بررسی تأثیر جنسیت و سن بر کاربرد دشواژه ها در گفتار گویشوران فارسی زبان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر دو عامل «جنسیت» و «سن» بر کاربرد «دشواژه ها » در گفتار روزمره گویشوران زبان فارسی است. برای دست یابی به این هدف از پرسشنامه ای محقق ساخته بهره گرفتیم و آن را به صورت تصادفی میان 523 زن و مرد فارسی زبان در 4 گروه سنی مختلف (25-15 سال، 35-26 سال، 45-36 سال و بالای 45 سال) توزیع کردیم. این پژوهش از جنبه روش شناسی، میدانی و پیمایشی بوده و ماهیتاً توصیفی-تحلیلی ست. داده های گردآمده از پرسشنامه برپایه تلفیقی از آرای باتیستلا (Batisttella, 2005)، جی (Jay, 2009) و وارداف (Wardhaugh, 2006) در پیوند با دسته بندی «دشواژه ها» تحلیل شدند. یافته های برآمده از تحلیل های آماری با بهره گیری از آزمون های تی، تحلیل واریانس و توکی نشان داد مردان در حالت عادی و نیز عصبانیت بیشتر از زنان از «دشواژه» استفاده می کنند و میانگین کاربرد دشواژه های رکیک تر در مردان بالاتر است. افزون براین، یافته ها نشان داد زنان و مردان فارسی زبان به طورکلی از شش دسته از دشواژه ها در گفتار روزمره خود بهره می گیرندکه فراوانی دشواژه های مربوط به دسته های «مسائل جنسی»، «دفعیات بدن» و «انگ ها» در مردان بالاتر است؛ درحالی که در گفتار زنان فراوانی دشواژه های مربوط به دسته «مرگ و بیماری (نفرین)» بیشتر است. همچنین، روشن شد تفاوت میزان به کارگیری دشواژه در بین گروه های سنی مختلف از جنبه آماری معنادار است: در بیشتر موارد و در هر دو حالت عادی و عصبانیت، شرکت کنندگان 25-15 ساله دشواژه های بیشتر و رکیک تری را نسبت به سه گروه سنی دیگر به کار می بردند؛ درحالی که در مورد افراد 45 سال به بالا این موضوع کاملاً برعکس است.A Gender-and Age-based Study of “Taboo Words” in the Speech of Persian Speakers
Language, as a means of communication, is continually influenced by our society, which is why the reflection of social variables in our everyday speech is inevitable. Among different social factors, sociolinguistic researchers have extensively investigated the correlation between “gender” and linguistic categories to examine the language features of men and women. Lakoff & Bucholtz (2004) suggested that women’s speech is characterized by linguistic features such as precise color terms, polite forms (e.g., indirect requests), tag questions, and empathic stress. In this regard, Holmes (2013, p. 308) claimed that many of the features identified as the characteristics of women’s language are positive politeness devices expressing solidarity.Politeness and “taboo words”, on the other hand, have been the focus of many sociolinguistic researches, such as Jay (2009), Batisttella (2005) and Wardhaugh’s (2006). Jay (2009, p. 156) claims that both “gender” and “age” can affect word choice and frequency; men swear more frequently in public than women. As for age, the swearing rate peak in the teenage years and declines thereafter (Jay, 2009, p. 156). The present research aims to conduct a gender- and age-based study of “taboo words” in the everyday speech of Persian-speaking men and women and to answer the following questions:How does “gender” affect the frequency and use of “taboo words” in the everyday speech of Persian speakers?How the “age” of Persian speakers affect the use of “taboo words”?Which types of “taboo words” do Persian speakers use in their speech?
تبلیغات
