جلیل یونسی

هدف پژوهش حاضر، سنجش روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه محدودیت های گردشگران ورزشی پیست های اسکی استان تهران بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه گردشگران پیست های اسکی استان تهران بودند که با توجه به اینکه کل جامعه بیش از ده هزار نفر بود، از طریق جدول مورگان 370 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که از این تعداد، 362 پرسشنامه معتبر تحلیل شد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه وی (2008) بود که پس از ترجمه و بازترجمه و بومی سازی متناسب با فرهنگ کشور به 17 سؤال کاهش یافت که در چهار عامل کلی (محدودیت درون فردی، محدودیت بین فردی، محدودیت دوستی و خویشاوندی و محدودیت ساختاری) دسته بندی شد. روایی صوری و محتوایی آن توسط یازده نفر از استادان مدیریت ورزشی در زمینه توریسم ورزشی و همچنین چندین تن از متخصصان روان سنجی تأیید شد و پایایی ابزار از طریق آلفای کرونباخ به دست آمد (0/95=α). نتایج نشان داد که براساس میزان ارتباط و t-Value تمامی سؤالات رابطه معناداری با عامل های خود داشتند. نتایج تحلیل عاملی مرتبه دوم نیز حاکی از آن بود که ارتباط بین چهار عامل کلی با مفهوم محدودیت های گردشگران ورزشی معنادار بود و همه هفده گویه از چهار عامل ابزار اندازه گیری حمایت کرده و ساختار عاملی و روایی سازه ابزار را تأیید می کنند.