گردشگری بیابانی: چشم اندازی جدید در توسعه گردشگری پایدار در ایران (محدوده جغرافیایی: جنگل های بیابانی ام الدبس) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: گردشگری بیابانی یکی از خاص ترین و ماجراجویانه ترین انواع گردشگری است که در بسیاری از کشورها جریان دارد. متأسفانه در ایران به دلیل ضعف در زیرساخت ها و راهبردهای مؤثر در این زمینه، توجه به پتانسیل های این نوع گردشگری مغفول مانده است. هدف تحقیق حاضر، ترسیم چشم اندازی جدید در توسعه گردشگری پایدار در ایران در قالب گردشگری بیابانی است که به محوریت جنگل های بیابانی ام الدبس خوزستان صورت می پذیرد.روش شناسی: پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی بوده و روش تحقیق بکار رفته در آن کمّی است که با استفاده از مدل رگرسیون وزنی جغرافیایی نیمه پارامتریک به بررسی موضوع می پردازد.یافته ها: مطابق با یافته های تحقیق حاضر، تفاوت چندانی میان نتایج برازش مدل سنتی رگرسیون وزنی جغرافیایی و مدل نیمه پارامتریک رگرسیون وزنی جغرافیایی وجود ندارد و این مقادیر اثبات می کنند که آزمون معناداری می تواند اثبات کند که تمامی موارد در ناحیه همبستگی قرار دارند. همچنین، مقادیر مرتبط با تخمین پارامترها در این منطقه بالا بوده و این نشان می دهد که ارتقای توسعه اقتصادی گردشگری برای اکثریت اهالی محلی شهرستان بستان نتایج مثبتی به بار خواهد آورد.نتیجه گیری و پیشنهادات: نتایج حاکی از آن است که گسترش گردشگری در منطقه جنگل های بیابانی ام الدبس دارای آثار و پیامدهای مثبت و مؤثری است و گردشگری بیابانی می تواند پتانسیل مثبتی برای افزایش رونق اقتصادی منطقه داشته باشد و در صورت برنامه ریزی و سیاست گذاری دقیق، می تواند در توسعه گردشگری پایدار منطقه نیز مثمر ثمر باشد.نوآوری و اصالت: با عطف به نتایج و یافته های تحقیق حاضر، برای اولین بار امکان توسعه گردشگری پایدار در ایران، با محوریت جنگل های بیابانی مورد تایید و بررسی قرار گرفت.Desert tourism: A New Perspective in the Development of Sustainable Tourism in Iran (Geographical Area: Um El Debs Forests)
Context and Purpose: Desert tourism is one of the most special and adventurous types of tourism that takes place in many countries. Unfortunately, due to weak infrastructure and effective strategies in this field, attention to the potential of this type of tourism has been neglected in Iran. The aim of the current research is to outline a new perspective in the development of sustainable tourism in Iran in the form of desert tourism, which is centered on the desert forests of Um El Debs in Khuzestan.Design/methodology/approach: The current research is practical in terms of its purpose and the research method used in it is quantitative, which investigates the issue using a semi-parametric geographically weighted regression model.Findings: According to the findings of the present research, there is not much difference between the fitting results of the traditional weighted geographic regression model and the semi-parametric model of geographically weighted regression, and these values prove that the significance test can prove that all cases are in the correlation area. Also, the values related to the estimation of the parameters in this area are high and this shows that promoting the economic development of tourism will bring positive results for the majority of the local residents of Bostan county.Conclusion: The results indicate that the expansion of tourism in the desert forest region of Um El Debs has positive and effective effects and consequences, and desert tourism can have a positive potential to increase the economic prosperity of the region, and in case of careful planning and policy, it can also be fruitful in the development of sustainable tourism in the region.Originality/value: Referring to the results and findings of the present research, for the first time the possibility of developing sustainable tourism in Iran, centered on desert forests, was confirmed and investigated.
تبلیغات
