بررسی اثربخشی درمان راه حل مدار بر خودکارآمدی و اضطراب اجتماعی نوجوانان کم بینا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان راه حل مدار بر خودکارآمدی و اضطراب اجتماعی نوجوانان کم بینا انجام شد. این پژوهش، یک مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. روش: جامعه آماری شامل همه نوجوانان کم بینا شهر یاسوج می شد که ۲0 نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس از مدرسه شقایق انتخاب شدند. آن ها با روش تصادفی به دو گروه ۱۰ نفری تقسیم و در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در 8 جلسه در درمان راه حل مدار شرکت کردند در حالی که گروه کنترل در این جلسات شرکت نکردند. آزمودنی ها با استفاده از مقیاس خودکارآمدی اجتماعی اسمیت و بتز و مقیاس اضطراب اجتماعی لیبویتز در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط در نسخه 26 نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که خودکارآمدی و اضطراب اجتماعی گروه آزمایش در مراحل پس آزمون و پیگیری به طور معناداری به ترتیب بیشتر و کمتر از گروه کنترل بود (001/0P=)، در حالی که بین مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<P). نتیجه گیری: با توجه به این که درمان راه حل مدار سبب بهبود خودکارآمدی و اضطراب اجتماعی نوجوانان کم بینا در مراحل پس آزمون و پیگیری شد. بنابراین، برنامه ریزی برای آموزش درمان راه حل مدار نقش مهمی در بهبود خودکارآمدی و اضطراب اجتماعی نوجوانان کم بینا دارد.Investigating the effectiveness of solution-focused therapy on self-efficacy and social anxiety of adolescents with visual impairment
Aim: This study aimed to investigate the effectiveness of solution-focused therapy in enhancing self-efficacy and reducing social anxiety among adolescents with low vision. The research employed a quasi-experimental design with a pre-test, post-test, and follow-up assessment, including a control group.
Method: The statistical population comprised all adolescents with low vision in Yasouj City. A total of 20 participants were selected from Shaghaygh School using a convenience sampling method and were randomly assigned to either the experimental group (n = 10) or the control group (n = 10). The experimental group participated in eight sessions of solution-focused therapy, while the control group received no intervention. Participants were assessed using Smith and Betz’s Social Self-Efficacy Scale and the Liebowitz Social Anxiety Scale at three time points: pre-test, post-test, and follow-up. Data were analyzed using mixed variance analysis in SPSS software (version 26).
Results: The findings indicated that, compared to the control group, the experimental group demonstrated significantly higher self-efficacy and lower social anxiety in both the post-test and follow-up phases (P = 0.001). However, no significant difference was observed between the post-test and follow-up stages (P > 0.05).
Conclusion: The results suggest that solution-focused therapy effectively enhances self-efficacy and reduces social anxiety in adolescents with low vision. Therefore, integrating solution-focused therapy into intervention programs may play a crucial role in improving psychological well-being in this population.
تبلیغات
