مهارت سیاسی

"مشارکت سیاسی عملی ارادی و آگاهانه است که بطور مستقیم از راههای قانونی و مسالمت آمیز به منظور تاثیر گذاری بر تصمیم گیری های مربوط به اداره جامعه انجام می شود امروزه مشارکت سیاسی به عنوان یک روش سیاسی دارای منافع عملی ویژه ای است که فقدان آن به سامان سیاسی و اهداف بلند مدت حکومت صدمه وارد می کند. زنان به عنوان یک گروه تاثیرگذار در مشارکت و بالاخص مشارکت سیاسی نقش مهمی در تصمیم گیری های سیاسی دارند، این پژوهش نیز با هدف بررسی میزان مشارکت سیاسی زنان شاغل در آموزش و پرورش در صدد پی بردن به میزان مشارکت این گروه و مقایسه این میزان مشارکت از نظر تأهل، سن، دوره تحصیلی، سابقه کار، سطح تحصیلات، رشته تحصیلی، اعتقادات مذهبی، خانواده، آگاهی ومهارت سیاسی می باشد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه است که توسط محقق ساخته شده است و در دو بخش ویژگیهای دموگرافیک و سوالات در قالب طیف پنج درجه ای لیکرت (خیلی کم - کم...) تهیه شده است. ضریب پایایی پرسشنامه نیز 0.85 برآورد گردید. جامعه آماری پژوهش را زنان شاغل در آموزش و پرورش ناحیه یک شهر شهرکرد تشکیل می دهد که تعداد آنها بالغ بر 815 نفر بوده و از بین آنان به شیوه تصادفی طبقه ای متناسب با حجم تعداد 342 نفر بعنوان نمونه انتخاب گردید. تحلیل آماری نشان داد که میزان مشارکت سیاسی زنان مورد مطالعه در فعالیتهای سیاسی بیش از حد متوسط می باشد. و زنان فرهنگی در زمینه هایی چون شرکت در انتخابات مجلس، کسب اطلاعات و اخبار سیاسی، شرکت در راهپیمایی ها بیشترین میانگین پاسخ را به خود اختصاص داده اند. اما در زمینه مشارکت سیاسی خاص (عضویت در احزاب، نمایندگی مجلس...) کمتر از حد متوسط بوده اند. در این پژوهش مشخص شد که دین، آگاهی و مهارت سیاسی از عوامل مهم مشارکت سیاسی زنان محسوب می شود یعنی در حقیقت هر چقدر آگاهی و مهارت سیاسی زنان بالاتر باشد میزان مشارکت سیاسی آنان نیز بالاتر خواهد بود. متغیر مدرک تحصیلی نیز بر میزان مشارکت سیاسی زنان فرهنگی مورد مطالعه موثر بوده است. یعنی با بالاتر رفتن مدرک تحصیلی میزان مشارکت سیاسی کاهش می یابد. زنان فرهنگی دارای سنین 51 سال به بالا و افراد مجرد و افراد دارای درآمد زیر دویست هزار تومان دارای مشارکت بالاتری نسبت به سایرین هستند ولی این تفاوت معنادار نیست. همچنین رابطه معنا داری بین مشارکت سیاسی زنان فرهنگی و متغیرهایی چون رشته تحصیلی، سابقه کار، دوره تحصیلی، محل زندگی آنان مشاهده نشد"

طی سالیان متمادی رفتار سیاسی یکی از موضوعات مورد علاقه پژوهشگران حوزه رفتار سازمانی بوده است. دلیل این علاقه مندی گستردگی و فراگیر بودن این شیوه رفتاری در سازمان ها می باشد. پژوهش حاضر با در نظر گرفتن مهارت سیاسی و اراده سیاسی به عنوان متغیرهای تعدیل کننده به بررسی تأثیر درک سیاست های سازمانی بر رفتار سیاسی پرداخته است. جامعه آماری شامل مدیران و کارکنان صنعت آب کشور می باشد. در این تحقیق از روش نمونه گیری گروهی(طبقه بندی شده) استفاده شده است. برای جمع آوری داده ها از ابزار پرسشنامه در مقیاس پنج گزینه ای لیکرت استفاده شده و روایی و پایایی پرسشنامه ها برای هر متغیر مورد تأیید قرار گرفته است. تحلیل داده های تحقیق توسط مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر با بهره گیری از نرم افزار لیزرل و اسمارت پی ال-اس انجام شد. نتایج حاصله نشان می دهد درک سیاست ها منجر به رفتار سیاسی می شود و اراده سیاسی ارتباط بین درک سیاست ها و رفتار سیاسی را در جهت منفی تعدیل می کند. در این تحقیق نقش تعدیل کنندگی مهارت سیاسی مورد تأیید قرار نگرفت.

در این مقاله هوش سیاسی، ابعاد و کارکرد ها ی آن در سازمان مطالعه می گردد. ازآنجاکه رفتار سیاسی در سازمان ها ی امروزی اجتناب ناپذیر است، لذا آشنایی با هوش سیاسی به هدایت رفتار سیاسی کمک شایانی می کند. انسان ها ی هوشمند بهتر از دیگران می توانند راه خود را در موقعیت ها ی پیچیده پیدا کنند. انسان ها تنها با بهره مندی از هوش عقلایی و هیجانی نمی توانند به موفقیت دست یابند بلکه نیازمند مهارت ها ی مهم اجتماعی دیگری هم هستند که هوش سیاسی یکی از آن ها ست. با استفاده از هوش سیاسی و اعمال قدرت و نفوذ می توان به اهداف دست یافت. ولی ازآنجاکه رفتار سیاسی اغلب توأم با هزینه است، معمولاً این گونه رفتارهای گزینشی است. نزدیکی به قدرت تصمیم گیری در ساختار ها ی دیوان سالار، تشکیل ائتلاف، تلاش برای اثرگذاری بر فرایند تصمیم سازی و حتی تصمیم گیری و... بیانگر رفتار سیاسی است. افراد با گسترش روابطشان با دیگر اعضای جامعه هوش سیاسی و سایر مهارت ها ی اجتماعی خود را افزایش می دهند. اما با توجه به اهمیت هوش سیاسی، در متون علمی کمتر بدان توجه شده است. در این مقاله ابعاد و مؤلفه ها ی هوش سیاسی تحلیل و سپس، مدل جدیدی از ابعاد هوش سیاسی ارائه شده است.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش دانشگاه در بهبود مؤلفه های آموزش سیاسی در دانشجویان است. این مؤلفه ها شامل چهار حوزه دانش سیاسی، نگرش سیاسی، مهارت سیاسی و رفتار سیاسی هستند. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دوره های کارشناسی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید باهنر کرمان بودند که از این بین نمونه ای 321 نفری برای گردآوریی داده ها انتخاب گردید. ابزار پژوهش نیز پرسشنامه محقق ساخته سنجش مؤلفه های آموزش سیاسی دانشجویان بود که پایایی آن برابر 98/0 آلفای کرونباخ برآورد گردید. نتایج نشان دادند که دانشجویان بیشترین تأثیر برنامه های دانشگاه را بر افزایش اندیشه های آزادی خواهی، عدالت جویی و برابری طلبی در کنار بهبود آگاهی ها و اطلاعات سیاسی، بهبود نگرش خود نسبت به رابطه دولت و ملت، افزایش تمایل شان به اطاعت از قوانین کشور، افزایش قابلیت تصمیم گیری سیاسی (قانون گذاری و وضع سیاست) و تقویت قدرت تفکر در مورد مسائل و سیاست های عمومی کشور، افزایش تعهد ملی و احترام به اراده عمومی می دانند. همچنین از نظر دانشجویان کم ترین تأثیر برنامه های دانشگاه نیز بر بهبود و گسترش سواد انتقادی دانشجویان نسبت به مسایل سیاسی کشور، میل و انگیزه برای مشارکت سیاسی بیشتر و حس رقابت جویی سیاسی، افزایش قابلیت یادگیری سیاسی و بهبود رفتار سیاسی نهادها و گروه های عضو بوده است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر ساختاری مهارت سیاسی بر توانمندی کارکنان با نقش واسطه ای رفتار سکوت کارمندان و جو سکوت است. این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری، تمامی کارمندان ادارات آموزش وپرورش شهر مشهد در سال 92-93 است. نمونه ای به حجم 171 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده است. شرکت کنندگان پرسشنامه ی مهارت سیاسی، سکوت سازمانی و توانمندی کارکنان را تکمیل کردند. داده ها با مدل معادلات ساختاری و با نرم افزار LISREL تحلیل شده اند. یافته ها نشان داد که نشانگرهای سازه نهفته مهارت سیاسی به نحو مطلوبی پیش بینی کننده مهارت سیاسی هستند. افزون بر آن، نیرومندترین نشانگر سازه نهفته جو سکوت سازه فرصت ارتباط است. در مدل ساختاری تدوین شده، یافته ها نشان می دهد مهارت سیاسی بر جو سکوت، اثر ساختاری منفی دارد (43/0-= GA11)؛ مهارت سیاسی بر رفتار سکوت اثر ساختاری منفی دارد (33/0-= GA21) و مهارت سیاسی بر توانمندی کارکنان اثر ساختاری مثبت دارد (79/0= GA31). اثر غیرمستقیم مهارت سیاسی بر رفتار سکوت، معنی دار نبوده و اثر غیرمستقیم مهارت سیاسی بر توانمندی کارکنان معنی دار است (049/0). همچنین، جو سکوت سازمان بر رفتار سکوت کارمندان اثر ساختاری مستقیم (15/0= BE) دارد. در نتیجه، برای مقابله با رفتار سکوت سازمانی و بهره گیری از تجربیات کارکنان باید جو سکوت سازمانی را از میان برداشت. یک عامل بسیار مؤثر در این زمینه، افزایش مهارت سیاسی کارکنان است. استفاده از مهارت سیاسی، با کمرنگ شدن جو سکوت همراه است که به تبع آن می توان انتظار داشت رفتار سکوت سازمانی کاهش یابد و کارکنان توانمندتر شوند.

شکل گیری همکاری های راهبردی به دلیل تعدد ذی نفعان و کنش سیاسی میان آنان، فرایندی متأثر از رفتار سیاسی است. پژوهش حاضر درصدد بررسی زیربنای سیاسی تصمیم گیری در این خصوص از طریق تمرکز بر نقش مهارت سیاسی و محیط سیاسی بر رفتارهای سیاسی است. برای تحقق این هدف، داده ها بر اساس منطق نمونه گیری تصادفی ساده و از میان 68 همکاری راهبردی مبتنی بر بازار میان کسب وکارهای نوپا حوزه فناوری اطلاعات گردآوری شده اند و تأثیر مهارت سیاسی و محیط سیاسی در رفتارهای سیاسی مرتبط با تصمیم گیری، با در نظر گرفتن نقش میانجی سرمایه اجتماعی و نقش تعدیل تر اراده سیاسی مورد تحلیل قرار گرفته است. یافته های پژوهش حاضر که ریشه در خاستگاه تئوری های تصمیم گیری و همچنین تئوری نفوذ اجتماعی دارد، بیانگر چگونگی کنش و تعامل میان مؤلفه های سیاسی محور به منظور اعمال نفوذ اجتماعی در تصمیم گیری است و نشان می دهد مهارت سیاسی هم به صورت مستقیم و هم به واسطه خلق سرمایه اجتماعی سبب بروز رفتارهای سیاسی مثبت در تصمیم گیری های مرتبط با شکل گیری همکاری های راهبردی می شود؛ درحالی که محیط سیاسی بستر بروز رفتارهای سیاسی مخرب را فراهم می کند. به علاوه، یافته ها نقش تعدیل کنندگی اراده سیاسی را در بالفعل کردن مهارت های سیاسی در ارتباط مستقیم با رفتار سیاسی تائید می کندشکل گیری همکاری های راهبردی به دلیل تعدد ذی نفعان و کنش سیاسی میان آنان، فرایندی متأثر از رفتار سیاسی است. پژوهش حاضر درصدد بررسی زیربنای سیاسی تصمیم گیری در این خصوص از طریق تمرکز بر نقش مهارت سیاسی و محیط سیاسی بر رفتارهای سیاسی است. برای تحقق این هدف، داده ها بر اساس منطق نمونه گیری تصادفی ساده و از میان 68 همکاری راهبردی مبتنی بر بازار میان کسب وکارهای نوپا حوزه فناوری اطلاعات گردآوری شده اند و تأثیر مهارت سیاسی و محیط سیاسی در رفتارهای سیاسی مرتبط با تصمیم گیری، با در نظر گرفتن نقش میانجی سرمایه اجتماعی و نقش تعدیل تر اراده سیاسی مورد تحلیل قرار گرفته است. یافته های پژوهش حاضر که ریشه در خاستگاه تئوری های تصمیم گیری و همچنین تئوری نفوذ اجتماعی دارد، بیانگر چگونگی کنش و تعامل میان مؤلفه های سیاسی محور به منظور اعمال نفوذ اجتماعی در تصمیم گیری است و نشان می دهد مهارت سیاسی هم به صورت مستقیم و هم به واسطه خلق سرمایه اجتماعی سبب بروز رفتارهای سیاسی مثبت در تصمیم گیری های مرتبط با شکل گیری همکاری های راهبردی می شود؛ درحالی که محیط سیاسی بستر بروز رفتارهای سیاسی مخرب را فراهم می کند. به علاوه، یافته ها نقش تعدیل کنندگی اراده سیاسی را در بالفعل کردن مهارت های سیاسی در ارتباط مستقیم با رفتار سیاسی تائید می کند

هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل فردی مؤثر بر مهارت سیاسی مدیران در بخش دولتی است. این پژوهش از منظر هدف از نوع کاربردی توسعه ای و از نظر شیوه گردآوری داده از نوع پژوهش های توصیفی بوده که به روش پیمایشی انجام شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی با نرم افزار Smart PLS3 استفاده شده است. داده های پژوهش، شامل نمونه ای 345 نفری از مدیران وزارت کشور با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای گردآوری شده است. ابزار مورد استفاده برای گردآوری داده ها نیز پرسش نامه است که روایی آن از طریق روایی همگرا و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. نتایج پژوهش نشان داد بین عوامل فردی (شخصیت، هوش عاطفی، پاسخ گویی فردی، کاریزما و خودشیفتگی) با مهارت سیاسی مدیران سازمان دولتی، رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. بنابر نتایج حاصل، اراده سیاسی رابطه بین کاریزما و شخصیت با مهارت سیاسی مدیران دولتی را تعدیل نموده؛ اما نقش تعدیلی اراده سیاسی در رابطه بین خودشیفتگی، هوش عاطفی و پاسخ گویی فردی با مهارت سیاسی مدیران در سازمان دولتی تأیید نشد و به طور کلی می توان گفت که اراده سیاسی رابطه بین عوامل فردی با مهارت سیاسی مدیران را تعدیل نمی کند.

هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل اثر مهارت های روانی بر مهارت های مدیریتی و انتخاب الگوی مدیریتی مدیران ورزشی بود. تحقیق حاضر از نوع همبستگی است که به روش پیمایشی انجام گرفت. تعداد 199 نفر از بین 405 مدیر ورزشی اصفهان به عنوان نمونه آماری به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های الگوهای مدیریتی باس (1996)، مهارت های مدیریتی و مهارت های روانی محقق ساخته بود که روایی صوری، محتوایی و پایایی آن تأیید شده و به کار گرفته شد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که مهارت های روانی بر مهارت های مدیریتی و انتخاب الگوی مدیریتی مدیران ورزشی اصفهان تأثیر دارد. همچنین الگوهای مدیریتی تحت تأثیر مهارت های مدیریتی قرار دارند و نتایج نشان دهنده مناسب بودن برازش مدل معادلات ساختاری است (055/0 =,RMSEA90/0=,GFI90/0 =AGFI). از آنجا که مدیران به سطح مناسبی از مهارت های روانی نیاز دارند و این مهارت ها به صورت مستقیم بر استفاده از مهارت های فنی، انسانی، ادراکی و سیاسی و در نهایت انتخاب الگوی مدیریت مؤثر است، مدیران می بایست سطح مهارت های روانی خود را افزایش دهند تا بتوانند سازمان ها را به سمت اثربخشی حداکثری هدایت کنند

فعالیت های سازمانی سیاسی اند، زیرا در آن منافع، قدرت و تعارض منافع وجود دارد. بنابراین، یکی از رفتارهای آشکار افراد رفتار سیاسی آنان است. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این پرسش است که چه عواملی موجب بروز رفتار سیاسی در سازمان می شوند؟ پژوهشگر پس از تشریح مبانی نظری، فرایندی از متغیرهای درون سازمانی و مبین چگونگی شکل گیری چنین رفتاری در شرکت های بخش آب را به بوته آزمون گذارد. روش پژوهش حاضر پیمایشی است. داده های این پژوهش با استفاده از نمونه ای 525 نفره از مدیران و کارشناسان صنعت آب با روش نمونه گیری تصادفی از نوع طبقه ای گردآوری شد. روایی محتوایی پرسشنامه ها تأیید شد و قابلیت اعتماد آن ها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای هر متغیر تأیید شد. تجزیه وتحلیل داده ها از طریق مدل معادلات ساختاری و تحلیل مسیر با نرم افزار لیزرل و اسمارت پی ال اس انجام شد. نتایج نشان می دهد متغیرهای شناسایی شده به جز کانون کنترل و خودنظارتی در بروز رفتار سیاسی کارکنان مؤثرند.

 علی رغم گذشت دهه ها از ایجاد صنعت بیمه در کشور، این صنعت از عدم نفوذ اجتماعی رنج می برد. هزینه سرانه بیمه در ایران کمتر از 100 دلار است و تقریباً 15 درصد میانگین جهانی است. این تحقیق بر آن است تا بررسی کند چگونه می توان نفوذ اجتماعی صنعت بیمه را ارتقا داد. برای پاسخ به این سؤال با مرور مبانی نظری مدلی مفهومی پیشنهاد شد که بر اساس آن، اخلاق حرفه ای و مهارت سیاسی می توانند برای این صنعت نفوذ اجتماعی را به ارمغان بیاورند. برای آزمون مدل تحقیق فروشندگان بیمه خراسان شمالی به عنوان جامعه تحقیق تعریف شدند. از بین 1100 نفر جامعه آماری 276 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه های تحقیق به شیوه خوشه ای بین جامعه تحقیق توزیع شد. داده ها با نرم افزار لیزرل (تحلیل مسیر، تحلیل عاملی تائیدی، برازش مدل) مورد آزمون واقع شدند. یافته های تحقیق نشان می دهد مهارت سیاسی و اخلاق حرفه ای مجموعاً می توانند 74 درصد از تغییرات در نفوذ اجتماعی را پیش بینی کنند. همچنین ثابت شد مهارت سیاسی، می تواند نقش واسط را بین اخلاق حرفه ای و نفوذ اجتماعی داشته باشد.  صنعت بیمه برای رشد نیاز به نفوذ اجتماعی دارد. تحقیق نشان می دهد اخلاق حرفه ای می تواند نفوذ اجتماعی را ارتقا دهد. اگر مدیران صنعت بیمه بسترهای لازم را برای ظهور و بروز اخلاق حرفه ای فراهم کنند و فروشندگان نیز از مهارت سیاسی به معنای ایجاد زبان مفاهمه برخوردار باشند، صنعت بیمه در جایگاه شایسته خویش قرار خواهد گرفت.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تاکتیک های مدیریت تصویرپردازی بر ارزیابی عملکرد با نقش میانجی مهارت سیاسی صورت گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها پیمایشی از گروه پژوهش های توصیفی است. جامعه آماری کلیه کارکنان شاغل در معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت امور اقتصادی و دارایی به تعداد 200 نفر است که تعداد نمونه آماری بدست آمده 80 نفر می باشند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مدیریت تصویرپردازی ارائه شده توسط بولینو و ترنلی (1999) و پرسشنامه مهارت سیاسی ارائه شده توسط فریز و همکاران (2007) و پرسشنامه ارزیابی عملکرد ارائه شده توسط هریس و همکاران (2007) می باشد. تحلیل داده ها با رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری با روش حداقل مربعات جزئی از طریق نرم افزار Smart- PLS 3 انجام شده است. یافته های پژوهش نشان داد که مدل پیشنهادی پژوهش، مورد تایید واقع شده و براساس آن؛ مدیریت تصویرپردازی به مهارت سیاسی منجر شده و این امر بر ارزیابی عملکرد تاثیر دارد. همچنین متغیر مهارت سیاسی در رابطه بین مدیریت تصویرپردازی و ارزیابی عملکرد نقش میانجی ایفا می کند.

  هدف پژوهش حاضر، طراحی و آزمون الگویی از پیشایندها و پیامدهای موفقیت کارراهه ذهنی در یک سازمان صنعتی بود. نمونه این پژوهش شامل 400 نفر بود که با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شدند. شرکت کنندگان در این پژوهش پرسشنامه های مهارت سیاسی، شخصیتی نئو (Neo-FFI) حمایت سرپرست، دلبستگی شغلی، قصد ترک شغل و تعهد عاطفی را تکمیل نمودند.ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم افزارهای SPSS ویراست 17 و AMOS ویراست 16 انجام گرفت. نتایج حاکی از برازش نسبتاً خوب الگو با داده ها بود. همچنین، از 7 فرضیه پژوهش 6 فرضیه مورد تأیید قرار گرفتند.  

هدف این پژوهش بررسی رابطه عوامل درون سازمانی با رفتار سیاسی با تأکید بر نقش تعدیل گری مهارت سیاسی در وزارت ورزش و فدراسیون ها و ارائه مدل می باشد. جامعه مورد پژوهش کارکنان وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون ها بود که از بین آن ها 705 نفر (433 مرد، 272 زن) به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه استفاده شد. ارزیابی مدل پیشنهادی از طریق مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و PLS انجام گرفت. یافته ها نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. تبیین نظری مدل نهایی نشان داد عوامل درون سازمانی موجب ایجاد برداشت از سیاست در سازمان می شوند که مقدمات شکل گیری رفتار سیاسی را فراهم می کنند و مهارت سیاسی هم در رابطه بین عوامل درون سازمانی و رفتار سیاسی نقش تعدیل گری را ایفا می کنند. مطابق یافته های تحقیق اثر عوامل درون سازمانی بر رفتار سیاسی، مهارت سیاسی بر رفتار سیاسی مورد تایید قرار نگرفت. با توجه به نتایج بدست آمده بهتر است وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون ها در جهت ایجاد رفتارهای سیاسی موثر در بهبود کارایی سازمان به متغییرهای عوامل درون سازمانی، برداشت از سیاست، مهارت سیاسی توجه ویژه داشته باشند.

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی نقش رهبری زهرآگین بر مبادله رهبر-عضو، اثر تعدیلگر اخلاق حرفه ای و مهارت سیاسی بر رابطه مذکور و نیز تاثیر مبادله رهبر-عضو بر تلاش کاری و تعهد عاطفی است. تحقیق حاضر در دسته تحقیقات توصیفی همبستگی، قرار می گیرد. جامعه آماری این پژوهش شامل 300 نفر از کارکنان معاونت دانشجویی فرهنگی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1399 می باشد که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده، اقدام به تعیین 169 نفر به عنوان نمونه گردید. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد که روایی آنها توسط صاحب نظران دانشگاهی و روایی صوری آن توسط تعدادی از پاسخگویان بررسی و مقدار آلفای کرونباخ برای همه آنها بالاتر از 7/. بود. برای آزمون فرضیات و صحت مدل مفهومی پژوهش، از روش مدل یابی معادلات ساختاری با کمک روش حداقل مربعات جزئی (Warp PLS) بهره گیری شد. نتایج حاصل بیان گر معنادار بودن تاثیر متغیر رهبری زهرآگین بر مبادله رهبر-عضو ، مبادله رهبر – عضو بر تعهد عاطفی و تعهد عاطفی بر تلاش کاری بود. از سویی نقش تعدیلگر اخلاق حرفه ای و مهارت سیاسی در رابطه بین رهبری زهرآگین با مبادله رهبر-عضو تائید شد. در نهایت طی یک سلسله روابط زنجیره ای بین مبادله رهبر- عضو با تلاش کاری از طریق تعهد عاطفی رابطه (معنادار) وجود دارد.

رهبری تحول آفرین یکی از پارادایم های رهبری در روانشناسی سازمانی است که مورد تحقیق گسترده ای قرار گرفته است. رهبری تحول آفرین، رضایت زیردستان و اعتماد آنان به رهبری و به علاوه تعهد عاطفی آنان را افزایش می دهد. هدف پژوهش حاضر تبیین نقش هوش هیجانی و مهارت سیاسی در رابطه بین سبک رهبری تحول افرین مدیران با رضایت شغلی کارکنان بود. جامعه آماری پژوهش مدیران و کارمندان پیمانی و رسمی شهرداری در شهر بندرعباس بودند (300 نفر) که به دلیل محدود بودن جامعه، نمونه پژوهش با جامعه برابر است. تجزیه و تحلیل داده ها با روش تجزیه و تحلیل چند متغیره (معادلات ساختاری) توسط نرم افزار لیزرل انجام گرفت. نتایج این آزمون نشان می دهد که متغیرهای هوش هیجانی، مهارت سیاسی و سبک رهبری مدیران بر رضایت شغلی کارکنان در سازمان تأثیر گذارند. از طرفی متغیرهای مهارت سیاسی و هوش هیجانی با تاثیر بر سبک رهبری تحول گرا منجر به افزایش رضایت شغلی کارکنان می شود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه عوامل درون سازمانی با رفتار سیاسی براساس نقش تعدیل گر مهارت سیاسی و اراده سیاسی در صنعت ورزش بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع طرح همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان وزارت ورزش کشور و فدراسیون ها بود که بالغ بر 1500 نفر می باشند. از بین فدراسیون ها، 4 فدراسیون ورزش تیمی و 4 فدراسیون ورزش انفرادی به علت پر طرفدار بودن از بین سایر فدراسیون ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه پژوهش حاضر شامل 350 نفر است که با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب گردیدند. جهت سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه استفاده گردید. در بررسی الگوی پیشنهادی، روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS-19 و PLS به کار گرفته شد. یافته ها حاکی از آن بود که رابطه عوامل درون سازمانی، مهارت سیاسی و اراده سیاسی با رفتار سیاسی معنی دار نبود. رابطه عوامل درون سازمانی با مهارت سیاسی و اراده سیاسی معنی دار بود. همچنین، یافته ها نشان دادند که مهارت سیاسی و اراده سیاسی رابطه بین عوامل درون سازمانی و رفتار سیاسی را تعدیل کردند. با توجه به نتایج این پژوهش، به مدیران و مسئولان سازمان ها پیشنهاد می شود که نقش اثرگذار عوامل درون سازمانی، مهارت سیاسی و اراده سیاسی بر روی ابعاد مختلف سیاست سازمانی را مورد توجه قرار دهند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی جامعه شناختی سطح مشارکت سیاسی فرهنگیان و عوامل اجتماعی موثر بر آن انجام شد.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی بود. جامعه آماری این مطالعه همه فرهنگیان شاغل استان اردبیل در سال تحصیلی 1400-1399 به تعداد 16300 نفر بودند که حجم نمونه طبق فرمول کوکران 380 نفر تعیین و این تعداد با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه محقق ساخته 85 گویه ای مشارکت سیاسی فرهنگیان با تاکید بر عوامل اجتماعی موثر بر آن بود که روایی صوری آن با نظر خبرگان آشنا به حیطه پژوهش تایید و پایایی کل آن با روش آلفای کرونباخ 87/0 به دست آمد. برای پاسخگویی به فرضیه های پژوهش از روش های فراوانی، درصد فراوانی، ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که در بیشتر فرهنگیان استان اردبیل میزان مشارکت سیاسی، انگیزه سیاسی، وضعیت سیاسی محیط، رضایت از نخبگان سیاسی، فعالیت سیاسی و اثرگذاری سیاسی در سطح پایین، مهارت سیاسی در سطح متوسط و آگاهی سیاسی، استفاده از رسانه های جمعی و برون گرایی سیاسی در سطح بالا قرار داشت. همچنین، متغیرهای مهارت سیاسی، آگاهی سیاسی، استفاده از رسانه های جمعی، انگیزه سیاسی، وضعیت سیاسی محیط، رضایت از نخبگان سیاسی، فعالیت سیاسی، اثرگذاری سیاسی و برون گرایی سیاسی با مشارکت سیاسی فرهنگیان رابطه مثبت و معنادار داشتند (001/0P<). علاوه بر آن، هر یک از متغیرهای مهارت سیاسی، آگاهی سیاسی، استفاده از رسانه های جمعی، انگیزه سیاسی، وضعیت سیاسی محیط، رضایت از نخبگان سیاسی، فعالیت سیاسی، اثرگذاری سیاسی و برون گرایی سیاسی نقش معناداری در پیش بینی مشارکت سیاسی فرهنگیان داشتند (001/0P<).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، برای افزایش مشارکت سیاسی فرهنگیان می توان زمینه را برای بهبود و ارتقای مهارت سیاسی، آگاهی سیاسی، استفاده از رسانه های جمعی، انگیزه سیاسی، وضعیت سیاسی محیط، رضایت از نخبگان سیاسی، فعالیت سیاسی، اثرگذاری سیاسی و برون گرایی سیاسی فراهم کرد.