ارائه الگوی برنامه ریزی کوانتومی جهت ارتقاء خودراهبری یادگیری دانشجویان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف بررسی الگوی برنامه ریزی کوانتومی جهت ارتقاء خودراهبری یادگیری دانشجویان انجام شد. روش شناسی: پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق کتابخانه ای – بررسی اسناد و کتب انجام گرفته است. یافته ها: یافته های حاصل از این تحقیق نشان داده است که مولفه های برنامه ریزی کوانتومی برای خود راهبری یادگیری دانشجویان عبارتند از سیاست کلان (ساختار و سیاست های ملی)، محتوی برنامه درسی (خصوصاً توجه به مقوله های فراشناختی و تفکرکوانتومی)، فرایند یاددهی و یادگیری، استفاده از فناوری اطلاعات، مهارت های هفت گانه کوانتومی (نگاه کوانتومی، تفکر کوانتومی، احساس کوانتومی، شناخت کوانتومی، عمل کوانتومی و اعتماد کوانتومی وزیست کوانتومی) چالش های برنامه ریزی کوانتومی(چالش های مالی، چالش های فرهنگی، چالش های زبان، چالش های قوانین و مقررات و چالش های تجهیزات و فضای آموزشی)، تعامل و ارتباطات (همکاری های آموزش و پرورش، صنعت، دانشگاه، دیگر مراکز تحقیقاتی در داخل و خارج از کشور)، نوآوری، ارزشیابی و تعهد سازمانی است. نتیجه گیری: بنابراین توصیه می گردد با اینکه ایران در فناوری کوانتومی پیشرفت های چشمگیری داشته است اما اختصاص بودجه برای اجرای آن در مقایسه با دیگر کشورها در سطح بسیار پایینی است. لذا، پیشنهاد می گردد برنامه ریزان سیاست های کلان این مهم را مدنظر قرار دهند.Presenting a Quantum Planning Model for Enhancing Self-Directed Learning in Students
Purpose: This study aims to explore a quantum planning model to enhance self-directed learning in students. Methodology: This study uutilized a library research method through document and literature review. Findings: The findings of this research reveal that the components of quantum planning for self-directed learning in students include: macro-level policies (national structure and policies), curriculum content (particularly emphasizing metacognitive and quantum thinking), teaching and learning processes, the use of information technology, the seven quantum skills (quantum vision, quantum thinking, quantum feeling, quantum cognition, quantum action, quantum trust, and quantum living), challenges of quantum planning (financial challenges, cultural challenges, linguistic challenges, legal and regulatory challenges, and challenges related to educational facilities and space), interactions and communications (collaborations between education, industry, universities, and other research centers domestically and internationally), innovation, evaluation, and organizational commitment. Conclusion: Therefore, it is recommended that although Iran has made significant advances in quantum technology, the allocated budget for its implementation remains substantially lower than in other countries. Thus, policymakers at the macro level are advised to prioritize this issue.
تبلیغات
