امیر قیامی راد

در پژوهش حاضر، با هدف بررسی راهکارهای بازاریابی برای ترویج و توسعه رشته های ورزشی در ایران، عوامل مورد مطالعه در بازاریابی شناسایی و کاربرد آنها در توسعه ورزش های همگانی و قهرمانی به عنوان راهکارهای بازاریابی ورزشی در قالب چهار عامل تبلیغات، حامیان مالی، رسانه های گروهی و گردشگری ورزشی بررسی شد. آزمودنی های تحقیق 40 نفر از مدیران و دست اندرکاران ورزش کشور ایران از سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک بودند که به صورت تمام شمار (N=n) انتخاب شدند. با توجه به پیمایشی بودن تحقیق حاضر، پرسشنامه محقق ساخته ای بر اساس مقیاس پنج گزینه ای لیکرت طراحی و پس از روایی و پایایی سنجی، بین آزمودنی ها توزیع شد و با استفاده از نرم افزار SPSS، داده ها استخراج و از طریق آزمون آماری کای اسکوئر و ضریب کرامر وی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین نوع تبلیغات، حمایت مالی و حمایت رسانه های گروهی با میزان توسعه و ترویج رشته های ورزشی در بعد قهرمانی و همگانی در ایران رابطه معنی داری وجود دارد، درحالی که بین میزان استفاده از گردشگری ورزشی و توسعه وترویج رشته های ورزشی در ایران در هر سه مورد به کار برده شده در تحقیق، رابطه معنی داری مشاهده نشد.

هدف این پژوهش عبارت است از بررسی دیدگاه مدیران و دست اندرکاران ورزش و مدیران گردشگری کشور در زمینه گردشگری ورزشی در ایران. بدین منظور تعداد 24 مدیر و دست اندرکار ورزش از کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت بدنی کشور ایران که در امور مربوط با گردشگری ورزش فعالیت می کردند و مورد تایید سازمانهای مذکور بودند و 16 مدیر از معاونت گردشگری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور که مورد تایید سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی، و گردشگری کشور بودند نمونه و به صورت تمام شمار N=n)) انتخاب شدند. با توجه به ماهیت تحلیلی تحقیق حاضر، پرسش نامه محقق ساخته ای براساس مقیاس 5 گزینه ای لیکرت برای تعیین اهمیت عوامل مؤثر در زمینه گردشگری ورزشی در ایران، به تفکیک از دیدگاه نمونه های تحقیق طراحی و پس از روایی و پایایی سنجی بین آزمودنیهای مورد نظر توزیع شد. پس از جمع آوری اطلاعات، با استفاده از بسته نرم افزار آماری SPSS، داده ها استخراج و از طریق آزمون آماری خی دو و کرامروی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان داد، بین دیدگاه مدیران و دست اندرکاران ورزش و مدیران گردشگری در خصوص عوامل سوق دهنده و جلب کننده رابطه معناداری وجود دارد، در حالی که در خصوص عوامل بازدارنده رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین، بین دیدگاه مدیران و دست اندرکاران ورزش و مدیران گردشگری که حداقل در یک رویداد ورزشی خارجی شرکت کرده بودند با مدیران و دست اندرکاران ورزش و مدیران گردشگری که در هیچ رویداد ورزشی خارجی ای شرکت نکرده بودند از نظر عوامل سوق دهنده، جلب کننده، و بازدارنده رابطه معناداری وجود داشت.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تطبیقی نقش عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی در قالب سه دسته عامل کلی ""عوامل سوق دهنده، جلب کننده و بازدارنده"" از دیدگاه مدیران و دست اندرکاران ورزش ایران و استرالیا است. بدین منظور 25 مدیر و دست اندرکار ورزش از کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت بدنی کشور ایران و 25 مدیر و دست اندرکار ورزش از کمیته ملی المپیک کشور استرالیا به عنوان نمونه انتخاب شدند. با توجه به ماهیت تحلیلی تحقیق حاضر، پرسشنامه محقق ساخته ای بر اساس مقیاس 5 گزینه ای لیکرت طراحی و بین آزمودنی های مورد نظر توزیع شد. پس از جمع آوری اطلاعات، با استفاده از بسته نرم افزار آماری SPSS، داده ها استخراج، ویرایش و از طریق آزمون آماری t-Student تجزیه و تحلیل شدند. به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بین دیدگاه مدیران و دست اندرکاران ورزش ایران با مدیران و دست اندرکاران استرالیا در خصوص عوامل جلب کننده و باز دارنده تفاوت معنی داری وجود دارد، به نحوی که مدیران و دست اندرکاران ورزش استرالیا به عوامل جلب کننده بیشتر از مدیران و دست اندرکاران ورزش ایران اهمیت می دهند، در حالی که مدیران ودست اندرکاران ورزش ایران به اهمیت عوامل بازدارنده بیشتر از مدیران و دست اندرکاران استرالیا تاکید می کنند.

هدف از این تحقیق مقایسه نیروهای عکس العمل زمین در پرش ضربه سر (هد زدن) در دانشجویان پسر مبتلا به کف پای صاف دانشگاه شهید چمران اهواز و مقایسه آن با افراد دارای پای طبیعی است. تحقیق حاضر از نوع نیمه¬تجربی است. تمام دانشجویان پسر دانشگاه شهید چمران اهواز که در نیم¬سال تحصیلی واحد تربیت بدنی عمومی 1 را اخذ کرده بودند (600n=) از طریق آزمون خط فیس ( (Feissو جعبه آیینه ای تشخیص صافی کف پا ارزیابی شدند. پس از ارزیابی و معاینه جامعه، 15 نفر مبتلا به کف پای صاف (تیپ 2 و3) و 15 نفر با قوس های کف پایی طبیعی به عنوان نمونه های آماری انتخاب شدند. نمونه های تحقیق، هیچ کدام فوتبالیست حرفه ای نبودند و به صورت عمومی با فوتبال آشنایی داشتند. آزمودنی ها از روی فورس پلیت برای انجام مهارت ضربه سر به توپ فوتبال، در ارتفاعی متناسب با نقطه اوج پرش هر فرد قرار گرفتند و عمل پرش و تیک¬آف را انجام دادند. میانگین سه پرش صحیح افراد دارای کف پای طبیعی و افراد دارای کف پای صاف در جهت های مختلف برای بررسی سینتیکی استفاده شد. نتایج نشان می¬دهد بین نیروهای عکس العمل زمین در افراد دارای کف پای طبیعی و کف پای صاف در راستای عمودی (05/0P≤) تفاوت معنی¬داری وجود دارد. همچنین، الگوی سینماتیکی زمان کل تماس کف پا با زمین که شامل بازه زمانی اولین نقطه تماس پاشنه تا رها شدن کف پا از زمین (مرحله سکون) است، در افراد دارای کف پای طبیعی و افراد دارای کف پای صاف تفاوت معنی¬داری با یکدیگر دارد (01/0 P=). در جهت¬های دیگر (ساجیتال و مدیالترال) تفاوت معنی¬داری مشاهده نشد (05/0 P≥). به¬طور کلی، نتایج این پژوهش نشان می دهد مقدار نیروهای عکس العملی زمین در راستای عمودی در افراد دارای کف پای صاف بیشتر از افراد دارای کف پای طبیعی است. نتایج پژوهش همچنین نشان می دهد بین مقادیر نیروهای عمودی در افراد دارای کف پای صاف و کف پای طبیعی اختلافی حدود 30 درصد وزن بدن وجود دارد که می تواند به¬دلیل ضعف سازه لیگامانی کف پا باشد. این اختلاف نیروی اضافی در افراد دارای کف پای صاف می تواند بر سایر ساختارهای بدن تأثیر منفی بگذارد که این تأثیرها در افراد ورزشکار که همواره درگیر فعالیت های سنگین بدنی¬اند مانند پرش، اهمیت دارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش انفرادی و زوجی بر میزان یادگیری مهارت ایروبیک در سالمندان انجام شد. مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایشی بود که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش سالمندان شهر تبریز بودند که از بین آن ها به صورت نمونه گیری در دسترس 24 نفر انتخاب شدند. معیارهای ورود شرکت کنندگان به مطالعه، نداشتن سابقه مشارکت در ورزش ایروبیک، آشنایی نداشتن با حرکات ایروبیک، داشتن سلامت عمومی و نداشتن مشکل جسمانی بود. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه 12 نفری تقسیم بندی شدند و در 12 جلسه آموزش دیدند. در تحلیل داده ها از تحلیل واریانس مکرر دوطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 0.05 P = به کمک نرم افزار اس.پی.اس.اس. نسخه 18 استفاده شد. نتایج واریانس مکرر دوطرفه نشان داد که اثر مراحل اندازه گیری بر یادگیری معنادار (0.001 =P ) و میزان یادگیری در مراحل مختلف، متفاوت است. همچنین اثر گروه بر یادگیری معنادار است (0.002 =P ) و میزان یادگیری گروه زوجی از انفرادی بیشتر است. براساس نتایج، روش آموزش زوجی با توجه به یادگیری بیشتر در زنان سالمند از مؤثرترین و مقرون به صرفه ترین روش ها در کنار سایر روش ها به منظور یادگیری مهارت های حرکتی است؛ زیرا، مشارکت فعال سالمندان را به عنوان قشری سرشار از تجربه، در اجتماع ورزشی بهبود می بخشد

هدف از مطالعه حاضر، بررسی پارامترهای کینماتیکی دو مهارت جودان و چودان گییاکوزوکی کاراته کاهای مرد حرفه ای و نیمه حرفه ای بود. تعداد 10کاراته کای حرفه ای و 10 کاراته کای نیمه حرفه ای در این مطالعه شرکت نموده و تکنیک های مورد نظر را اجرا کردند. نیروی عکس العمل زمین در حین اجرای ضربه که به عنوان پارامتری غیرمستقیم جهت محاسبه ی قدرت ضربه بود با استفاده از صفحه نیرو با فرکانس 250 هرتز اندازه گیری شد. برای محاسبه ی شتاب انتقالی دست نیز از شتاب سنج ADXL320 استفاده شد. حرکات با سیستم ردیابی اپتیکی زمان (فیزاسپیس) با 8 دوربین سرعت بالا (480fps) ضبط شدند. سپس پارامترهای کینماتیکی مرتبط با هر مشت توسط سیستم تصویری سه بعدی، مدل سازی و کمی سازی شدند. تحلیل داده های پژوهش از آزمون های t زوجی و t مستقل استفاده شد. نتایج آزمون در پارامترهای جابجایی مچ دست، آرنج، شانه در مهارت جوان و چودان گییاکوزوکی، نیروی عکس العمل زمین، سرعت اوج آرنج و شانه در مهارت چوان گییاکوزوکی، سرعت اوج مچ دست در مهارت جودان گییاکوزوکی در کاراته کاهای نیمه حرفه ای و حرفه ای تفاوت معنی داری نشان داد ( 05/0( p≤. بطورکلی نتایج پژوهش نشان داد نوع مشت و سطح تجربه کاراته کاها، از عوامل اصلی در تعیین بزرگی پارامترهای جابجایی و سرعت خطی بودند که عامل مهم موفقیت در مسابقات تلقی شده و باعث کسب امتیاز بهتر در مسابقات می شوند.

مقدمه و هدف: ازآنجایی که شناسایی بهترین شیوه اجرای تکنیک مای ماواشی گری جودان از دغدغه های مربیان و کاراته کارها است، هدف از پژوهش حاضر، مقایسه متغیرهای منتخب کینماتیکی چهار شیوه اجرای تکنیک مای ماواشی گری جودان کاراته کار مردان نخبه بود. روش شناسی: 18 کومیته رو به صورت هدفمند و داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. نه مارکر به نقاط آناتومیکی پای ضربه زننده متصل و از چهار شیوه اجرای تکنیک مای ماواشی گری جودان با سه دستگاه دوربین مدل هیروسه با سرعت تصویر برداری 240 هرتز فیلم برداری شد. با استفاده از نرم افزار اسکیل اسپکتور نسخه1.3.2 برآیند سرعت اوج مفصل های اندام تحتانی، مسافت کل، سرعت کل، شتاب کل به صورت مستقیم به دست آمد. با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها، از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بن نفرونی در سطح معناداری (05/0p≤)، با استفاده از نرم افزار اس پی اساس نسخه 22 انجام شد. یافته ها: نتایج تفاوت معناداری در سرعت اوج مفصل های لگن، زانو، مچ پا، مسافت کل، سرعت کل و شتاب کل بین چهار شیوه اجرای تکنیک مای ماواشی گری جودان را نشان داد. نتیجه گیری نهایی: باتوجه به نتایج پژوهش، شیوه اول اجرا که در فاز اول با فلکشن ران 90 درجه (بالا کشیدن زانو)، شروع می شود به دلیل بالا بودن سرعت و امکان امتیازگیری در کوتاه ترین فاصله ی زمانی مناسب، در مقابل تاکتیک های دی آی و دی آشی به دلیل بسته شدن مسیر حمله ی حریف، می تواند به عنوان تکنیک کارآمد تر به کومیته روها توصیه شود.