بازنمایی معلولیت در فیلم سینمایی گل های داودی با استفاده از رویکرد گفتمانی لاکلا و موفه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله درصدد بازنمایی معلولیت در فیلم سینمایی گل های داودی با استفاده از رویکرد گفتمانی لاکلاو و موفه است.از آن جایی که هویت از طریق تعاملات اجتماعی فرد با دیگران در فرایند اجتماعی شدن تکوین می یابد وافرادی که دارای معلولیتی هستند، اغلب در جامعه هویت تباه شده ای را تجربه می کنند.رویکرد این پژوهش به معلولیت متأثر از گافمن داغ ننگ اجتماعی است که بعنوان پدیده اجتماعاً برساختی تعریف شده است. روش تحلیل گفتمان با استفاده از رویکرد پساساختارگرایانه لاکلاو موفه به عنوان روش پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد گفتمان غالب در فیلم گل های داودی، گفتمان غالبِ محدودیت نداشتن فرد معلول است که حول دال های پذیرش، آموزش، تقدیرگرایی، عاملیت، استقلال و تصویر مثبت از بدن مفصلبندی شده است در کنار این گفتمان غالب، خرده گفتمان توانمندی نیز شکل گرفت. فیلم با مرکزیت گره گاه اصلی عاملیت و حمایت، انفعال و طرد اجتماعی را به حاشیه رانده و منجر به تسلط الگوی اجتماعی معلولیت شده است.Representation of Disability in “Chrysanthemum Flowers” Using Laclau and Mouffe’s Discursive Approach
The present article tries to examine the representation of disability in the movie “Chrysanthemums Flowers” with the discourse approach of Laclau and Mouffe. Due to the fact that identity is developed via social interactions of the individual with others in the process of socialization, and since people with disabilities often find a ruined identity within society, this research’s approach to disability is influenced by Goffman's theory of social stigma, which is defined a socially constructed phenomenon as disability. The post-structuralist discourse analysis approach of Lacla and Mouffe has been applied as the research method. According to the findings, the dominant discourse in the film "Chrysanthemum Flowers" is the lack of limitations of the disabled person, which is articulated around the signifiers of acceptance, education, fatalism, agency, independence, and a positive image of the body. Along with this dominant discourse, a sub-discourse of empowerment has also been shaped. The film, centered on the main hub of agency and support, has marginalized passivity and social exclusion and has led to the dominance of the social model of disability
تبلیغات
