرش به یادگیری زبان انگلیسی دارد درحالی که در بین دو سطح توانش زبانی انگلیسی در انگیزش و نگرش به یادگیری زبان انگلیسی تأثیر معناداری مشاهده نشد. لذا از آن جاکه انگیزش و نگرش دو عامل عاطفی بسیار مهم در امر یادگیری هستند، پیشنهاد می شود برای ارتقای این دو عامل مدرسین زبان عمومی جهت ارتقای یادگیری زبان انگلیسی طرح درس مدون و مشخص نه تنها برای کل دوره بلکه برای هر جلسه به دانشجویان ارایه دهند.