آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۹

چکیده

هدف: این پژوهش با هدف آزمون نقش واسطه ای هیجا ن های پیشرفت در رابطه بین باور های خودکارآمدی با بهزیستی تحصیلی در دانشجویان انجام شد.روش: ۳۰۰ دانشجوی کارشناسی (۱۵۰ پسر و ۱۵۰ دختر) که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، به پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (زاژاکووا، لینچ و اسپنشادا، ۲۰۰۵)، نسخه کوتاه پرسشنامه هیجا ن های پیشرفت (عبدالله پور، ۱۳۹۴)، سیاهه مشغولیت تحصیلی (سالملا آرو و آپادایا، ۲۰۱۲) و سیاهه فرسودگی تحصیلی (سالملا آرو، کیورا، لسکینن و نورمی، ۲۰۰۹) پاسخ دادند. برای آزمون مدل پیشنهادی پژوهش از روش آماری مدل یابی معادله ساختاری استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی واسطه مندی نسبی هیجا ن های پیشرفت در رابطه باور های خودکارآمدی تحصیلی با بهزیستی تحصیلی در دانشجویان با داده ها برازش مطلوبی داشت. همچنین، نتایج نشان داد که در مدل مفروض، تمامی وزن های رگرسیونی (به جز ضرایب مسیر مربوط به اثر مستقیم باور های خودکارآمدی تحصیلی بر مشغولیت تحصیلی و فرسودگی تحصیلی) از لحاظ آماری معنادار بودند و در این مدل به ترتیب ۶۱ و ۵۹ درصد از پراکندگی نمرات مشغولیت تحصیلی و فرسودگی تحصیلی از طریق متغیر های مکنون خودکارآمدی تحصیلی و هیجا ن های پیشرفت تبیین شد.نتیجه گیری: این یافته ها با پیش بینی بهزیستی تحصیلی به عنوان یک نشانگر کیفی اثربخشی زندگی تحصیلی یادگیرندگان از طریق باور های خودکارآمدی تحصیلی، شواهدی مضاعف و تکمیل کننده ای را در دفاع از آموزه های نظریه کنترل ارزش هیجانات پیشرفت، فراهم آورد.

Academic Self-Efficacy, Achievement Emotions and Academic Well-Being: A Mediation Analysis

Aim: This study examined the mediating effect of achievement emotions on the relationship between academic self-efficacy and academic well-being among male and female university students.   Method: In this correlational study, 300 students (150 male and 150 female) were selected through available sampling and responded to the Academic Self-Efficacy Questionnaire (ASE, Zajacova, Lynch & Espenshade, 2005), the Achievement Emotions Questionnaire-Revised (AEQ-R, Abdollahpour, 1394), the Schoolwork Engagement Inventory (SEI, Salmela-Aro & Upadaya, 2012), and the School Burnout Inventory (SBI, Salmela-Aro, Kiuru, Leskinen & Nurmi, 2009). Structural equation modeling was used to assess the hypothesized model.   Results: The results indicated that the partially mediated model of positive and negative achievement emotions in the relationship between academic self-efficacy and academic well-being fit the data well. All regression weights in the hypothesized model were statistically significant, except for the path coefficients related to the direct effects of academic self-efficacy on academic engagement and academic burnout. The model's predictors accounted for 61% of the variance in academic engagement and 59% of the variance in academic burnout.   Conclusion: These findings provide additional and complementary support for the control-value theory of achievement emotions, predicting academic well-being as a qualitative indicator of students' academic success through academic self-efficacy beliefs.

تبلیغات