فرهنگ رضوی و ترویج عفاف و حجاب (ارائه یک نظریه زمینه ای) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این پژوهش به بررسی و تحلیل وضع موجود مقوله عفاف و حجاب در میان شهروندان شهر مشهد به ویژه جوانان و سازوکارهای ترویج آن در بستر فرهنگ رضوی می پردازد. این مطالعه با رویکرد کیفی و به روش نظریه زمینه ای صورت گرفته و اطلاعات از طریق مصاحبه های نیمه ساخت یافته جمع آوری شده است. نتایج تجزیه و تحلیل اطلاعات در ذیل مقوله مرکزی با عنوان «مرکزیت زدایی در برابر جانمایی کانونی عناصر فرهنگ رضوی در زیست جهان جمعی ایرانیان» ارائه شده است. شرایط ایجاد این پدیده عبارت است از: گسترش انحصارگرایی در برابر عمومیت بخشی به فرهنگ رضوی، مواجهه گزینشی در برابر یکپارچه در کاربست عناصر بنیادی فرهنگ رضوی، غلبه مروج پروری در برابر سخنورپروری در آموزش عاملان مبلغ فرهنگ رضوی. راهبردهای قابل اتخاذ توسط عاملان اجتماعی در برابر پدیده مرکزی شامل این موارد بوده است: جذب حداکثری در برابر طرد حداکثری، رویکرد مشارکت مدار در برابر رویکرد دستورمدار و رویکرد خلاق در برابر رویکرد کلیشه ای. در نهایت، این مواجهات پیامدهایی شامل: از دست رفتن پیوندهای اصیل فرهنگی در جامعه در برابر بازیابی آن ها، تفکیک در برابر تلفیق فزاینده ابعاد حیات عرفی و شرعی فرزندان، ناتوانی در مواجهه با چالش های فرهنگی در برابر فرصت یابی برای این مواجهات را نتیجه داده اند.Razavi Culture and Promotion of Chastity and Hijāb: (Proposing a Grounded Theory)
The present study examines and analyzes the current status of chastity and hijab among the citizens of Mashhad, especially the youth, and the mechanisms of its promotion in the context of Razavi culture. This study was conducted with a qualitative approach and grounded theory method, and information was collected through semi-structured interviews. The results of the data analysis are presented under a central category entitled “Decentralization against the focal placement of elements of Razavi culture in the collective world of Iranians”. The conditions for the creation of this phenomenon are: the expansion of exclusivity against the generalization of Razavi culture, selective confrontation against integration in the application of the fundamental elements of Razavi culture, the predominance of propagandism against eloquence in the education of Razavi culture missionaries. The strategies that can be adopted by social actors against the central phenomenon include: maximum attraction against maximum rejection, participation-oriented approach against command-oriented approach and creative approach against stereotypical approach. In the end, these confrontations have resulted in consequences including: the loss of authentic cultural links in the society against their recovery, separation against the increasing integration of the religious and customary aspects of children’s life, the inability to face cultural challenges against finding opportunities for these confrontations. . Also, in explaining the category of Razavi’s culture, the concepts of dialogue, love and respect have been used as the main keywords.
تبلیغات
