بهره گیری از متون ادبی عامه در تدریس زبان فارسی به غیر فارسی زبانان بر اساس رویکرد متن محور(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
داستان های عامیانه از مناسب ترین قالب های آموزش فارسی به غیر فارسی زبانان هستند. هدف پژوهش بهره گیری از ادبیات عامه در آموزش فارسی به غیر فارسی زبانان بر اساس رویکرد متن محوراست. چارچوب نظری پژوهش، تلفیقی است از 3 نظریه منطقه تقریبی رشد ویگوتسکی(1987)، فرضیه درونداد قابل فهم کراشن(1985) و عوامل یادگیری کامبورن(1995). چارچوب عملی پژوهش، چرخه سه مرحله ای لازار(1993) در تدریس متون ادبی است. به این منظور 10درس نامه از متون مختلف ادبی با درون مایه ادبیات عامه تهیه شده است. روش گردآوری اطلاعات به صورت پرسش نامه بوده است. گویه های پرسش نامه منتخبی از کانینگزورث، میکلی و مدرس ساخته بوده است. پایایی پرسش نامه بر اساس مدل فورنل و لارکر(1981) محاسبه و مورد ارزیابی قرار گرفته است. روایی پرسشنامه نیز بر اساس ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. نتایج پژوهش نشان داد متون معاصری که حاوی مفاهیم عامه هستند حدود 90درصد تاثیرگذاری بر زبان آموزان داشته اند، در مقابل متون عامه قدیمی از تاثیرگذاری حدوداً 70درصدی در فرایند آموزش برخوردار هستند.