سید مهدی متولیان

هدف: وجود کودک معلول و مراقبت از آنها، در هر خانواده، سلامت روان اعضاء خانواده، به ویژه مادران را تحت تأثیر قرار می دهد. هدف پژوهش، بررسی اثر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر احساس تنهایی، خودانتقادی و افکار خودآیند منفی در مادران دارای فرزند معلول است. روش : روش پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل مادران دارای فرزند معلول مرکز بهزیستی شهرستان نور در سال 1400 می باشد. نمونه آماری بر اساس طرح پژوهش 30 نفر در نظر گرفته شد که بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های احساس تنهایی راسل و پیلوا و کورتونا (1980)، خودانتقادی تامسون و زورف (2004)، افکار خودآیند منفی کندال و هولون (1980) استفاده شد. جلسات مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اساس پروتکل 8 جلسه ای باونز و مارلات (2011) اجرا شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد، آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش احساس تنهایی در مادران دارای فرزند معلول به میزان 55/0، بر کاهش خودانتقادی به میزان 23/0 و بر کاهش افکار خودآیند منفی در مادران فرزند معلول به میزان 35/0 تاثیر دارد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده آن است که آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی موجب کاهش احساس تنهایی، خودانتقادی و افکار خودآیند منفی در مادران دارای فرزند معلول شد، لذا می توان گفت، به منظور کاهش  احساس تنهایی، خودانتقادی و افکار خودآیند منفی از آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برای مادران دارای فرزند معلول می توان بهره مند شد.

امروزه ادارات و سازمانها بدنبال کارکنانی هستند تا بتوانند مناسب ترین عملکردها را از خود بروز دهند و با توجه به نوع وظایف و مسئولیت شان توانایی برقرای ارتباط با فرهنگ های متفاوت را نیز داشته باشند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر هوش فرهنگی بر عملکرد شغلی کارکنان میراث فرهنگی و گردشگری با تأکید بر کنترل جنسیت می باشد. این پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان مازندران می باشند، که تعداد 130 نفر از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده های این پژوهش از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. برای سنجش هوش فرهنگی و عملکرد شغلی به ترتیب پرسشنامه های أنگ و همکاران (2004)، پاترسون (1989) مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای کولم وگروف- اس میرنوف، ض ریب همبس تگی پیرس ون، رگرسیون چند متغیره و آزمون t استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ابعاد هوش فرهنگی و عملکرد شغلی همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد، ولی در معادلات رگرسیونی که اثر ابعاد مختلف مورد سنجش قرار گرفت دو بُعد انگیزشی و رفتاری قدرت پیش بینی پذیری داشته ولی ابعاد فراشناختی و شناختی قدرت پیش بینی نداشتند، همچنین آزمون t نشان داده بین جنسیت زن و مرد از لحاظ هوش فرهنگی تفاوت معناداری وجود ندارد.

فرار از خانه، انحراف جنسی و اعتیاد به مواد مخدر، سه انحراف اجتماعی است که در همه جوامع وجود دارد. هدف این پژوهش، بررسی میزان این انحرافات، بررسی میزان نارضایتی جوانان از والدین، مقایسه نارضایتی جوانان از پدر و مادر و پیش بینی میزان تأثیر نارضایتی پدر و مادر بر سه انحراف مذکور است. جامعه آماری این پژوهش پیمایشی، کل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه مازندران و نمونه آماری، 395 نفر است. ابزار سنجش نیز مقیاس میزان گرایش به انحراف (رجبی، 1394) و مقیاس فارسی نگرش فرزند به پدر و مادر (هودسن، 1992) است. بررسی نتایج نشان داد بین پسران و دختران در میزان گرایش جوانان به فرار از خانه، انحراف جنسی و اعتیاد به مواد مخدر، تفاوت آماری معنی داری وجود دارد. بین میزان نارضایتی از پدر با میزان گرایش دانشجویان به فرار از خانه، انحراف جنسی و اعتیاد به مواد مخدر، رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین بین میزان نارضایتی از مادر با میزان گرایش دانشجویان به فرار از خانه، انحراف جنسی و اعتیاد به مواد مخدر، رابطه معنی داری وجود دارد. نارضایتی از مادر، بیشتر از نارضایتی از پدر در گرایش فرزندان به فرار از خانه، انحراف جنسی و اعتیاد به مواد مخدر، قدرت پیش بینی دارد.

زمینه و هدف: پدیده انحرافات اجتماعی در همه جوامع وجود دارد که پیامدهای منفی در جامعه دارد. در این میان خانواده هم در پیدایش انحرافات نقش دارد. هدف پژوهش، بررسی رابطه میزان نارضایتی جوانان از پدر و مادر، با میزان گرایش آنان به سه انحراف سرقت، خشونت و خودکشی می باشد. روش شناسی : پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری، کل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه مازندران به تعداد 8633 نفر می باشند. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان و کرجسی 395 نفر تعیین، که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دو مقیاس استاندارد گرایش به انحراف اجتماعی (رجبی، 1394) و رضایت از والدین (هودسن، 1992) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل از آزمون تی، پیرسون و رگرسیون با نرم افزار SPSS، استفاده شد.   یافته ها: نتایج نشان می دهد 6/14 درصد از دانشجویان از پدر، و 10% از مادر خود متنفرند. 15% موافق یا بی نظر هستند که فرد با سرقت نیازش را حل کند. میانگین گرایش پسران به سرقت و خشونت (به ترتیب 13/80 و16/84) بیش از دختران (12/08 و14/98) است. بین نارضایتی از پدر و مادر با گرایش به سرقت، خشونت و خودکشی رابطه وجود دارد (0/05>p). نتیجه گیری: انحراف پسران از دختران بیشتر است. بین نارضایتی از والدین و انحراف فرزندان رابطه وجود دارد. در پیش بینی سه انحراف سرقت، خشونت و خودکشی، نارضایتی از پدر بیش از نارضایتی از مادر قدرت پیش بینی دارد.

دین، نهاد مهم اجتماعی است که با تاروپود جامعه ایران گره خورده و منشأ تحولات مهمی همچون انقلاب اسلامی شده است. در این زمینه برای گسترش دین داری در کشور به ویژه بین جوانان تلاش های زیادی انجام شده است؛ بنابراین، با توجه به اهمیت دین داری، در پژوهش حاضر تلاش شده است میزان دین داری و عوامل مرتبط با آن بین دانشجویان بررسی شود. نمونه آماری 407 نفر از دانشجویان پسر و دختر مقطع کارشناسی دانشگاه مازندران است که ازطریق نمونه گیری خوشه ای 15 کلاس درس به صورت تصادفی انتخاب شد و به مقیاس شیوه اعمال قدرت در خانواده (خوش فر و محمدی نیا، 1393) و مقیاس دین داری (Glock & Stark, 1965) پاسخ دادند. نتایج نشان می دهند بیشتر دانشجویان (3/54 %) دین داری بالایی دارند و تفاوتی در دین داری پسران و دختران وجود ندارد؛ اما متأهلان از مجردها دین دارترند. براساس ضرایب رگرسیون گام به گام، سه متغیر شیوه اعمال قدرت دموکراتیک، استبدادی و وضعیت تأهل 13 درصد واریانس دین داری را پیش بینی می کنند.

مقدمه: رضایت از زندگی چنان با اهمیت است که می توان گفت هدف برتر زندگی است. با این حال رضایت از زندگی در بین دانشجویان پایین است. این موضوع با رفتاری مانند خروج از کشور خود را نشان می دهد. هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه شخصیت و رضایت از زندگی دانشجویان است. روش: نمونه آماری پژوهش ۴۰۷ دانشجو و ابزار پژوهش نیز مقیاس های پنج عاملی شخصیت نئو و رضایت زندگی داینر و همکاران است. یافته ها: بر اساس نتایج ۵۶% از پاسخگویان از روان رنجور خویی و خوشایندی بالا و نیز ۴۸% از وظیفه شناسی بالا برخوردار بودند. ۵۱% از برون گرایی پایین و ۵۶% از گشودگی پایین برخوردار بودند. نتیجه گیری: متغیرهای برونگرایی و وظیفه شناسی به ترتیب مهم ترین پیش بینی کننده رضایت از زندگی دانشجویان بوده اند.

رضایت از زندگی چنان با اهمیت است که می توان گفت هدف برتر هر فرد در زندگی است؛ اما گزارش ها نشان می دهد که میزان آن در جامعه ما پایین است. از این رو تحقیق حاضر به دنبال بررسی رابطه بین میزان دینداری و میزان رضایت از زندگی در بین نمونه آماری 407 نفری از دانشجویان است. نتایج تحقیق نشان می دهد بیشتر دانشجویان 3/54 درصد از میزان دینداری بالایی برخوردار هستند. میزان دینداری در بین دختران بیشتر از پسران است. تنها 91/47 درصد از دانشجویان از رضایت بالای زندگی برخوردار هستند. رضایت از زندگی در بین دختران بیش از پسران است. همچنین نتایج نشان می دهد که بین میزان دینداری با میزان رضایت از زندگی رابطه معناداری وجود دارد؛ همچنین نتایج نشان می دهد که بین بعد اعتقادی، مناسکی و بعد تجربی با میزان رضایت از زندگی رابطه معناداری وجود دارد؛ اما بین بعد پیامدی با میزان رضایت از زندگی رابطه معناداری وجود ندارد. رگرسیون نشان داد که متغیرهای بعد دینداری تجربی و جنسیت قادر به تبیین 5 درصد از رضایت از زندگی شدند. پیشنهاد می شود با توجه به وجود آسیب هایی چون پدیده فرار مغزها، برای افزایش رضایت از زندگی دانشجویان، دینداری آنان تقویت گردد.