اثربخشی آموزش شکوفایی بر شوخ طبعی و درگیری تحصیلی در دانش آموزان (مطالعه موردی: دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر چالوس) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش شکوفایی بر شوخ طبعی و درگیری تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه بود. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه شهر چالوس در سال تحصیلی 1398-99 بودند. نمونه آماری پژوهش 30 نفر بودند که با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه دو ساعتی در طی دو ماه (هفته ای یک جلسه) تحت آموزش شکوفایی قرار گرفت و در این مدت گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. هر دو گروه آزمایش و کنترل در مراحل پیش آزمون و پس آزمون از نظر شوخ طبعی (Khashouei, Arizi Samani and Aghaei, 2009) و درگیری تحصیلی (Reeve and Tseng, 2011) ارزیابی و داده های حاصل از اجرای آنها با روش های تحلیل کوواریانس تک متغیری و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که آموزش شکوفایی باعث افزایش شوخ طبعی و هر پنج مولفه آن شامل لذت از شوخی، خنده، شوخی کلامی، شوخ طبعی در روابط اجتماعی و شوخ طبعی در شرایط استرس آور در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شد (05/0>P). همچنین، آموزش شکوفایی باعث افزایش درگیری تحصیلی و هر چهار مولفه آن شامل درگیری شناختی، هیجانی، رفتاری و عاملیت در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شد (05/0>P). بحث و نتیجه گیری: یافته ها حاکی از اثربخشی آموزش شکوفایی بر افزایش شوخ طبعی و درگیری تحصیلی دانش آموزان بود. بنابراین، برنامه ریزی برای بهبود آنها از طریق کارگاه های آموزشی می تواند نقش موثری در ارتقای شوخ طبعی و درگیری تحصیلی دانش آموزان داشته باشدThe Effectiveness of Flourishing Education on Humor and Academic Engagement in Students (Case Study: High School Students of Chalous City)
Purpose: The humor and academic engagement in students improve their academic performance and success. Therefore, the aim of this research was determine the effectiveness of flourishing education on humor and academic engagement in high school students.
Methodology: The present research was an applied with pre-test and post-test design with experimental and control groups. The statistical population of the research was male and female high school students in Chalous city in the academic year 2019-20. The statistical sample of the research was 30 people who were selected by available sampling method and randomly replaced into two equal groups (15 people in each group). The experimental group underwent the flourishing education 8 sessions of two-hour during two months (one session per week) and the control group during this period did not receive any training. Both experimental and control groups in the pre-test and post-test stages were evaluated in terms of humor (Khashouei, Arizi Samani and Aghaei, 2009) and academic engagement (Reeve and Tseng, 2011) and the data obtained from their implementation were analyzed by methods of univariate analysis of covariance and multivariate analysis of covariance in SPSS software.
Findings: The findings showed that flourishing education led to increase the humor and all five components including the enjoyment of humor, laughter, verbal humor, humor in social relationships and humor in stressful conditions in high school students (P<0.05). Also, flourishing education led to increase the academic engagement and all four components including the engagement of cognitive, emotional, behavioral and agency in high school students (P<0.05).
Conclusion: The findings indicated the effectiveness of flourishing education on increasing students' humor and academic engagement. Therefore, planning to improve them through workshops can play an effective role in promoting students' humor and academic engagement.
تبلیغات
